رقابت با گوگل و یاهو

  تولید ایمیل کار پیچیده و فنی خاصی  به حساب نمی آید. آنچه مهم استT هزینه های سرسام آورو تکنولوژی پیشرفته ای است که در مدیریت ایمیل ها و وجود فضای مناسب برای ذخیره سازی اطلاعات مخاطبین باید به کار گرفته شود. به عنوان مثال اگر ایمیل ملی مورد نظر مسوولان شرکت فناوری اطلاعات بخواهد “جی میل” را مدل خود قرار داده و به هر ایرانی مثلا هشت گیگا بایت فضا دهد و این حجم از اطلاعات را ذخیره سازی و مدیریت کند، نیازمند چندین دیتا سنتر یا مرکز داده با کیفیت بسیار بالا و صدها ایمیل سرور است. 
  بسیاری از شرکت های بزرگ مانند یاهو نتوانسته اند با گوگل رقابت کنند.در این شرایط، دور از ذهن است شرکت فناوری اطلاعات بتواند حتی به بخشی از آنچه اعلام کرده پیدا کند. بنابراین باید به دنبال روش های منطقی تر باشد. نباید تجربیات تلخ کشورهایی مانند چین و فرانسه در اصرار به داشتن اینترنت و محتوای آن به زبان خود را تکرار کرد.
 سرعت تولید اطلاعات در حال افزایش است. اگر به منازل شهروندان مراجعه کنیم، استفاده از حجم بالای اطلاعات روی شبکه اینترنت به خوبی محسوس است.
در جهان بیش از 90 میلیارد ایمیل در روز جابجا می شود. از این تعداد حدود 80 میلیارد حاوی محتویات بی ارزش و غیرقابل استفاده است. تنها 10 میلیارد ایمیل مفید جابجا می شود. این 10 میلیارد ایمیل باعث تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در جوامع شده است. علاوه بر آن در جهان هر نفر معمولا بین یک تا 10 ایمیل دارد و برای هر کاربرد از یک ایمیل استفاده می کند. 
  شبکه های اجتماعی، فرصت های جدیدی به وجود آورده اند. کیفیت برنامه های نرم افزاری ایمیلی به شدت در حال افزایش است. توانمندی و کیفیت برنامه های نرم افزاری آخرین فناوری پست الکترونیک گوگل، ده ها برابر پست الکترونیکی معمولی این سرویس دهنده می باشد. در ایمیل ملی از چه برنامه نرم افزاری قرار است استفاده شود تا بتواند با گوگل و سایر ایمیل های قوی رقابت کند؟ 
  بهتر است به جای هدر دادن سرمایه های ملی در پروژه هایی که مواجه با شکست خواهند شد، قدمی بر نداریم. برای مثال در بحث تولید گوشی ملی در کشور هم کارشناسان منتقد همواره نسبت به اجرای این طرح هشدار می دادند. مسوولان توجهی نکردند و نهایتا بعد از چندین سال تلاش و صرف سرمایه ملی، شکست را پذیرفتند.  چرا هر روز در این کشور باید شاهد طرح  پروژه هایی باشیم که از قبل شکست آن روشن است؟ نمونه واضح دیگر، ثبت سایت های اینترنتی وزارت ارشاد بود که منتقدان اصرار داشتند عملی نیست و با شکست مواجه شد.
کارشناسان معتقدند، داشتن یک ایمیل ایرانی برای حفظ امنیت و هویت ملی بسیار مطولب است. اما نمی توان از امکاناتی که هر روز در جهان به وجود می آید، صرفنظر کرد. باید پذیرفت، اجرای ایمیل ملی، ما را از آنچه هستیم عقب تر می برد. بدون شک خدمتی که کیفیت مناسب نداشته باشند، مورد استقبال کاربران قرار نمی گیرد.
بنابراین شاید بهتر باشد دستگاه های دولتی بتوانند در هر سازمان ایمیل های خاص آن سازمان را به وجود آورند و مانند دانشگاه ها که اساتید و دانشجویان از ایمیل هر دانشگاه استفاده می کنند، آنها نیز ایمیل سازمان خود را داشته باشند.
128/15