گزارشی از “اسیدپاشی” در نظام صنفی!

به گزارش موبنا از ایتنا، مسئله از آنجا آغاز شد که سازمان نصر(نظام صنفی رایانه‌ای) کشور اطلاعیه‌ای در خصوص به کارگیری نرم‌افزارهای کاربردی منتشر کرد و خواستار “استاندارد شدن استفاده از این نرم‌افزارها” شد.
سپس کمیسیون نرم‌افزار سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران در بیانیه‌ای در واکنش به این اطلاعیه و تصمیم سازمان نصر، آن را نوعی “اسیدپاشی صنفی” خواند.
در ادامه و در واکنشی تند، امیرحسین سعیدی نایینی از موسسین و رییس اسبق نصر کشور، با نوشتن مقاله‌ای طولانی ضمن غیرقانونی خواندن بیانیه کمیسیون نرم‌افزار، خواستار عذرخواهی و جبران مافات از سوی رییس این کمیسیون شد.

جزئیات این ماجرا را در گزارش زیر بخوانید:
1 – بیانیه سازمان نصر کشور جهت به کارگیری نرم افزارهای کاربردی
سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور بیانیه‌ای جهت به کارگیری نرم‌افزارهای کاربردی اعلام کرد.
به: جامعه کارفرمایی(اعم از دولتی، غیردولتی و خصوصی)
موضوع: ضرورت پایش فضای رقابتی در بکارگیری نرم‌افزارهای کاربردی در دستگاه های اجرایی، سازمان‌های بزرگ و شرکت‌های هولدینگ

کارفرمایان محترم
مدیران محترم دستگاه‌های اجرایی، سازمان‌های بزرگ و شرکت‌های هولدینگ
همانگونه که مستحضرید دامنه نیازهای بکارگیری امکانات فناوری اطلاعات و ارتباطات روزبروز گسترده‌تر شده و سرعت تغییرات به گونه‌ای است که گاه بدلیل فقدان ضوابط و معیارهای قابل اتکاء بعضا تصمیم‌گیریهای نادرستی جاری و ساری می‌شوند که با هنجارهای متعارف همخوانی ندارند و نتیجتا موجبات اعتراض جدی بسیاری از شرکت‌های تامین‌کننده نرم‌افزارهای کاربردی را فراهم نموده‌اند.
پیرو این نارضایتی نسبت به ایجاد انحصار غیرضروری که برخی دستگاه‌های اجرایی و سازمان‌ها برای تجهیز نرم‌افزارهای اطلاعاتی خود ایجاد نموده‌اند، سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور اعلام می‌دارد با فرض ضرورت دستیابی مراکز مذکور به برخی اطلاعات تجمیعی از واحدهای زیرمجموعه خود و یا سایر زیرسیستم‌های مستقر در ستاد، راهکارهای فنی متعددی وجود دارد و رویکرد لزوم استفاده کل مجموعه از سیستم‌های کاربردی با برند واحد و توصیه برای یکسان‌سازی سیستم‌های یک مجموعه یک راهبرد غیراستاتدارد می‌باشد و آشکار است که مخاطرات این شیوه غیرمنطقی حداقل شامل تضعیف فضای رقابتی بازار، وابسته‌سازی کل سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ به یک تامین‌کننده خاص، ضرر و زیان مالی قابل توجه ناشی از حذف و جابجایی تمامی سیستم‌های کاربردی مورد استفاده از دیگر تامین‌کنندگان و بسیاری معایب دیگر می‌باشد.
