چگونگی لاغری با داروهای لاغری

موبنا –
از این رو، درمان آن یکی از دغدغه های همیشگی متخصصان تغذیه است و مصرف داروهای مختلف در کنار رژیم غذایی محدود از کالری و ورزش از موضوع های بحث برانگیز میان افراد عادی و متخصصان است. در این مطلب با کلیاتی درباره ترکیبات و مکانیسم اثر فلوکستین، سیبوترامین، مکمل های فیبری و چای سبز آشنا می شویم.

• چای سبز: علاوه بر داروهای کاهنده اشتها، داروهای دیگری هم برای درمان چاقی استفاده می شوند که اصطلاحا چربی سوزند. مثلا چای سبز با مهار آنزیم لیپاز مترشحه از لوزالمعده، از جذب چربی ها در روده جلوگیری می کند. همچنین با کاهش آنزیم آمیلاز بزاق و روده قندخون را کاهش می دهد و در مجموع با کاهش جذب روده ای گلوکز و چربی به کاهش وزن منجر می شود. چای سبز، علاوه بر این مکانیسم ها، با خاصیت ترموژنیک (گرمازایی) و افزایش سوخت و ساز چربی ها، درمان کمکی بی خطری برای چاقی است.

• سیبوترامین: سیبوترامین از دیگر داروهایی است که گاهی برای درمان چاقی (با مکانیسمی مشابه فلوکستین) استفاده می شود و به ارزیابی مداوم در طول مدت درمان نیاز دارد. مثلا اگر کاهش وزن در مدت زمان معین کمتر از حد تعیین شده باشد، به بررسی و در بعضی موارد افزایش دوز روزانه نیاز است. البته در صورت مصرف با دوز بالاتر، خطر افزایش ضربان قلب و فشارخون بیشتر می شود. به علاوه، سیبوترامین در بیماران با سابقه کم اشتهایی یا پراشتهایی عصبی، بیماران مبتلا به فشارخون کنترل شده، نارسایی قلبی و هیپرپلازی خوش خیم پروستات منع مصرف دارد.

• فلوکستین: این روزها داروهای متنوعی برای کمک به کاهش وزن به بازار آمده است که باوجود تاثیرهای مثبت، عوارض ناخواسته ای دارند. از جمله این داروها، داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی مانند «فلوکستین» است که اگرچه جزو داروهای ضدافسردگی به شمار می رود، می تواند با اثر بر واسطه های عصبی بر اشتها نیز اثر بگذارد و آن را کاهش دهد، اما عوارض ناخواسته ای هم دارد که مصرفش را محدود و ملزم به پایش کرده است.
آژانس دارویی اروپا، مصرف داروهایی مانند فلوکستین را برای کودکان و بزرگسالان زیر 21 سال ممنوع کرده است. نتایج برخی مطالعه های حاکی از آن است که فلوکستین در اوایل مصرف به کاهش اشتها و کاهش وزن کمک می کند اما پس از گذشت 16 تا 20 هفته برخی از بیماران دوباره اشتها و وزن از دست رفته را بازمی یابند.
• مکمل های فیبری: فیبرهای ویسکوز خوراکی نیز از دیگر مواد کاهنده اشتها محسوب می شوند که البته از طریق تحریک عصبی گیرنده های اشتها عمل نمی کنند. این فیبرها ترکیب هایی هستند که در تماس با آب متورم می شوند. مکمل های غذایی حاوی این فیبرها با کند کردن تخلیه معدی و جذب موادغذایی، مقدار جذب گلوکز را کاهش می دهند و بدین طریق از افزایش قندخون پس از صرف غذا جلوگیری می کنند. فیبرهای ویسکوز بدون برجای گذاشتن مواد سمی در کبد با تخلیه آهسته معدی باعث احساس سیری و کاهش اشتها می شوند.
براساس نتایج مطالعات انجام شده، ثابت شده است که این فیبرهای متورم شونده با القای احساس پری، باعث کاهش اشتها می شوند. همچنین مطرح شده که این ترکیب های فیبری در روده باعث افزایش رها شدن هورمون های سیری معدی- روده ای یا کاهش جذب مواد مغذی شوند. در مطالعه دیگری، افزایش احساس سیری و کاهش احساس گرسنگی در افراد غیرچاق با مصرف یک نوشیدنی حاوی این فیبر خوراکی مشاهده شده است.