دریای خزر غرق در نيترات و فسفات!
سواحل جنوبی دریای خزر كه دهههای متمادی است تفرجگاه ما ايرانيهاست ، اكنون در آماج حجم بالاي آلودگيها قرار گرفته است . از سویی سيل عظيم گردشگران ، سالانه كوه زبالهها را در این دریا آب ميکند و از سوی دیگر فاضلابهاي شهری روانه این دریا ميشوند ، بدون اینکه مسئولان شهری و محیط زیست …
سواحل جنوبی دریای خزر كه دهههای متمادی است تفرجگاه ما ايرانيهاست ، اكنون در آماج حجم بالاي آلودگيها قرار گرفته است . از سویی سيل عظيم گردشگران ، سالانه كوه زبالهها را در این دریا آب ميکند و از سوی دیگر فاضلابهاي شهری روانه این دریا ميشوند ، بدون اینکه مسئولان شهری و محیط زیست اقدام جدی برای بازيافت آن کنند. این همه ماجرا نیست؛ عمق فاجعه آنگاه بیشتر روشن ميشود که یادآور شویم این دریا، دريافت كننده آلودگيهاي 5 كشور ديگر نیز هست.
بخش مهمياز اين آلودگي از جانب جمهوري آذربايجان است و نشت مواد نفتي از تاسيسات استخراج نفت نيز به اين مشکلات افزوده است. کشور ایران برداشت نفت در دریای خزر ندارد و این درحالی است که بسیاری از چاههای نفت آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان در دریا و دور از ساحل قرار دارند. به دلیل حرکت و جهت جریانهای آب در سواحل جنوبی دریای خزر رسوبات بستر در بخش سواحل جنوبی دریای خزر تجمع دهنده مقادیر بالایی از هیدروکربنهای حاصل هستند.
اکنون بیش از ۲هزار گونه در دریای خزر شناسایی شده که حضور ماهیان مهم ترین گونههای این اکوسیستم آبی به شمار ميرود که با گذشت سالها در خطر انقراض قرار گرفته اند. بر اساس آمار ذخایر خاویار دریای خزر از ۳۰۵تن در سال ۱۳۶۴به کمتر از ۳تن در سال ۱۳۹۱و تعداد فکها از یک میلیون به کمتر از یکصد هزار رسیده است. حضور شانهدار مهاجم، گونههای جدید فیتوپلانكتون، رشد سریع آزولا و به طور کلی افزایش میزان آلودگیها تنوع زیستی منطقه را با بحران روبه رو کرده است.
تحقیقات انجام شده روی رسوبات سطحی سواحل جنوب غربی دریای خزر بیانگر آن است که منشأ اصلی این ترکیبات با احتمال زیاد مربوط به آلودگی نفتی آذربایجان است. میزان هیدروکربنها و آروماتیک این ترکیبات در دریای خزر در سطح پایینی نسبت به استانداردهای جهانی است اما بالاتر از سواحل ترکمنستان و قزاقستان است. سواحل استان مازندران وگلستان کمتر تحت تاثیر آلایندههای نفتی وارده از کشور آذربایجان قرار ميگیرند.
به عبارت دیگر، ایران قربانی آلودگیهای نفتی کشورهای همسایه دریای خزر است. از مهم ترین آلودگیهای این پهنه آبی ميتوان به نیترات و فسفات و هیدروکربنها اشاره کرد. با توجه به روند افزایشی پسابهای صنعتی و فاضلاب شهری و همچنین افزایش میزان نیترات در سواحل این دریا اقدامهای فوری را ميطلبد.
سهم ناچيز ايران در آلودگيهاي نفتي خزر
حميد غفارزاده، استاد دانشگاه و مديرکل بين الملل واحد علوم و تحقيقات معتقد است : ايران هم در بحث آلودگي خزر سهم دارد. اکثر رودخانههاي شمالي کشور آلودگي ميکروبي را وارد خزر ميکنند و اغلب شهرهاي شمالي فاضلابهاي شهري را بدون تصفيه وارد آب ميکنند اما از لحاظ آلودگي نفتي سهم ناچيزي داريم. وي ميگويد: در کنوانسيون خزر که تنها سند توسعه پايدار منطقه و الگويي براي توسعه خزر است به بحث جلوگيري از انواع آلودگي خزر پرداخته شده است.
