دلیل روزنامه رسالت برای نتیجه انتخابات

در دولت سازندگی ، چون  به زندگی و معیشت مردم بی توجهی شد و تورم به 49 در صد رسید ، در انتخابات بعدی ، پنج میلیون نفر از حامیان اولیه رئیس جمهور از او برگشتند و به آقای توکلی رای دادند و در انتخابات مجلس  هم این آقای رئیس جمهور ، به زحمت نفر سی ام لیست شد و از عصبانیت استعفا داد و به مجلس نرفت.

دولت اصلاحات هم از همان دور اول ، آب پاکی را روی دست مردم ریخت و رسما اعلان کرد هدفش توسعه سیاسی است نه توسعه اقتصاد و معیشت مردم ،  مردم هم وقتی عملکرد به شدت سیاسی آن دولت را دیدند  از او رویگردان شدند و تا شش دوره  انتخابات های مختلف به اصلاح طلبان رای ندادند تا آنها ادب شوند .

دولت آقای احمدی نژاد هم که در ابتدا بی سابقه ترین خدمات را به سوی ا قشار متوسط و ضعیف سرازیر کرد و محبوبیت بی نظیری به دست آورد ، چون در دوسال آخر دچار سیاسی کاری شد و اقتصاد و معیشت مردم را رها کرد ، از چشم مردم افتاد و تورم لجام گسیخته دوسال آخر مردم را از او رویگردان کرد و لیست شورای شهر او ، حتی در جنوب شهر هم رای نیاورد.

متأسفانه  دولت کنونی  بدون عبرت گرفتن از خطاهای دولت های قبل ، اقتصاد داخلی و معیشت و اشتغال و مسکن جوانان  را رها کرد و تمام توجه خود را معطوف به مسائل خارجی و برجام نافرجام کرد و کشور را با آنچنان رکودی روبه‌رو  کرد که برای اولین بار درتاریخ انقلاب فریاد  چهار وزیر اقتصادی کابینه به آسمان رفت و رسما و علنا  آژیرخطر و بحران اقتصادی را به صدا در آورد .طبیعی است ،مردم کشور که با پوست و گوشت و استخوان خود ،فشار رکود و بحران اقتصادی را دارند لمس می‌کنند و می بینند  برجام پر سر وصدا  نه تنها اثری بر اقتصاد و معیشت آنها نداشته بلکه فریاد وزیر کشاورزی را هم در آورده که واردات بی رویه دلالان ،کمر کشاورزی کشور را شکسته است ، از دولت رویگردان شوند .

مردم در سطح کشور به  اصلاح طلبان اعتماد نکردند ولی از حزب اعتدال و توسعه که متعلق به آقای رئیس جمهور است با شدت بیشتری رویگردان شدند و این رویگردانی نتیجه ضرباتی است که رکود و بحران اقتصادی بر زندگی طبقه متوسط و ضعیف وارد کرده است . فرار از این واقعیت و عبرت نگرفتن از این شکست انتخاباتی و ادامه دادن به جشن‌های دروغین و نمایشی ، نه تنها جایگاه دولت را بهبود نخواهد داد بلکه  دولت را با شکستی سنگین تر در انتخابات بعدی روبه‌رو خواهد کرد.

اما علت استقبال اکثریت مردم تهران و به ویژه شمال شهر تهران  از اصلاح طلبان و حامیان دولت را باید در شرایط اقتصادی این کلان شهر جستجو کرد .واقعیت این است که مردم ساکن تهران و به ویژه شمال تهران در مقایسه با مردم ساکن شهرستان ها و روستاها ، از رفاه و معیشت بالاتری برخوردارند ، خدمات شهری ، بهداشتی ، آموزشی و رفاهی بیشتری دارند ، در خانواده های شمال شهر تهران ، فقر ، کارگر بیکار و کشاورز بیکار وجود ندارد و هنوز هم جریان مهاجرت بیکاران از روستاها و شهرهای کوچک به تهران ادامه دارد . شرائط مساعد تر اقتصادی در تهران و به ویژه در شمال تهران سبب شده  فشارهای رکود و بحران ، برای ساکنین این مناطق ، به شدت مناطق روستایی و شهرستانی  محسوس نباشد.

طبیعی است وقتی کسی درد فقر را بر گرده خود احساس نمی کند ،  توجهش به سیاست خارجی و برجام و توسعه سیاسی جلب می شود و بدون آنکه آثار اقتصادی این پدیده ها  در زندگی او لمس شود و نگرانی ایجاد کند ، به وعده های شیرین خارجی دلگرم می شود . این اولین بار نیست که رای مردم تهران و به ویژه شمال تهران با رای کل کشور تفاوت داشته . در انتخابات سال 88 هم عینا مثل امروز آقای موسوی در تهران و به ویژه در شمال تهران ، رای اول را داشت ولی در کل کشور که از خدمات آقای احمدی نژاد رضایت داشتند شکست خورد و دچار این توهم شد که شکست او ناشی از تقلب بوده است .

176/