کابین‌های تاکسی بدون راننده به هند می آیند

موبنا، محمد مهدی حیدرپور – در یکی از شهرهای هند قرار است با پروژه کابین های تاکسی بدون راننده از فشار بار حمل و نقل عمومی کاسته شود. در سال 2001، شهر گورگان از جمعیتی 173 هزار نفری برخوردار بود و جمیعت امروز این شهر به نزدیک یک میلیون نفر رسیده است. جابجایی و مسافرت این جمعیت اضافی در جاده ها به واقع با دشواری صورت می گیرد و شرایط به نقطه ای رسیده که دولت در پی راه حلی کارآمد و فوری برای آن است.

بر همین اساس، پروژه کابین های حمل و نقل سریع شخصی مترینو (PRT) مورد توجه قرار گرفته است. دولت هند سال ها است که ایده بازگشایی خط حمل و نقل سریع برای کاهش ازدحام مردم را مد نظر دارد و پروژه PRT گورگان به نظر می رسد نخستین نمونه در نوع خود است. دولت هند مناقصه ای را با حضور شرکت های جهانی برای تامین مالی ساخت و ساز این پروژه طی هفته های پیش رو برگزار خواهد کرد.

در صورت تکمیل این پروژه – برنامه ریزی ها از تکمیل آن طی یک سال خبر می دهند – مسیر کابین های تاکسی بدون راننده دارای 16 ایستگاه خواهد بود و مسافتی هشت مایلی (12 کیلومتر) را بین شهرهای دهلی نو و گورگان پوشش می دهد. هر کابین توانایی حمل پنج سرنشین را دارد و 1,100 کابین عملیاتی خواهند بود.

مردم از این امکان برخوردار خواهند بود تا با پرداخت هزینه بیشتر یک کابین اکسپرس در اختیار بگیرند که بدون توقف در ایستگاه های بین راه آنها را مستقیم به مقصد مد نظرشان می رساند.

برای مسیرهای دیگر، کابین ها مشابه با دیگر سیستم های حمل و نقل عمومی کار می کنند. مسافران در یک ایستگاه منتظر کابین ها می شوند تا وارد ایستگاه شده و سپس سوار می شوند. سرعت میانگین کابین ها 40 مایل در ساعت (64 کیلومتر در ساعت) خواهد بود و بر فراز جاده حرکت می کنند.

انتظار می رود کل این پروژه نیازمند هزینه ای 136 میلیون دلاری باشد که اگرچه ارزان نیست اما اگر در مدت زمان سفر مردم صرفه جویی ایجاد کند، ارزش هزینه صرف شده را توجیه می کند.