اين کنوانسيون وظايفي را در قالب پروتکلها تعريف و به کشورها واگذار ميکند. چند سالي است که تعدادي پروتکل براي جلوگيري از آلودگي ناشي از نفت و تنوع زيستي براي کشورها منعقد شده است اما هنوز برخي از آنها به مرحله اجرا درنيامده اند و تاکنون هيچ پروتکلي براي ماهيگيري در خزر که ميتواند جلوي نابودي آبزيان اين دريا را بگيرد مطرح نشده است.
ايجاد مميزي براي سكوها
مدیر کل دفتر آلودگیهای دریایی معاونت محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست از ایجاد نظام ممیزی سکوهای نفتی در سال جاری خبر داد و گفت: تدوین این نظام از مهمترین اقدامات در سال جاری محسوب ميشود.
ضیاء الدین الماسی اظهار داشت: به منظور تدوین قوانین و ضوابط و نیز راهنماییهای مورد نیاز جهت مدیریت آلودگی دریا در سال جاری، پنج ضابطه جدید از سوی معاونت محیطزیست دریایی در این خصوص تدوین شده است يكي از این ضابطههای تدوین شده امسال به مرحله ابلاغ و اجراییشدن رسیده است این امر باهمکاری نظام فنی و اجرایی کشور و نیز سازمان مدیریت و برنامه ریزی صورت گرفته است. وي خاطرنشان ساخت: در سال آینده، تدوین دو دستورالعمل جدید و چهار استاندارد جدید در حوزه مرتبط باآلودگیهای نفتی در دستور کار قرار خواهد داشت. بههمین منظور بخشی از منابع مالی جهت تدوین این قوانین جدید با همکاری سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ابلاغ
شده است.
خلأ شيوه نامه مقابله با آلودگي
وی با بیان اینکه منابع آلاینده دریا به دو دسته با منشأ سرزمینی مانند شهرها و صنایع و منشأ منبع دریایی تقسیم ميشوند تاکید کرد: سازمان حفاظت محیط زیست تاکنون نظاميمبنی بر مقابله با منابع آلاینده با منبع آلایندههای دریایی مانند شناورها و سکوهای نفتی تدوین نکرده است. مدیر کل دفتر آلودگیهای دریایی معاونت محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست از ایجاد نظام ممیزی سکوهای نفتی در سال جاری خبر داد و گفت: تدوین این نظام از مهمترین اقدامات در سال جاری محسوب ميشود.
در این راستا آموزش کارکنان و کارشناسان محیط زیست در سه دوره پیش بینی شده است. وی تاکید کرد: این دورههای آموزشی مربوط به آموزش استانداردهای چهارگانه برای اجازه ورود کارشناسان محیط زیست روی سکوهای نفتی است و ورود افراد به سکوهای نفتی، مستلزم گذراندن دورههای آموزشی ویژه جهت دریافت گواهینامههای لازم است. هم اکنون دوره ممیزی سکوهای نفتی جهت اخذ گواهینامه برای 18 نفر از کارشناسان محیط زیست در حال برگزاری است.
وی تاکید کرد: بر اساس قرارداد منعقد شده از سوی معاونت دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با شرکت ملی نفتکش ایران، این دورههای آموزشی توسط این شرکت در حال برگزاری است.
وی گفت: با تربیت نیروهای آموزش دیده و اخذ گواهینامه ممیزی سکوهای نفتی از سوی آنها، برای نخستین بار سکوها و شناورهای نفتی توسط سازمان حفاظت محیط زیست بازرسی خواهد شد.
الماسی تاکید کرد: بر اساس برنامهریزیهای صورت گرفته از خرداد ماه سال آینده به صورت رسميبازدید از سکوهای نفتی توسط بازرسان محیط زیست آغاز خواهد شد.
سخن آخر
بر اساس اين گزارش وجود آلايندههاي نفتي، صنعتي، شيميايي و فاضلابهاي خانگي، درياي خزر را با فاجعه اي جبران ناپذير مواجه کرده است که اين مسئله باعث برهمخوردن سيستم اکولوژيک آن ميشود. متاسفانه سالانه بيش از يک ميليارد و 100 ميليون مترمکعب فاضلاب از رودخانهها سرازير خزر ميشود که اين مسئله باعث کاهش اکسيژن آب و در نتيجه نابودي بسياري از آبزيان ميشود، ژرف ترين بخش اين دريا در امتداد 760 کيلومتري سواحل ايران گزارش شده و 114 گونه، 63 زيرگونه و 14 نژاد از کمياب ترين ماهيان جهان را دارد و متاسفانه خاويار که نگين خزر است در حال کاهش و نابودي است.