جرم تهديد مقام دولتي به قتل
پيمان حاجمحمود عطار/ حقوقدان اصولا اشخاص چنانچه اقدام به ناسزا گويي يا تهديد ارعاب شهروندان ديگر كنند اين رفتار آنان هم از نظر شرعي و هم از نظر قانون مجازات اسلامي مستوجب كيفر است. به ويژه آنكه شخص توهين يا تهديد كننده خودش نيز داراي پست دولتي باشد. در قضيه تهديد مسئول دولتي توسط يكي …
پيمان حاجمحمود عطار/ حقوقدان
اصولا اشخاص چنانچه اقدام به ناسزا گويي يا تهديد ارعاب شهروندان ديگر كنند اين رفتار آنان هم از نظر شرعي و هم از نظر قانون مجازات اسلامي مستوجب كيفر است. به ويژه آنكه شخص توهين يا تهديد كننده خودش نيز داراي پست دولتي باشد.
در قضيه تهديد مسئول دولتي توسط يكي از نمايندگان مجلس به جهت آنكه اين اقدام طبق قانون مجازات اسلامي يك عنوان مجرمانه دارد بايد در مرحله نخست موضوع در هيات نظارت بر رفتار نمايندگان مجلس مطرح شود و پس از تصويب اين هيات، پرونده اتهامي نماينده تهديد كننده جهت رسيدگي به جرم به دادسراي ويژه جرايم كاركنان دولت ارسال شود تا چنانچه دلايل كافي براي اثبات اتهام عليه متهم ولو آنكه نماينده مجلس باشد وجود داشت مورد تعقيب كيفري قرار بگيرد.
در شرع مقدس اسلام و قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران همه شهروندان به طور برابر در خصوص رفتاري كه انجام ميدهند داراي مسئوليت قانوني هستند و نميتواند شخصي به عنوان داشتن پست دولتي يا نمايندگي مجلس شوراي اسلامي از مسئوليت كيفري و قانوني مبرا شود بلكه همانگونه كه حضرت امام خميني(س) فرمودند، نمايندگان مجلس شوراي اسلامي بايد عصاره فضايل ملت باشند و در رفتار و كردار خود الگوي شهروندان ديگر. در ماده 669 قانون مجازات اسلامي بخش(تعزيرات) در خصوص تهديد به قتل و موارد مشابه آن پيش بينيشده است كه مرتكب در صورت اثبات جرم به 74 ضربه شلاق يا زندان از دو ماه تا دو سال محكوم خواهد شد. متن ماده مورد بحث جهت دسترسي خوانندگان محترم به شرح ذيل است: هرگاه كسي، ديگري را به هر نحو تهديد به قتل يا ضررهاي نفسي يا شرفي يا مالي يا به افشاي سري نسبت به خوديا بستگان او نمايد اعم از اينكه به اين واسطه تقاضاي وجه مال يا تقاضاي انجام امر يا ترك فعلي را كرده يا نكرده باشد به مجازات شلاق تا 74 ضربه يا زندان از دو ماه تا دو سال محكوم خواهد شد. همچنين لازم به ذكر است كه در بحث اجراي مجازات هم تفاوتي ميان افراد وجود ندارد و داشتن سمت، عنوان و قدرت و ثروت مانع اجراي احكام قانوني و شرعي نخواهد شد.
179/