بدینوسیله موکدا از عموم مدیران جامعه کارفرمایی درخواست می‌گردد با اتکا به تجارب بین‌المللی موجود و نیز تجارب داخلی در خصوص برخورداری الزامات تعامل درون سازمانی و بین سازمانی، از بکارگیری این شیوه نادرست و بعضاً مخرب اجتناب فرمایند و متقابلا با اعلام ضوابط و استانداردهای تبادل اطلاعات مابین زیرسیستم‌های سازمان، شرایط لازم جهت حضور نقش‌آفرینان جدید و یا تداوم فعالیت زیرمجموعه‌هایی که از سیستم‌های خود رضایت نسبی دارند را امکان‌پذیر نمایند. همچنین لازم است سازمان‌های مسئول از جمله مرکز ملی فضای مجازی و سازمان فناوری اطلاعات و سازمان استاندارد نسبت به سیاست‌گزاری و نظارت در این خصوص اقدام نمایند.
پیشاپیش از تمهیدات آن مدیران ارشد نهادها و سازمان‌ها در اتخاذ رویکرد مناسب در این زمینه و اصلاح شرایط موجود تشکر و قدردانی می‌نمایم.
ناصر علی سعادت
رییس سازمان نصر کشور

2 – بیانیه کمیسیون نرم‌افزار سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران
اسید پاشی صنفی را محکوم می‌کنیم
کمیسیون نرم‌افزار سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران در پاسخ به شبهات پیش آمده درباره بیانیه مورخه ۱۳۹۴/۰۷/۱۹ سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور در خصوص بکارگیری نرم‌افزارهای بومی تاکید می‌کند این سازمان و تمامی کمیسیون‌های ذی ربط خود را قایل به حفظ منافع تمامی اعضای خود در هر مقیاس و سطحی از فعالیت می‌دانند و حمایت از کسب و کار سالم و آزاد در حوزه فناوری اطلاعات بی‌شک وظیفه‌ایی حرفه‌ای و انسانی برای تمامی منتخبین صنف و مردم است.
در این رویکرد دستاویز قراردادن جایگاه و وظیفه صنفی هیات مدیره سازمان از سوی افرادی که نه در مقام تولید‌کننده و نه حتی مصرف‌کننده نقشی در بازار فناوری اطلاعات کشورمان ایفا نمی‌کنند، آن هم در جهت تخریب برخی شرکت‌های صاحب نام و سابقه درخشان در بازار نرم‌افزارهای داخلی مذموم‌ترین فعل ممکن است و کمیسیون نرم‌افزار سازمان نصر تهران با صراحت تمام آن را تقبیح و محکوم می‌کند تا در صورت ادامه این سو استفاده حق هرگونه برخورد و شفاف‌سازی رسانه‌ای علیه آمران و عاملان این “اسید‌پاشی صنفی” را برای خود محفوظ بداند.
بی شک تمامی بازیگران به حق و قانونی این بازار و اعضای محترم سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در تهران و حتی سراسر کشور باور دارند که تنها در صورت وجود اسناد و مدارک پذیرفته شده و قانونی حق رسیدگی و مطرح شدن ادعاهایی همچون ” انحصار” ممکن است و در غیر این صورت همان برخورد مالوف حمایت و راهنمایی از تمامی توانمندی‌ها صنف اعم از بزرگ و خرد مد نظر سازمان نظام صنفی رایانه‌ای به عنوان تشکلی مردم نهاد است.

3 – مقاله سعیدی نایینی
آزادگی یا وادادگی
چندی پیش ریاست محترم سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور بیانیه ای منتشر کرد دال بر محکومیت انحصار غیرضروری که متن آن منتشر شد. به دنبال آن در اقدامی عجیب و بی‌سابقه یکی از کمیسیون‌های آن سازمان به نام کمیسیون نرم‌افزار بیانیه‌ای توهین‌آمیز در رد آن منتشر کرد که متن آن نیز موجود است.
کاتی چند درباره بیانیه کمیسیون نرم افزار قابل تامل است:
۱. قبل از هر چیز اشاره به این نکته لازم است که اکثریت قریب به اتفاق اعضای محترم کمیسیون نرم افزار، یا از افراد باسابقه و شناخته شده صنف هستند یا مدیرانی موفق درشرکت‌های خوشنام فاوا و بعضا اهل قلم و فرهیحته بوده و بسیار بعید بنظر می‌رسد چنین بیانیه‌ای با چنین بنیه ضعیف کاری با مشورت آنها باشد.
