۱۲ محصول عجیب و غریب مایکروسافت که از وجود آنها بی خبر هستید

مایکروسافت به موفقیت‌های زیادی در دنیای فناوری رسیده است، اما این شرکت در تولید محصولات عجیب و غریب هم از خود توانمندی زیادی نشان داده است.

یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فناوری جهان را باید مایکروسافت معرفی کرد. همه ما کم و بیش با نام و موفقیت‌های مایکروسافت آشنا هستیم و محصولات مهم آن مانند مایکروسافت ویندوز، آفیس و ایکس باکس را مورد استفاده قرار داده‌ایم. با این حال، کمپانی مایکروسافت محصولاتی را تولید و عرضه کرده که شاید کمتر کسی فکر کند چنین چیزی توسط چنین شرکت بزرگی ارائه شده باشد. در این مقاله از گجت نیوز با معرفی ۱۲ محصول ناشناخته یا کمتر شناخته شده مایکروسافت همراه شما خواهیم بود.

محصولات ناشناخته مایکروسافت
این شرکت از سال ۱۹۷۵ میلادی فعالیت خود را آغاز کرد و باید گفت رشد خود را مدیون توسعه و گسترش نیاز افراد در سراسر جهان به رایانه‌های شخصی است. بنابراین جایی برای تعجب وجود ندارد که بگوییم این کمپانی در طول سال‌ها، مجموعه‌ای از نرم افزارها و سخت افزارهای مختلف را ارائه کرده که از رده خارج شده‌اند.

با این که برخی محصولات مایکروسافت از زمان خود جلوتر بودند، اما گروهی دیگر از آن‌ها تعجب‌آور هستند. بنابراین به همین مقدار از توضیحات اولیه بسنده کرده تا بی‌درنگ سراغ معرفی محصولات ناشناخته تولید شده از سوی مایکروسافت برویم.

مایکروسافت ManEnhancer

مگر این که شما یک علاقه‌مند واقعی به دنیای فناوری یا به اندازه‌ای بزرگ هستید که از کامپیوترهای شخصی در دهه 1980 میلادی استفاده کرده باشید. شاید این موضوع برای شما تازگی داشته باشید که بدانید مایکروسافت در گذشته تعدادی قطعه سخت افزاری را برای کامپیوترهای اپل مکینتاش تولید کرده است. با این که در حال حاضر می‌توان دو شرکت را به عنوان دو رقیب به حساب آورد، اما در دهه 1980 میلادی شاهد ارائه قطعه سخت افزاری مایکروسافت EnHancer به اپل بودیم.

این محصول در سال 1985 میلادی معرفی شد و یک جعبه به رنگ بژ بود. این محصول به پورت‌های مودم یا پرینتر مکینتاش 128K متصل شده و قابلیت اتصال پورت‌های موازی و سریال سازگار با کامپیوترهای IBM PC را به کامپیوتر موردنظر، اضافه می‌کرد. این کار شرایط را برای ایجاد پروژه‌های گرافیکی کاربران مک فراهم می‌کرد و در نهایت، امکان ارسال تصویر روی پرینترهای سازگار با IBM PC برای چاپ وجود داشت.

کمپانی اپل در آن زمان فقط دارای یک پرینتر با نام LaserWriter بود و این در حالی است که کاربران PC گزینه‌های زیادی در دسترس داشتند. در حقیقت می‌توان گفت این محصول توانست به عنوان یک پیشگام برای همه داکینگ استیشن‌های مک بوک موجود در بازار امروزی به حساب آید.

مایکروسافت Bob

احتمالا ایده رابط کاربری دوستانه برای کاربران مبتدی در یک سیستم عامل در سال ۲۰۲۴، قدیمی به نظر می‌رسد، اما دقیقا همان کاری است که کمپانی مایکروسافت در سال ۱۹۹۵ میلادی انجام داد. مایکروسافت باب را باید یکی از بزرگ‌ترین اشتباه‌های کمپانی مایکروسافت به حساب آورد. اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر بیان کنیم، باید گفت مایکروسافت باب به عنوان تلاشی از سوی مایکروسافت با هدف ساده‌سازی رابط کاربری ویندوز ۳.۱ منتشر شده بود.

