هافینگتون پست: عبور ایران و 1+5 از خط پایان
پایگاه آمریکایی هافینگتون پست در گزارشی به قلم استیسی نیومن، حول محور بررسی توافق چارچوبی لوزان و مناسب بودن شرایط این توافق برای همه طرفهای مذاکراتی نوشت: «منظور آنها (جنگطلبان) از توافق بهتر این است که ایران کاملا تسلیم شده و کل برنامه هستهایاش را تسلیم کرده و رفتار بدش را در خصوص طیف وسیعی …
پایگاه آمریکایی هافینگتون پست در گزارشی به قلم استیسی نیومن، حول محور بررسی توافق چارچوبی لوزان و مناسب بودن شرایط این توافق برای همه طرفهای مذاکراتی نوشت: «منظور آنها (جنگطلبان) از توافق بهتر این است که ایران کاملا تسلیم شده و کل برنامه هستهایاش را تسلیم کرده و رفتار بدش را در خصوص طیف وسیعی از مسائل خارج از محدوده برنامه هستهای تغییر دهد؛ آن هم بدون این که آمریکا مجبور شود در ازای آنها امتیاز چندانی واگذار کند. با این حال مذاکره کردن در واقعیت این گونه موثر نخواهد بود. توافقات موفق دربردارنده بده بستان هستند. در اکثر اوقات همه طرفها در حالی مذاکره را ترک میکنند که برخی چیزهایی را که بر سر آنها توافق کردهاند دوست دارند و برخی چیزهای دیگر را هم دوست ندارند. اگر حرف من را هم قبول نداشته باشید اما برخی از کسانی که به مذاکرات هستهای ایران نزدیک هستند این مساله را قبول دارند.
فیلیپ گوردون که تا چندی پیش در کاخ سفید بر سر مساله ایران کار میکرد و اکنون یکی از اعضای شورای روابط خارجی آمریکا است گفت: ما در یک جهان عالی زندگی نمیکنیم و توافق بهتری که منتقدان توافق چارچوبی لوزان پیشنهاد دادند یک فانتزی است.
کسانی که بر رسیدن به توافق بهتر تاکید میکنند همچنین معتقدند آمریکا اگر تحریمها را علیه ایران افزایش دهد ایران حتی با شرایطی بهتر برای آمریکا موافقت خواهد کرد، اما سندی برگر، مشاور امنیت ملی پیشین دولت بیل کلینتون اخیرا در مطلبی نوشت تحریمهای بیشتر علیه ایران تاثیر موردنظرشان را نخواهند داشت.
او تاکید کرد که این اقدام به جای آن باعث ابهام و هشدار در دیگر کشورهای جهان شده و ما را ضعیفتر و منزویتر خواهد کرد. چنین تحریمهایی در زیر وزن خودشان فرو خواهند پاشید و به هیچ نتیجهای نخواهند رسید.
پال پیلار، افسر پیشین اطلاعات ملی آمریکا و کارشناس خاورمیانه نیز با این موضوع موافق است.
وی اخیرا در مطلبی نوشت: در سوابق ایرانیها چیزی وجود ندارد که نشان دهد آنها در سطح مشخصی از مشکلات اقتصادی فریاد کشیده و تسلیم مطالبات تندروی ما شوند.
وی در ادامه گفت: اگر چنین چیزی امکان پذیر بود پس از این همه سال تحریمهای فزاینده، باید اتفاق میافتاد.
در این گزارش بودن توجه به ماهیت صلحامیز برنامه هستهای ایران آمده است: در حالی که حامیان توافق بهتر با ایران همچنان ممکن است بر موضعشان اصرار داشته باشند اما واقعیت این است که یک اتفاق نظر فراگیر در میان کارشناسان امنیتی و هستهای به وجود آمده مبنی بر این که توافق چارچوبی لوزان یک توافق خوب است و توافقی است که 6 قدرت جهانی میتوانند مطمئن باشند که جلوی دستیابی ایران به سلاح هستهای را خواهد گرفت. اخیرا 30 متخصص برجسته منع اشاعه تسلیحات هستهای در آمریکا در بیانیهای اعلام کردند توافق چارچوبی لوزان اگر به اجرا درآید یک طرح موثر، قابل بررسی، قابل اعمال و بلندمدت را برای جلوگیری از امکان بروز یک کشور جدید دست پیدا کرده به سلاح هستهای در خاورمیانه به وجود خواهد آورد. از طرفی این تنها کارشناسان نیستند که چنین حرفی را میزنند. تعداد زیادی از نظرسنجیها نشان میدهند اکثریت آمریکاییها از توافق چارچوبی لوزان حمایت میکنند. یک نظرسنجی جدید که با همکاری یک گروه حامی اسراییل تحت عنوان “جی استریت” انجام شد نشان داد 59 درصد از یهودیان آمریکا از چارچوب لوزان حمایت میکنند. این نتیجه میتواند نگرانیها درخصوص این که یهودیان آمریکا احساس میکنند توافق هستهای با ایران برای اسراییل بد خواهد بود را کاهش دهد. این نظرسنجی همچنین دریافته که 78 درصد از یهودیان آمریکا هنگامی که جزییات بیشتر این توافق ارائه شوند از آن حمایت میکنند. در روزهای اخیر کمتر اتفاق میافتد که یک چنین اتفاق نظر فراگیری در زمینه یک مساله خاص به وجود بیاید. با این حال این خوش شانسی نیست که کاخ سفید، بسیاری از نمایندگان کنگره، کارشناسان و مردم آمریکا به جای جنگ از دیپلماسی با ایران حمایت کرده و در عین حال از یک توافق هستهای نهایی خوب پشتیبانی می کنند. من امیدوارم که کلر مک کاسکیل و روی بلانت، سناتورهای میسوری نیز از اعضای حامیان این توافق باشند.
به نظر میرسد شش قدرت جهانی و ایران از خط پایان خواهند گذشت اما بر طبق این قول که ” هیچ چیز مورد توافق نیست مگر این که همه چیز مورد توافق باشد”، باراک اوباما، رییسجمهور آمریکا بارها تاکید کرده که ترجیح میدهد که به جای یک توافق بد هیچ توافقی برقرار نشود. خوشبختانه مذاکرهکنندگان در مسیری درست هستند تا بحران هستهای ایران را به طور صلحآمیز حل و فصل کنند و اجازه دهند همه طرفها در حالی مذاکره را ترک کنند که میدانند آن چه که به دست آوردهاند بهتر از آن چیزی است که واگذار کردهاند.»