۲. غیرقانونی بودن
طبق آیین‌نامه‌های موجود و لازم‌الاجرا فقط ریاست سازمان و دبیر از طرف سازمان حق انتشار بیانیه و حتی امضا نامه‌های صادره را دارد که البته دلیل آنهم مشخص است زیرا در غیر اینصورت به تعداد اعضای هیات مدیره که بیست و سه تن هستند، در یک سازمان امضا کننده وجود داشت که معنایی بجز هرج مرج نمی‌دهد و از آن گذشته مکانیزم انتخاب رییس به گونه ای است که علاوه بر انتخاب از طرف اعضای صنف باردیگر از طرف منتخبین صنف نیز انتخاب می‌شود
و نکته آخر آنکه یک کمیسیون که فقط یک یا چند نفر از منتخبین در آن حضور دارد نمی‌تواند از طرف کل کمیسیون‌ها و تمامی صنف مطلبی را بیان دارد. عدم رعایت این قانون باعث می‌شود که نوعی از هم گسیختگی بوجود آید که فردی از طرف جمعی سخن گوید که نه تنها نوعی توهین و تجاوز به حقوق اعضاست بلکه خدای ناکرده بی‌اعتباری صنف را موجب خواهد شد. لذا بلاشک این بیانیه غیرقانونی است.
همچنین در این بیانیه غیرقانونی از واژه اسیدپاشی استفاده شده است. همه می‌دانیم در جنایتی هولناک فرد و یا افرادی اسید بر چشم بعضی از هموطنان بی‌گناه ما پاشیدند و عدم توفیق در دستگیری این جانیان باعث شد تا بعضی از دشمنان و یا منافقین کوردل یا حتی مردم عادی از روی عصبانیت اعلام کنند که این جنایت سازمان‌یافته بوده وانگشت اتهام خود را به سمت قسمتی از حاکمیت نشانه گرفتند و در اینجا این سوال مطرح است که نویسنده و یا نویسندگان این اعلامیه غیرقانونی معتقدند که این هم جنایتی سازمان‌یافته است و یا منظورشان فقط مقایسه ریاست محترم سازمان با آن جانیان رذل و کثیف است؟
در هر صورت این نوع گفتار و ادبیات، محکوم و توهین آمیز است و چه بسا دشمنان نابکار ما از آن سواستفاده‌ها کنند؛ البته بدیهی است همانگونه که در انتشار اعلامیه از قانون بی‌اطلاع بوده‌اند در بکار‌گیری این الفاظ نیز بی‌توجه بوده و قصدی سیاسی نداشته‌اند.
۳. در این اعلامیه غیرقانونی حمله‌ای توهین‌آمیزبه ریاست و اعضای محترم هیات مدیره کرده‌اند ولی اعلام نکرده‌اند این حمله در دفاع از چه فرد و یا افراد حقیقی و یا حقوقی است؟ بیانیه همانطور که از اسمش پیداست باید بین و روشن و واضح باشد که البته در اهانت به ریاست و اعضای هیات مدیره محترم سازمان و حتی صنف شفافیت وجود دارد اما اصلا مشخص نکرده‌اند که چه کسانی منافعشان در گروی انحصار غیرضروری است که بمحض آنکه بویی ازهشدار به مردم و دستگاه‌ها را حس می‌کنند این چنین برآشفته شده و بازهم به روشی که بر ما معلوم نیست خشم خود را از گلوی کمیسیونی در دل سازمان نظام صنفی بیان می‌دارند.