این رابط کاربری مشابه یک خانه کارتونی طراحی شده بود و کاربران می‌توانستند در بخش‌های مختلف آن، گشت و گذار کنند؛ می‌توان گفت این طراحی به کاربران احساس حضور در یک بازی را ارائه می‌کرد. کاربران با کلیک کردن روی اشیا خاص، می‌توانستند برنامه‌ها را بازگشایی کرده و امکان شخصی‌سازی بخش‌های مختلف با افزودن اشیاء به عنوان نوعی میانبر، وجود داشت.

اگر سن شما به اندازه‌ای باشد که ویندوز ۳.۱ را تجربه کرده باشید، احتمالا متوجه خواهید شد چرا ایده مایکروسافت پیرو راه‌اندازی سیستم عامل با کاربری ساده، نمی‌توانست ایده بدی باشد. با این حال، مایکروسافت باب نیازمند یک سیستم با مشخصات سخت افزاری قوی بوده و طراحی زیبای آن در کنار قیمت بالای ۱۰۰ دلار توانست شکست را به مایکروسافت هدیه کند.

این شرکت بعد از چند ماه از عرضه باب با انتشار ویندوز ۹۵، آخرین میخ را بر تابوب بی‌جان آن کوبید. مایکروسافت بعد از یک سال از زمان معرفی باب، عرضه آن را متوقف کرد تا به عنوان یکی از ایده‌های ناکام مایکروسافت معرفی شود.

مایکروسافت EasyBall

در کنار مایکروسافت Bob باید به مایکروسافت EasyBall به عنوان یکی دیگر از ایده‌های ناموفق مایکروسافت اشاره کرد که در سال 1995 میلادی، معرفی شد. مایکروسافت EasyBall به عنوان یک دستگاه اشاره‌گر طراحی و عرضه شد که کاربرد آن برای کودکان 2 تا 6 سال بود؛ در حالت کلی می‌توان گفت شما شاهد یک توپ بزرگ زرد رنگ در یک قاب پلاستیکی هستید.

مایکروسافت EasyBall به کودکان اجازه می‌داد تا بتوانند نشانگر روی صفحه را بدون نگرانی درباره حرکت فیزیکی ماوس، جابه‌جا کنند. این دستگاه فاقد راست کلیک بود، اما این مسئله برای مخاطبین هدف از اهمیت زیادی برخوردار نبود.

زمانی که والدین اقدام به خرید EasyBall می‌کردند، درون بسته‌بندی شاهد قرارگیری نرم افزارهای مخصوص کودکان بودند. برخی از تحقیق و ارزیابی‌های انجام شده در آن زمان، نشان داده است که EasyBall مورد توجه کودکان قرار گرفته است. همچنین در یک بررسی مجزا مشخص شد EasyBall در مقایسه با سایر دستگاه‌های محبوب میان 44 کودک از جذابیت بیشتری برخوردار بوده است. با این که نمی‌توان گفت EasyBall موجب دستیابی مایکروسافت به همه اهداف شده بود، اما تا حدودی موفقیت‌آمیز بود.

مایکروسافت ActiMates

تنها محصول موردپسند کودکان که در دهه 1990 میلادی از سوی مایکروسافت عرضه شد، EasyBall نبود. شما در تصویر مایکروسافت ActiMates را مشاهده می‌کنید که به عنوان دایناسور سخنگوی بنفش شناخته می‌شود. مهم‌ترین ویژگی این محصول، امکان برقراری تعامل آن با برنامه تلویزیونی یا ویدیوگیم بود. این محصول مایکروسافت می‌توانست به کودکان در تکمیل کردن مراحل بازی، تبریک بگوید که در نوع خود، جذابیت زیادی داشت.

توجه داشته باشید این یک اقدام جادویی و خارق‌العاده نبود، چرا که والدین باید سخت افزارهایی مانند فرستنده RF را برای تلویزیون و کامپیوتر در کنار نوارهای ویدیویی یا بازی‌های سازگار با ActiMates خریداری می‌کردند. خوشبختانه عروسک بارنی ActiMates به صورت جداگانه کار می‌کرد و می‌توانست پاسخگویی به لمس و پشتیبانی از واژگان 2000 کلمه‌ای را ارائه کند.

