سخنرانی های جنجالی در سازمان ملل
فیدل کاسترو در متن سخنانش معنای واقعی انقلاب کوبا و هدف اصلاحاتی که دولتش آغاز کرده بود را توضیح داد و همچنین بعد از آشکار کردن دلایل واقعی پیچیدگی ارتباطات آمریکا و کوبا، به آمریکا برای حمله به کشورهایی که روی پای خود ایستاده اند، هشدار داد. دوازدهم اکتبر سال 1960 رهبر اتحاد جماهیر شوروی …
فیدل کاسترو در متن سخنانش معنای واقعی انقلاب کوبا و هدف اصلاحاتی که دولتش آغاز کرده بود را توضیح داد و همچنین بعد از آشکار کردن دلایل واقعی پیچیدگی ارتباطات آمریکا و کوبا، به آمریکا برای حمله به کشورهایی که روی پای خود ایستاده اند، هشدار داد.
دوازدهم اکتبر سال 1960 رهبر اتحاد جماهیر شوروی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرد. نیکیتا خروشف در سخنرانی خود ، از کشورهای آفریقایی که از یوغ استعمار آزاد شده اند، حمایت کرد. وی همچنین از کشورها خواست که خلع سلاح کامل شوند تا ابزار زیادی برای جنگ نداشته باشند.
بعدا رسانه ها نوشتند که دبیر اول دفتر مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی در زمان سخنرانی با کفش هایش روی میز کوبیده است. شاهدان شرح دادند که این اتفاق در سالن افتاد زمانی که نماینده فلیپین اتحاد جماهیر شوروی را با اردوگاه های کار اجباری مقایسه کرد.
سیزدهم نوامبر سال 1974 نیز رهبر فلسطین یاسر عرفات برای اولین بار به درخواست جنبش عدم تعهد به اجلاس عمومی سازمان ملل متحد دعوت شد. وی ضمن سخنرانی، صهیونیسم را شکلی از نژادپرستی خواند. یک سال بعد اجلاس عمومی سازمان ملل متحد با تایید این که صهیونیسم فرمی از نژادپرستی و تبعیض نژادیست، قطع نامه ” نابودی تمامی انواع تبعیض نژادی” را تصویب کرد. در سال 1991 پس از فروپاشی بلوک شرق به تقاضای آمریکا و اسرائیل این قطع نامه لغو شد.
بیست و یکم سپتامبر سال 1987 در چهل و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رئیس جمهور آمریکا رونالد ریگان، ” تهدیدات فرازمینی ” را فاکتور قدرتمندی نامید که می تواند تناقضات متقابل بین کشورها را حل و فصل کند. وی برای اولین بار این ایده را به رهبر اتحاد جماهیر شوروی در سال 1985 و در دیدار با دبیرکل دفتر مرکزی حزب کمونیست شوروی میخاییل گرباچوف در ژنو مطرح کرد. بعدا رونالد ریگان گفت که این موضوع محبوب علمی — تخیلی اوست و رسانه ها نوشتند که مشاور رئیس جمهور در امور امنیت ملی کولین پاول سعی داشت اشارات اینچنینی را از متن سخنرانی رسمی رونالد ریگان حذف کند.
بیستم سپتامبر سال 2006 در مجمع عمومی سازمان ملل متحد هوگو چاوز، رئیس جمهور ونزوئلا با این جمله سخنرانی خود را شروع کرد “شیطان به اینجا آمده است”. این سیاست مدار بعدا توضیح داد که منظورش جرج بوش پسر رئیس جمهور آمریکا بوده است که قبل از او، سیاست خارجی آمریکا را از تریبون سازمان ملل متحد توجیه می کرد. هوگو چاوز همچنین آمریکا را به ” استثمار، چپاول و تسلط بر مردم جهان” متهم کرد. این سخنرانی به طور مستقیم در ونزوئلا پخش و طی روز چندین بار نیز تکرار شد. نمایندگان آمریکا خاطر نشان کردند که این سخنرانی برای رئیس جمهور کشور نادرست و نابجاست.
