كاش مسئولان هم «لطيفه» ببينند!
فرشيد اسحاقي اين روزها، افزايش ضريب نفوذ ماهواره ميان خانوارهاي ايراني و به تبع آنها افزايش روز افزون مخاطبان فيلم و سريال هاي تركي و غيرتركي در ماهواره، توليدكنندگان كالاهاي داخلي را بر آن داشته تا به دلايل مختلف، اقدام به تبليغ كالاهاي خود در شبكه هاي ماهواره اي كنند و ابايي نيز از تبعات …
فرشيد اسحاقي
اين روزها، افزايش ضريب نفوذ ماهواره ميان خانوارهاي ايراني و به تبع آنها افزايش روز افزون مخاطبان فيلم و سريال هاي تركي و غيرتركي در ماهواره، توليدكنندگان كالاهاي داخلي را بر آن داشته تا به دلايل مختلف، اقدام به تبليغ كالاهاي خود در شبكه هاي ماهواره اي كنند و ابايي نيز از تبعات آن نداشته باشند. از آب معدني گرفته تا شامپو و چاي و پوشك بچه با برند هاي معروف ايراني، اكنون شب ها در ميان سريال هاي تركي ماهواره تبليغ مي شود و انگار شعبهاي از اداره كل بازرگاني صداو سيما در اين شبكه ها فعال شده است. تمايل توليدكنندگان كالاهاي ايراني براي تبليغ در شبكه هاي ماهواره اي اما علل مختلفي دارد كه مي تواند تهديدي جدي براي نظام فرهنگي كشور در آينده محسوب شود.
واقعيتي به نام مخاطب ماهواره اي
با آنكه سالهاست مسئولان فرهنگي كشور سعي بر آن دارند تا از كم مخاطب بودن برنامه هاي ماهواره و نقش پررنگ برنامه هاي صدا و سيما در ميان خانواده هاي ايراني سخن بگويند، اما افزايش تبليغ كالاهاي ايراني در ماهواره و تداوم آن ، خود گواهي بر نفوذ زياد ماهواره و برنامه هاي آن ميان خانوارهاي ايراني است كه توانسته توليدكنندگان ايراني را مجاب به تبليغ كالا در اين شبكه ها كند.
توليد و پخش سريال هاي با مخاطب بالا همچون لطيفه از شبكه هاي خانواده “جم” و نفوذي كه ميان خانواده ها داشته است، اكنون توليدكنندگان ايراني را راغب كرده تا به تبليغ كالاي خود در اين سريال ها پرداخته و بتوانند كالاي بيشتري را در داخل به فروش رسانند. توليدكنندگان كالاي ايراني از ميزان مخاطب اين قبيل برنامه ها و شبكه ها مطلعند و سفارش تبليغ كالاي خود را در برنامه هاي آنها مي دهند تا اين گونه ، فروش و سود بيشتري داشته باشند. اين درحالي است كه قوانين موجود كاملا اقدام توليدكنندگان ايراني را براي تبليغ در شبكههاي ماهواره اي ممنوع كرده است. برابر ماده ۱۰ قانون ممنوعیت بهکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره که در سال ۷۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صداوسیماي جمهوری اسلامی ایران در اجرای ماده ۱۰ قانون، مجازند به تناسب مسئولیتهای خود دستورالعملهایی را برای تعیین آگهیهای تبلیغاتی غیرمجاز تدوین و بنابر حوزه صلاحیت خود رأسا و بهطور جداگانه به ناشرین، مطبوعات و بنگاههای تبلیغاتی و همچنین واحدهای داخلی و تابع خود ابلاغ کنند.»
هدایت حسینی، مدیر کل نظارت «سازمان غذا و دارو» در همين باره گفته كه «کالاهایی که در ماهوارهها و شبکههای غیرمجاز تبلیغ میشوند هیچ مجوزی از وزارت بهداشت ندارند و اگر مجوزی نیز داشته باشند مجوز آنها به سرعت تعلیق و باطل می شود.» وي با بیان اینکه تبلیغات «در شبکههای غیرمجاز و ماهوارهها ممنوع است» تاکید مي كند: «تبلیغ محصولات بدون مجوز در هر رسانهای تخلف است و با آنها به شدت برخورد میکنیم».
ارزان بودن تعرفه تبليغ ماهواره اي
يكي ديگر از عواملي كه موجب ترغيب توليدكنندگان كالاهاي ايراني در شبكه هاي ماهواره اي شده است، ارزان بودن تعرفه تبليغ كالا در اين شبكه هاست كه در قياس با تعرفه هاي تبليغ صدا وسيما، تقريبا مجاني است. آنجا كه شبكه هاي صدا وسيما براي هر ثانيه تبليغ كالا تا 50 ميليون ريال نيز مطالبه مي كنند، دريافت هزينه تبليغات يك صدم درصدي در شبكه هاي ماهواره اي سبب شده تا توليدكنندگان از تبليغ در ماهواره هراسي نداشته باشند. عموما توليدكنندگان كالا ترجيح مي دهند حداقل هزينه را براي تبليغات خود پرداخت كنند كه اكنون شبكه هاي ماهواره اي بدون هيچ محدوديتي اين امكان را در اختيار آنها قرار داده و به راحتي قراردادهاي چندهزار دلاري براي تبليغ كالاي ايراني مي بندند و كسي هم جلودارشان نيست.نداشتن محدوديت در تبليغ كالاها و حضور زنان و دختران با پوشش و آرايش دلخواه از ديگر عامل هاي ترغيبي براي تبليغ كالاي توليد داخل در شبكه هاي ماهواره است.