در آن زمان قیمت عروسک برابر با 109 دلار بود، اما سایر لوازم جانبی آن با قیمتی معادل 64 دلار عرضه می‌شدند. همچنین قیمت نوارهای ویدیویی 15 دلار و بازی‌های CD هم قیمتی برابر با 34 دلاری داشتند.

مایکروسافت Fine Artist

قبل از این که مایکروسافت در سال ۱۹۹۵ میلادی تلاش کند تا سیستم عامل خود را با مایکروسافت باب به صورت تجربه‌ای کودکانه تبدیل کند، تلاش زیادی را برای ورود به نرم افزارهای کودکانه انجام داد که نتیجه آن ارائه محصولی با عنوان مایکروسافت فاین آرتیست بود. این برنامه به عنوان یک اپلیکیشن نقاشی کامپیوتری برای کودکان شناخته می‌شد که رابط‌های کاربری رسمی مایکروسافت را با یک رابط کاربری جذاب و مشابه بازی‌های ویدیویی ارائه می‌کرد.

البته نباید فاین آرتیست را فقط یک رابط کاربری جذاب روی یک برنامه نقاشی معمولی به حساب آورد؛ طراحی این اپلیکیشن شبیه به ویدیو گیم و شامل یک شهر خیالی بود که راهنمایی‌های لازم را برای خلاقیت کاربران، ارائه می‌کرد. کاربران می‌توانستند در یک ساختمان گردش کرده و مهارت‌ها یا نکات مختلف پیرامون نقاشی را یاد بگیرند.

امکان نقاشی به صورت آزاد برای کاربران با استفاده از المان‌های مختلف تعبیه شده در آن وجود داشت. همچنین کاربران می‌توانستند افکت‌های صوتی اضافه کرده و اسلایدشو ایجاد کنند. از طرف دیگر این برنامه به کودکان درباره ترفندها و تکنیک‌های نقاشی اطلاعات لازم را ارائه می‌کرد.

مایکروسافت Comic Chat

گاهی نگاه کردن به تلاش‌های مایکروسافت در دنیای فناوری که در دهه 1990 میلادی انجام شد، می‌تواند جذابیت زیادی داشته باشد. از یک طرف باید به لحظه‌های مهم و تجاری مربوط به ویندوز 95 اشاره کرد که در اواسط دهه 1990 بود و باعث دگرگونی در شیوه استفاده از کامپیوتر شد. از سوی دیگر باید به ایده‌هایی همانند Comic Chat اشاره کرد که در سال 1996 میلادی عرضه شد. ابتدا باید بدانید چت کردن از طریق اینترنت در سال 1996 میلادی مسئله عجیب و پیچیده‌ای نبود، اما نوع رسانه می‌توانست باعث تعجب باشد.

مایکروسافت Comic Chat به صورت خودکار می‌توانست یک نوار کمیک بر اساس پیام‌های چت کاربران تولید کند. هر کاربر امکان انتخاب و ایجاد یک آواتار و پس زمینه را داشت. هم اکنون به نظر می‌رسد یک روش خنده‌دار برای چت کردن به حساب آید، اما قطعا در آن زمان به عنوان یک قابلیت منحصر به فرد شناخته شده بود. مایکروسافت، کامیک چت را برای مدت زمان زیادی به صورت فعال نگه داشت و در نهایت اقدام به خاموش کردن سرورها در سال 2001 میلادی کرد.

مایکروسافت V-Chat

توجه داشته باشید Comic Chat را نمی‌توان به عنوان تنها تولید مایکروسافت در زمینه چت به حساب آورد و این کمپانی از وی چت برای نخستین بار در سال 1996 میلادی رونمایی کرد. وی چت توانست بستری ایجاد کند که در آن کاربران با یکدیگر تعامل داشته باشند؛ شما می‌توانید آن را مدلی از VRChat را در نظر بگیرید که در دهه‌های قبل معرفی شده بود.

وی چت را باید محصول و ایده‌ای خلاقانه از سوی دنیای مجازی مایکروسافت به حساب آورد که تمرکز آن معطوف به توسعه روش‌های نوآورانه برای تعامل مردم با یکدیگر از طریق اینترنت عنوان کرد. کاربران می‌توانستند در محیط‌های ۲ و ۳ بعدی مانند کافه حرکت کنند؛ کاربران در این محیط از طریق آواتارهای انتخابی تعامل خواهند داشت و از مجموعه اقدامات محدود مانند برخی حرکت‌های احساسی پشتیبانی می‌کنند.

