6 هزار میلیارد تومان وام مسکن وارد بازار می شود

 در 20 سال آینده جمعیت 100 میلیونی ایران که بخش عمده آن به میان سالی و پیری خواهد رسید، نمی تواند با وام های بانکی بدون تناسب با تورم و قیمت آپارتمان های کوچک بساز و بفروش و بدون فضای سبز و معابر مناسب همراه با تراکم بالای جمعیت و مشکلات شهری بسیار مشکلات خود را در شهرهای بزرگ حل کند و لذا سیاست های مالی و بانکی از حالا باید سمت وسوی معقول و منطقی تری به خود بگیرد تا نیازهای جمعیت میان سال و پیر را تامین کند

موافقت با پرداخت ۱۰۰ هزار فقره وام ۶۰ میلیونی خرید مسکن اگر چه معادل 6 هزار میلیارد تومان نقدینگی به بازار مسکن تزریق می کند و می تواند تاحدودی به رونق بازار خرید و فروش به خصوص در شهرستان ها کمک کند، اما واقعیت این است که در شهری مانند تهران و شهرهای بزرگ که قیمت مسکن بالاست، نمی تواند راهگشای مشکل خانوارهای بدون مسکن باشد.

در این زمینه، بسیاری از کارشناسان معتقدند که این وام مسکن در شهرهای بزرگ بهتر بود که به ساخت مسکن تعلق گیرد تا باعث رشد قیمت ها نشود و برعکس باعث افزایش عرضه و فروش اقساطی مسکن به مردم واقعا نیازمند شود و سوداگری و دلالی و خرید وفروش کاذب را موجب نشود.

در حال حاضر برج ها و ساختمان های خالی بسیاری در تهران ساخته شده که منتظر فروش و سکونت خانوارهای جدید هستند و قیمت های بالای آن موجب رکود بازار شده است.

در حالی که اگر وام مسکن به ساخت و ساز تعلق گیرید و سازنده به شرط فروش اقساطی بتواند از این وام استفاده کند، سازنده ها به میزان قدرت خرید واقعی مردم و ارائه قیمت مناسب توجه خواهند داشت.

براین اساس، شایسته است که در شهرهایی مانند تهران، وام مسکن به جای 60 میلیون برای خرید که موجب رشد قیمت می شود. به خانوارهای فاقد مسکن و دارای توان پرداخت اقساط، و از طریق ساخت و تولید مسکن و با رقم های بالای 100 میلیون پرداخت شود تا به صورت هدفمند باعث خانه دار شدن مردم شود و باعث ساخت مسکن به صورت هدفمند شود.

در حالی که سیاست های بانک مسکن، بانک مرکزی، شهرداری ها و وزارت مسکن و شهرسازی و سایر نهادهای مرتبط با مسکن در شهری مانند تهران، عملا باعث ساخت و ساز بی رویه، تخریب فضای سبز و باغ ها و محیط تنفس تهران شده و برج ها و ساختمان های بلند و ساخت و سازهای بی رویه را شاهد هستیم و اکثر این ساخت و سازها بدون پارکینگ و فضای سبز و کوچه های مناسب ساخته شده است.

در حالی که اگر سیاست های مالی بانک ها و مجوز ساخت با سیاست های مناسبی صورت گیرد و تمرکز حمایت های مالی نیز در شهر تهران حاکم نشود جمعیت در سطح کشور به صورت متناسب توزیع و ساخت و سازها نیز ساماندهی می شود.

در شرایطی که تا سال 1414 جمعیت ایران به 100 میلیون نفر می رسد و جامعه ایران در 20 سال آینده میان سال و پیر خواهد شد ساخت و سازها و فضای شهرها باید متناسب تر از امروز باشد تا احساس تعلق به زندگی و کاهش مشکلات را به همراه داشته باشد و طبیعی است که الگوی مالی و ساخت و سازهای امروز پاسخ گوی نیاز آینده نیست.

در 20 سال آینده جمعیت 100 میلیون ایرانی با آپارتمان های کوچک بساز و بفروش و با کیفیت پایین بدون فضای سبز و معابر مناسب و با این الگوی شهرسازی امروز نمی تواند مشکلات خود را حل کند و لذا سیاست های مالی و بانکی از حالا باید سمت وسوی معقول و منطقی تری به خود بگیرد تا نیازهای جمعیت میان سال و پیر را تامین کند.

در آینده نیروی انسانی کارآمد و گسترش فرهنگ های انسان دوستانه و تامین اجتماعی و بازنشستگی مناسب است که اولویت پیدا می کند نه ساختمان ها و خیابان ها و برج های بیشتر و لذا حمایت های مالی بانک ها و بودجه دولت باید با رویکرد حمایتی و متناسب سازی جمعیت و پراکندگی متناسب جمعیت در کل کشور برنامه ریزی شود  و باید از تمرکز امکانات و شهرسازی و ساختمانی سازی و کسب وکار در شهرهای بزرگ و تهران خود داری شود تا محیط زندگی و کسب وکار احساس تعلق و آرامش را برای مردم به همراه داشته باشد.

جمعیت 100 میلیونی ایران به مراتب از کشورهای دیگر کمتر خواهد بود و با این همه معادن نفت و فرصت های کسب درآمد در کشور، سیاست های مالی دولت و بانک ها و شهرداری هاباید سمت و سوی بهتری به خود بگیرد تا  جامعه ای شاداب، همراه با احساس تعلق به زندگی داشته باشیم و مشکلات امروز شهرنشینی در شهرهای بزرگ تبدیل به شرایط بهتری شود.

این مهم نیازمند سیاست گذاری بهتر بانک ها و دولت و شهرداری ها است و با افزایش وام خرید مسکن  و هزاران میلیارد تومان منابع جدید، مشکل حل نخواهد شد بلکه بر پیچیدگی مشکلات امروز می افزاید اما اگر حمایت ها و مشوق های مالی و بانکی به شکلی باشد که ساختارهای اشتباه گذشته را بر طرف کند می تواند زمینه ساز توسعه کشور باشد.