بیست و سوم سپتامبر سال 2009 رهبر انقلاب لیبی معمر قذافی علیه ” فئودالیسم سیاسی” سخنرانی کرد و خواستار حق وتوی دائمی اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد شد. او همچنین بیان کرد که لیبی موظف نیست از قطع نامه سازمان ملل متحد پشتیبانی کند و منشور سازمان را پرتاب کرد. معمر قذافی در عوض 15 دقیقه اختصاص داده شده، بیشتر از دو ساعت سخنرانی کرد. تقریبا بعد از یک ساعت مترجم لیبیایی بی هوش شد و رئیس بخش عربی مترجمان سازمان ملل متحد جای او را گرفت.
سخنرانی محمود احمدی نژاد رئیس جمهور پیشین ایران نیز خبرساز شد. هرچند نه خود سخنرانی بلکه در زمان حضور احمدی نژاد حاشیه های این حضور همچون سخنرانی در دانشگاه کلمبیا و تقاضای بازدید از محل برج های دوقلو بیش از سخنرانی های وی خبرساز شد.
وقتی احمدی نژاد در شهریور ماه 1386 گفت که می خواهد از محل برج های فروریخته بازدید کند، بسیاری از شخصیت های سیاسی و از جمله باراک اوباما و هیلاری کلینتون که در آن زمان سناتورهای دمکرات مجلس سنا بودند، با این بازدید به شدت مخالفت کردند.
نهایتا و پس از جنجال بسیار مقامات شهر نیویورک درخواست رئیس جمهور ایران را رد کردند و محمود احمدینژاد در گفت و گوی اختصاصی با برنامه آمریکایی «۶۰ دقیقه» که از شبکه تلویزیونی «سی.بی.اس» آمریکا پخش شد، نسبت به واکنشها پیرامون قصد خود برای بازدید از محل حملات ۱۱ سپتامبر «ابراز شگفتی» کرد. وی در پاسخ به این سوال که آیا بر درخواست خود پافشاری خواهد کرد، گفت که اگر مقامهای محلی نمیتوانند ترتیبات لازم را فراهم کنند، او «اصرار نخواهد کرد.»
در آن زمان حضور و سخنرانی وی در دانشگاه کلمبیا نیز بسیار جنجال برانگیز شد. در آن سخنرانی توهین های بسیاری به ملت ایران و رئیس جمهوری انجام گرفت، در حالی که به عقیده بسیاری از تحلیلگران این سخنرانی نه دستاوردی برای ملت ایران داشت و نه لزومی داشت که رئیس جمهور در آن شرکت کند.
احمدی نژاد زمانی در دیدار با آیت الله جوادی آملی از مراجع تقلید گفته بود که به هنگام نخستین سخنرانی اش در سازمان ملل دیده است که یک هاله نور اطراف او را گرفته و حاضران در سخنرانی نمی توانسته اند حتی پلک بر هم بزنند.
او گفت: (به نقل از فیلم منتشره) “وقتی در خیابانها راه میرفتیم، به هر ساختمانی میرفتیم، همه توجهات به سمت هیأت ایرانی بود، کأنه هیچ کس دیگری نبود. من روز آخری که سخنرانی کردم، تقریبا همه سران بودند یکی از همان جمع به من گفت: «وقتی تو شروع کردی «بسما..» و «اللهم» را گفتی، من دیدم یک نوری آمد، تو را احاطه کرد و تو رفتی تو یک حصنی، یک حصاری. تا آخر؛ من خودم هم اینو احساس کردم که فضا یک دفعه عوض شد و همه حدود بیست و هفت، هشت دقیقه تمام، این سران مژه نزدند.
اینکه میگم مژه نزدند، غلو نمیکنم، اغراق نیست. چون نگاه میکردم، همه سران مبهوت مانده بودند. انگار یک دستی همه آنان را گرفته بود، آنجا نشانده بود. چشمها و گوشهایشان را باز کرده بود که ببینند از جمهوری اسلامی پیام چیست.» که احمدی نژاد بعدها با وجود این سخنان را تکذیب کرد.