۴. در قسمتی از بیانیه آمده است که “بی‌شک تمامی بازیگران به حق و قانونی این بازار و اعضای محترم سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در تهران و حتی سراسر کشور باور دارند که تنها در صورت وجود اسناد و مدارک پذیرفته شده و قانونی حق رسیدگی و مطرح شدن ادعاهایی همچون انحصار ممکن است و در غیر اینصورت…..” بنظر می‌رسد نویسنده محترم بیانیه در حالتی عادی بسر نمی‌برده زیرا به نحوی توهین‌آمیز برای اثبات مدعای خود می‌گوید: “بی‌شک تمامی بازیگران به حق و قانونی……….و حتی سراسر کشور…….” ذکر کلمه حتی به چه معناست؟ اینکه بگوییم همه می‌فهمند حتی اعضای سراسر کشور توهین تلقی نمی‌شود؟ اینگونه ادبیات سخیف چه حاصلی بجز تفرقه و انشقاق در پی دارد؟ ضمن آنکه کدام عقل سلیمی می‌پذیرد که رییس سازمان برای بیان اینکه بگوید انحصار غیرضروری درست نیست باید سند و مدرک ارائه کند. آیا برای اینکه بگوییم مثلا فساد بد است باید سند و مدرک ارایه کنیم؟ البته اگر در بیانیه به فرد حقیقی یا حقوقی خاصی اشاره شده بود مسلما ارائه مدرک ضروری بود آنهم به مراجع ذیصلاح قانونی و نه در بیانیه صنفی. سازمان نهادی است مردم‌نهاد و وظیفه‌اش انذار و هشدار است و قوه قضاییه نیست که بخواهد پرونده متهمی را بررسی و سپس حکم کند که نیاز به سند و مدرک داشته باشد.
در آن بیانیه آمده است انحصار غیرضروری بد است و دلایل فنی آن را نیز بر شمرده است و بهیچ وجه فردی حقیقی یا حقوقی را مد نظر نداشته و اعلام نکرده تا برای اثباتش نیاز به ارائه سند و مدرک داشته باشد و البته حق مسلم تمامی اعضاست تا بیانیه را بررسی و درباره قوت و یا ضعفش نظر دهند اما بنظر می‌رسد بر مصداق ضرب‌المثل قدیمی که می‌گوید چوب را که برداری گربه دزده فرار می‌کند بعضی‌ها با عجله فشار را بجای فرار برگزیده‌اند.
۵. در قسمتی دیگر از اعلامیه ادعا شده است که هیات محترم مدیره دستاویزی شده از سوی “افرادی که نه درمقام تولید کننده و نه حتی مصرف کننده نقشی در بازار فناوری اطلاعات کشورمان ایفا نمی‌کنند” گرچه نویسنده محترم در مقام پاسخگویی برای روشن کردن افرادی که بنظر ایشان هیات محترم مدیره را دستاویز قرار داده‌اند برآمده است ولی بر ابهام بیانیه غیرقانونی خود افزوده است؛ زیرا اگر اینان تولید کننده نرم‌افزار نیستند و حتی بقول ایشان مصرف کننده هم نیستند با چه انگیزه‌ای هیات محترم مدیره را دستاویز کرده‌اند و از آن مهم‌تر هیات محترم مدیره که نویسنده محترم نیز عضوی از آن است چگونه و با چه انگیزه‌ای دستاویز شدند؟ و ابهام بعدی انکه اینان که بقول نویسنده نه تولید کننده و نه مصرف کننده هستند چه کسانی هستند؟
جای بسی تاسف دارد که هر وقت گامی در راستای شفاف‌سازی برداشته می‌شود صدایی از حلقومی برمی‌آید که با وقاحت و صراحت مخالفت خود را علنی می‌سازد. چندی پیش نیز فردی اعلام کرد که ارجاع کار وام‌های پرداختی وجوه اداره شده به نهاد مردمی و قانونی صنف خطاست و دلیل مخالفتش را در جریان قرار گرفتن دیگران از کارهای خود اعلام کرد.
ارجاع کارمردم به مردم که از طرف امام راحل بسیار بر آن سفارش شده است و مورد تاکید مقام معظم رهبری بوده و از اصول اولیه شفاف‌سازیست با وقاحت مورد تاخت و تاز قرار می‌گیرد و این تاسف هنگامی مضاعف می‌شود که این فرد خود را یکی از نمایندگان اتاقی می‌داند که مدعی نمایندگی بخش خصوصی است و از همه اینها رنج‌آورتر بی‌تفاوتی منتخبین مردم و بخصوص رییس سازمان نصر است.
