حباب هایی روی جاده! (+عکس)

مجله آنلاین موبنا؛ محمدمهدی حیدرپور –  خودرو یکی از اجزای جدایی ناپذیر زندگی مدرن امروز محسوب می شود. این وسیله نقلیه محبوب توسعه و تحولات بسیاری را در طول حیات خود تجربه کرده است. از طراحی های ساده و ابتدایی خودروهای اولیه تا نمونه های پیشرفته و آیرودینامیک امروز، خودروسازان جهان همواره در پی معرفی محصولاتی متفاوت برای جلب نظر مشتریان بوده اند. این جریان خودروهای بسیار کوچک یا میکرو خودروها را نیز شامل می شود. در ادامه چند مدل شناخته شده در این زمینه از دهه های پنجاه و شصت میلادی که به “خودروهای حبابی” نیز معروف هستند را معرفی می کنیم.

مسراشمیت KR175 – سال: 1953

مسراشمیت به عنوان شرکتی فعال در زمینه تولید هواپیما شناخته می شد. این شرکت در رگنسبورگ، آلمان مستقر بود و فرصت کمک به توسعه خودرویی که توسط “فریتز فند” شکل گرفته بود را فراهم کرد. این خودرو سه چرخ به نام “فند فریتز” شناخته می شد و با نیروی دست به حرکت در می آمد. فند فریتز برای افراد معلول پس از جنگ جهانی دوم طراحی شده بود.

هنگامی که فریتز علاقه افراد سالم به استفاده از این وسیله را مشاهده کرد تصمیم به تولید انبوه آن گرفت و از این رو همکاری خود با مسراشمیت را آغاز کرد. این همکاری به خودرویی با ظرفیت حمل دو سرنشین با سقف شیشه ای مشابه با نمونه های مورد استفاده در هواپیما منجر شد. مسراشمیت KR175 فاقد در و به پیشرانه ساکس 175 مجهز شده بود.

پیل ترایدنت – سال: 1964

پیل به واسطه خودرو P50، کوچکترین ماشین تولید انبوه جهان، شناخته شده بود. خودرو پیل ترایدنت دارای سه چرخ، قابلیت حمل دو سرنشین، پیشرانه 49 سی سی و گنبد پلاستیکی بود. این خودرو که توسط “سیریل کانل” طراحی شده بود به تعداد کمتر از صد دستگاه ساخته شد.

اسکوتاکار MK I – سال: 1957

این خودرو حبابی انگلیسی دارای بدنه ای از جنس فایبرگلاس بود و ادعا می شد ظرفیت حمل راننده و دو کودک کوچک را دارد. اسکوتاکار MK I به پیشرانه دو زمانه 197 سی سی و جعبه دنده چهار سرعته مجهز شده بود و توانایی دستیابی به بیشینه سرعت 80 کیلومتر در ساعت را داشت. این خودرو توسط “هنری براون” طراحی شده بود.

ایزتا (ایزو، ب‌ام‌و، ولام، رومی) – سال: 1952

ایزتا نام خود را از شرکت ایتالیایی ایزو که در زمینه تولید یخچال فعال بود، گرفته بود. “رنزو ریولتا”، مالک این شرکت موفقیت هایی در کسب و کار اسکوتر داشت و در نهایت ساخت خودرو را نیز امتحان کرد. ایزتا به “ایزو کوچک” ترجمه می شود. این خودرو به واسطه همکاری با ب‌ام‌و شناخته شده بود و در فرانسه به نام ولام و در برزیل به نام رومی فروخته شد. ایزتا دارای چهار چرخ بود که دو چرخ عقب نسبت به چرخ های جلو به هم نزدیک‌تر بودند. کل قسمت جلو در این خودرو را شامل می شد. ایزتا به پیشرانه دو زمانه 236 سی سی مجهز شده بود که توانایی دستیابی به بیشینه سرعت بین 72 تا 80 کیلومتر در ساعت را فراهم می کرد.

فولداموبیل – سال: 1949

تصویری که مشاهده می کنید نمونه اولیه ای است که توسط “نوربرت استیونسون”، طراح و روزنامه نگار آماتور، برای پسر عموی خود “کارل اشمیت” که مالکیت کارخانه Elektromaschinebau Fulda GmbH Bosch در فولدا، آلمان را بر عهده داشت، ساخته شده بود. این خودرو سه چرخ به پیشرانه 198 سی سی مجهز شده بود. سرنشینان در فولداموبیل پشت سر هم قرار می گرفتند اما اشمیت این طراحی را دوست نداشت و استیونسون با افزایش پهنا در قسمت جلو یک صندلی نیمکتی در آن بکار گرفت.