نسخه عمومی وی چت در اوایل سال 1997 میلادی و فقط با تمرکز روی سرورهای اختصاصی وی چت کار می‌کرد، اما وی چت 2 از سرورهای استاندارد IRC بهره‌مند بود.

مایکروسافت Kin

اواسط تا اواخر دهه 2000 میلادی را باید به عنوان دهه‌ای جذاب و هیجان‌انگیز در دنیای فناوری به حساب آورد، علی‌الخصوص در زمینه ارتباطات و دنیای موبایل که در طول آن و در سال 2007 میلادی، کمپانی اپل نخستین گوشی هوشمند خود را معرفی و باعث ایجاد دگرگونی یا تحمل بزرگ در صنعت شد. مایکروسافت تلاش کرد مشابه اپل وارد این دنیای بزرگ شود و با تولید مایکروسافت Kin، فقط توانست شکست سنگین دیگری را برای خود رقم بزند.

این تولید مایکروسافت شامل دو گوشی ساده با نام‌های Kin One و Kin Two بود که در همکاری با شرکت ورایزون عرضه شدند. هر دو دستگاه به سبک بلک‌بری و با نمایشگر 2.7 یا 3.5 اینچ در کنار کیبورد فیزیکی تولید شدند که نوجوانان بتوانند از طریق شبکه‌های اجتماعی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

توجه داشته باشید سرورهای مایکروسافت تمام جزئیات مربوط به انتقال اطلاعات را مدیریت می‌کردند. متاسفانه مایکروسافت کین برای کمپانی، شکست بزرگی بود و یکی از دلایل شکست پروژه موردنظر را باید قیمت بالای آن عنوان کرد.

کاربران مجبور بودند برای یک قرارداد دو ساله با ورایزون مبلغ ۷۰ دلار را به صورت ماهیانه پرداخت کنند که در سال ۲۰۲۵ میلادی به بالای ۱۰۰ دلار می‌رسید. از طرف دیگر آمار فروش نشان‌دهنده شکست پروژه بود، چرا که مایکروسافت توانست فقط ۵۰۰ دستگاه را به فروش برساند و در نهایت تولید را پس از ۴۸ روز، متوقف کرد.

تلفن بی سیم مایکروسافت

تقریبا بیشتر از یک دهه قبل از این که کمپانی مایکروسافت بخواهد نخستین گوشی هوشمند خود، یعنی لومیا را معرفی کند، اقدام به معرفی و عرضه تلفن بی سیم کرده بود. البته سیستم تلفن بی سیم مایکروسافت را نباید فقط یک تلفن بی سیم استاندارد با لوگوی شرکت دانست. مایکروسافت بخشی از توانایی‌های فنی خود را در طراحی این گوشی به کار گرفت و یک اتصال بی سیم آنالوگ ۹۰۰ مگاهرتز را با قابلیت اتصال به کامپیوتر، ترکیب کرد.

کاربران می‌توانستند با اتصال دستگاه به کامپیوتر که نیازمند ویندوز ۹۵ و پردازنده پنتیوم ۹۰ یا بالاتر بود از نرم افزار مدیریت تماس مایکروسافت استفاده کرده و بدین ترتیب به ویژگی‌های خاص دسترسی پیدا کنند.به عنوان مثال، یکی از ویژگی‌ها را باید شناسایی تماس گیرنده با قابلیت‌هایی همانند خوش‌آمدگویی شخصی، مسدودسازی تماس‌ها و اعلام تماس‌گیرندگان عنوان کرد.

از طرف دیگر این تلفن بی سیم از دستورهای صوتی پشتیبانی کرده و کاربران می‌توانستند فرمان‌های صوتی همانند برقراری تماس با مخاطبین خاص را صادر کنند. متاسفانه سیستم تلفن بی سیم مایکروسافت با شکست مواجه شد و هنوز نمی‌توان علت دقیق آن را بیان کرد. بهتر است بدانید این سرویس با قیمت تقریبی ۲۰۰ دلار در دسترس قرار داشت.