بهر حال درخواست‌های زیر بنظر می‌رسد از حقوق اولیه هر یک از اعضای صنف است:
۱. رییس محترم سازمان نصر بداند و آگاه باشد که با بالاترین رای اعضای محترم صنف انتخاب شده است که انسجام و وحدت را برای صنف به ارمغان آورد و اگر به دلیل شرایط موجود آبی نمی‌تواند بیاورد کوزه‌ای از صنف را نشکند. درج چنین اطلاعیه‌های غیرقانونی در سایت رسمی سازمان نوعی اشاعه قانون‌گریزی، تشویش اذهان اعضای صنف و نه تنها علامتی برای آزادگی نیست بلکه نوعی وادادگیست که منجر به ظلم وستم به ریاست و اعضای محترم هیات مدیره و تمامی صنف است. برای اعضای صنف گران است که فردی از بیرون صنف با وقاحت هرچه تمام‌تر ارجاع کارمردم به مردم را زیر سوال برده و بدنه دولت را با تمام حرف و حدیث‌هایش بر سازمانی مردم‌نهاد که پشتوانه مستحکم قانونی مجلس شورای اسلامی را دارد و رییسش با انتخاباتی سالم توسط اهالی صنف تعیین می شود را ترجیح دهد. انتظار می‌رود ریاست محترم سازمان هر چه سریع‌تر بیانیه کمیسیون نرم‌افزار را رسیدگی و گزارشی از نتیجه را در اختیار اعضای محترم صنف قرار دهد و با تلاش خود در حفظ اقتدار و انسجام صنف کوشیده و چون گذشته از بروز چنین مشکلاتی جلو گیری کند.
۲.مسوول محترم کمیسیون نرم‌افزار با تواضع و شجاعت از اقدام غیرقانونی خود از اعضای محترم صنف عذرخواهی کند و با درک بهتر از اوضاع به جبران مافات بپردازد. بدیهی است اعضای صنف بزرگوارانه ایشان را عفو خواهند نمود و قدردان زحمات گذشته و آتی ایشان خواهند بود.
البته در خاتمه معروض می‌دارم که مسوول کمیسیون نرم‌افزار و اکثریت قریب به اتفاق اعضای آن را می‌شناسم و به سلامت و صداقت آنها شهادت می‌دهم اما وظیفه خود می‌دانم در راستای شفاف‌سازی و تمرینی برای دمکراسی و قدرتمندتر شدن سازمان نصر نقدی بر کارهای منتخبین صنف داشته باشم تا انشاالله در آینده با حواس جمع‌تری به وظایف خود عمل کنند.
۳. در خاتمه از اعضای محترم صنف استدعا دارم مطالب این حقیر را که با کمال بی‌رحمی و با نگاهی خشک و منطقی و فقط برای نشان دادن آنکه اگر عزیزان در نوشته‌ها و گفتار خود دقت نکنند و احساساتی عمل کنند چگونه می‌شود از آن که ماجراها خلق کرد تلقی نموده و از اینکه در صنفی هستیم که می توانیم اینچنین شفاف و روشن و به نمایندگان خود بتازیم و انتقاد کنیم بر خود ببالند و بدانند که رییس سازمان جناب آقای سعادت و همچنین ریاست محترم کمیسیون نرم‌افزار جناب شاهین طبری قلبی مالامال از عشق و محبت دارند که سزاوار احترام و حمایت از طرف تک تک اعضای صنف هستند و این مطالب که برای آب دیده کردن آنهاست نه تنها بهیچ وجه نشانی از اختلاف نیست بلکه سندیست بر علاقه و احترام و اهمیت این عزیزان و البته شاید ابراز محبت بدینصورت برای ایشان تازگی داشته باشد.