تبليغ كالاهاي خارجياي كه نمايندگان رسمي ايراني دارند
همزمان با تبلیغات برخی از برندهای معتبر ایرانی در شبکههای ماهوارهای فارسی زبان شیوه دیگری از تبلیغات نیز به وجود آمده که به نظر میرسد راهی برای دور زدن قانون توسط شرکتهای پشت پرده ایرانی باشد.
بخش گسترده ای از فضای کلی برنامه های ماهواره ای به پخش آگهی های تبلیغاتی و بازرگانی اختصاص دارد. شبکه های مذکور به دلیل ضرورت کسب درآمد و رفع نیازهای مالی در تأمین و ساخت برنامه های خود، تبلیغات کالا و محصولات تجاری را در دستور کار خود دارند.برخی از آگهیهايی که در شبکههای ماهوارهای پخش می شود، در نگاه اول یک کمپانی خارجی است که تلاش دارد محصولش را تبلیغ کند، اما با دقت نظر بیشتر متوجه می شویم که بخشی از این موضوع غیر عادی است.
بر اساس قانون شرکت های دارای نمایندگی محصولات خارجی در ایران موظف هستند قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران از جمله مسائل مربوط به تبلیغات را رعایت كنند. از آنجا که شرکت های اصلی(مادر) تولیدکننده محصولات در خارج از کشور خود را مقید به رعایت منع تبلیغات در شبکه های ماهواره ای فارسی زبان معاند نمی دانند، این موضوع از طریق نمایندگیهای شرکت های مذکور در کشور پیگیری میشود.
موضوعی که بی توجهی به آن می تواند منجر به جلوگیری از ورود کالا به کشور یا لغو مجوز نمایندگی شود.با این وجود اما بررسی برخی از شرکت هایی که در گروه شبکه های جم تبلیغ می کنند، نشان از موضوعی فراتر از حد یک نمایندگی دارد و گویی از ابتدا درخواست پخش آگهی از طرف شرکت ایرانی پشت نام کمپانی خارجی بوده است.
کمپانی my baby و my lady
تبلیغ های کمپانی هاي پوشك بچه از معروفترین و جذابترین تبلیغ های شبکه های ماهواره ای هستند.جالب آن است که هر دوی این محصولات بخشی از محصولات شرکت صنایع زرین سلولز است که از سال ۱۳۸۰ محصولات فوق در کارخانجات شرکت صنایع زرین سلولز و در ایران تولید میشود. آگهیهای تبلیغی شرکت دنت یکی از پرتکرارترین تبلیغات پخش شده در گروه شبکه های جم است. این محصول در انواع و شکل های مختلف و در ساعتهای متفاوت در روز، شب و نیمه شب پخش میشود. کمپانی دنت تحت استانداردهای جهانی دنون عرضه می شود كه در ایران نیز نمایندگی انحصاری کمپانی دنت را شرکت دنون سحر برعهده دارد. این شرکت از سال ۱۳۹۰ تاکنون مطابق با استانداردهای جهانی دنون محصولات خود را در ایران تولید و روانه بازار می کند. محصولات پرشمار ديگري نيز وجود دارند كه توليد خارج بوده و نمايندگي در ايران دارند و تبليغ آنها در شبكههاي ماهواره اي، افزايش فروش و مصرف آنها را در داخل رقم زده است. قوانين مبهم درباره نوع فعاليت و تبليغ كالاهاي اين شركت ها سبب شده تا بيش از پيش تبليغ اين كالاها در برنامه هاي ايراني شبكه هاي ماهواره اي به چشم بخورد.
مسئولان هم ماهواره تماشا كنند
در چنين شرايطي ، رغبت توليدكنندگان داخلي براي تبليغ در شبكه هاي ماهواره اي علاوه بر عادی سازی این روش و صرف هزینههای مالی برای صاحبان شبکه های ماهواره ای و نادیده گرفتن فضای رسانه ای کشور به نوعی جدای از مخاطبان، قوانین و عرف جامعه به چالش گرفته شده است و مسئولان داخلي نيز كمترين توجه را به تبعات اين موضوع دارند.
سوال اینجاست که چرا با وجود قانون منع تبلیغات در شبکه های ماهواره ای، بسياري از شرکت ها برای حضور در شبکه های ماهوارهاي علاقه نشان داده و به صورت فراگیر کار خود را شروع كردهاند. در اين حال ، بايد اميدوار بود كه شايد مسئولان حتي يكبار هم شده برنامه هاي ماهوارهاي و فيلم هاي شبكه هاي جم و تاثير تبليغ كالاهاي ايراني را در آنها ببينند و فكري براي اين اوضاع نابسامان كنند.