مایکروسافت Spot

یکی از گجت‌هایی که امروزه رشد زیادی داشته است، ساعت‌های هوشمند هستند. بیشتر از ۲۰ درصد بزرگسالان در ایالات متحده آمریکا از ساعت‌های هوشمند استفاده می‌کنند. با این که کمپانی اپل در آمریکا و جهان موفق به عرضه اپل واچ شده و بدین ترتیب سهم زیادی از فروش را به خود اختصاص داده است، اما می‌توان گفت تا حدودی موفقیت ساعت‌های هوشمند مدیون کمپانی مایکروسافت است.

مایکروسافت سخت افزار ساعت را به نام‌های شناخته شده مانند Tissot و Suunto واگذار کرد و به جای آن روی بخش داده‌ها تمرکز کرد. کمپانی مایکروسافت از رادیو FM استفاده کرد تا داده‌ها را از طریق سرویس با نام MSN Direct به ساعت‌های هوشمند مستقل ارسال کند.

این فناوری در زمان عرضه قیمتی معادل ۶۰ دلار داشت و اطلاعاتی همانند اعلان‌ها و اخبار را به ساعت‌ها ارسال می‌کرد که به عنوان دستگاه‌های مستقل، عملکرد خوبی داشتند.

مایکروسافت Timex Datalink 150S

ساعت‌های هوشمند مبتنی بر Spot را نمی‌توان به عنوان نخستین تلاش کمپانی در زمینه گجت‌های پوشیدنی به حساب آورد. باید به اواسط دهه 1990 و Datalink 150S بازگردیم تا همکاری میان مایکروسافت و تولیدکننده ساعت Timex را مورد بررسی قرار دهیم. مدل ساعت 150S یک سال پس از مدل اصلی Datalink معرفی شد؛ این نسخه را باید کوچک‌تر از مدل اولیه به حساب آورد که مجهز به نرم افزار توسعه یافته توسط مایکروسافت با نام WristApps بود.

این برنامه‌ها شامل کرونومتر و تایمر می‌شوند. شاید هم اکنون قابلیت‌های ذکرشده را بتوان عادی توصیف کرد، اما تصور کنید این قابلیت در سال 1995 میلادی تا چه اندازه از جذابیت برخوردار بود. ساعت Datalink 150S می‌توانست اطلاعاتی مانند شماره تلفن‌ها، قرارها، لیست‌ها و آدرس‌ها را ذخیره‌سازی کرده که همه این موارد از طریق یک برنامه با نام Time Data Link به ساعت منتقل می‌شدند.

از آن جایی که محصول‌های ذکرشده سال‌ها قبل از گسترش بلوتوث یا اتصال USB معرفی شده بودند، بنابراین می‌توان گفت روش انتقال اطلاعات کمی تعجب‌آور بود.

تلویزیون MSN

قبل از این که مایکروسافت وارد دنیای کنسول‌های بازی شود، تلویزیون ام اس ان معرفی شده بود. این سرویس که در ابتدا با نام WebTV شناخته می‌شد، ایده استیو پرلمن بود. او در سال 1995 میلادی موفق به تاسیس WebTV شد و توانست یک ست‌تاپ باکس را بفروشد که امکان اتصال کاربران به اینترنت را از طریق تلویزیون فراهم می‌کرد. سرمایه‌گذاران از این مفهوم استقبال کردند و موفق به جذب سرمایه 65 میلیون دلاری شد.

محصول موردنظر در سال نخست توانست فروش 50 هزار واحد را ثبت کند. تنها پس از یک سال راه‌اندازی، مایکروسافت توانست WebTV را با قیمت تقریبی 425 میلیون دلار خریداری کند، اما متاسفانه این فناوری نتوانست پیشرفت چشمگیری داشته باشد و خود را با سایر رقیب‌ها همگام کند.

مایکروسافت در سال 2001 میلادی نام سرویس را به MSNTV تغییر داد و سعی کرد با ارائه دستگاه به مشترکین MSN، تعداد کاربران را افزایش دهد. از طرف MSN در سال 2004 میلادی، سخت افزار اولیه را به صورت کامل کنار گذاشت تا این که مایکروسافت در سال 2013 آن را به صورت رسمی تعطیل کرد.