شناخت چگونگی سوختن سلول‌های چربی با نیکوتین!

محققان دریافته‌اند نیکوتین، پروتئینی را فعال می‌کند که سلول‌های چربی را به سوزاندن انرژی وا می‌دارد.

موبنا – افزایش وزن اغلب به عنوان یک عارضه جانبی ناشی از ترک سیگار شناخته شده است و تحقیقات به خوبی ثابت کرده است که نیکوتین می‌تواند به عنوان یک مهارکننده اشتها عمل کند.

در حال حاضر یک مطالعه جدید از محققان دانشگاه میشیگان از یک مکانیزم جدید پرده برداشته است که نشان می‌دهد نیکوتین چگونه به طور مستقیم یک پروتئین را فعال می‌کند که به یک نوع سلول چربی برای شروع سوختن انرژی سیگنال می‌دهد.

چند سال پیش، دانشمندان یک نوع سوم و جدیدی از سلول چربی به نام “چربی بژ”(beige fat) را کشف کردند. این کشف مهم، هدف جدید متابولیک برای تحقیقات در مورد چاقی و اضافه وزن شد.

محققان کشف کردند که همراه با سلول‌های چربی قهوه‌ای، چربی بژ به سرعت کالری می‌سوزاند و حرارت ایجاد می‌کند.

در حال حاضر، پژوهش جدیدی از موسسه علوم زیستی دانشگاه میشیگان، یک مکانیزم متابولیکی جدید را مطرح کرده است که توضیح می‌دهد چگونه یک پروتئین به نام “CHRNA2” به طور خاص سلول‌های چربی بژ را برای سوزاندن انرژی تحریک می‌کند.

این مطالعه نشان داد که پروتئین‌های گیرنده CHRNA2 توسط دو مولکول نیکوتین و استیل‌کولین(acetylcholine) فعال می‌شود.

این تحقیق دریافت موش‌هایی که توسط محققان در ساخت این پروتئین ناتوان شده بودند، در هنگام تغذیه با رژیم غذایی پرچرب، افزایش وزن و افزایش سطح قند خون نشان دادند.

این تحقیق همچنین توضیح می‌دهد که چگونه ترک سیگار می‌تواند سبب افزایش وزن شود، چرا که قطع رساندن نیکوتین به بدن موجب عدم تحریک این پروتئین و در نتیجه، افزایش وزن می‌شود.

“جون وو”، یکی از محققان این پروژه گفت: چربی بژ در تنظیم سلامت متابولیسم کلی بدن بسیار مهم است. نتایج ما در موش‌ها نشان می‌دهد که اگر شما حتی یک جنبه از این قاعده، یعنی نه عملکرد کلی سلول، بلکه فقط یک بخش از عملکرد آن را از دست بدهید، واکنش مناسبی به چالش‌های متابولیکی خواهید داشت.

تحقیقات قبلی پس از کشف چربی بژ، چگونگی تبدیل چربی‌های سفید ساکن و تجمعی به چربی سالم یا قهوه‌ای یا بژ را بررسی کرده است.

مطالعات متعدد، راه‌هایی برای کمک به بدن در این فرآیند یافته‌اند، اما این تحقیق جدید در حال حاضر راه جدیدی را برای فعال کردنِ خودِ چربی بژ نشان می‌دهد.

این مطالعه در مجله Nature Medicine منتشر شده است.

 منبع: ایسنا 

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا