بیشترین رکورد نخوابیدن به چه کسی تعلق دارد

بسیار پیش می‌آید که فرد مجبور باشد به‌خاطر فشار کاری یا تحصیلی ساعات زیادی را بدون خواب سپری کند. گرچه رکورد نخوابیدن در جهان بسیار عجیب‌تر از آن است که تصور می‌کنید.

بر کسی پوشیده نیست که خواب برای بدن انسان یک نیاز ضروری است و کمبود آن می‌تواند آسیب‌های فیزیکی و روانی زیادی را وارد کند. به همین‌خاطر افراد سعی می‌کنند پس از یک دوره کاری سخت کم خوابی خود را جبران کرده و به‌حالت عادی باز گردند. بیشتر افراد می‌توانند تا ۲ روز بی خوابی را تحمل کنند؛ اما رکورد نخوابیدن بسیار فراتر از این میزان است.

رکورد نخوابیدن در نتیجه یک جنون عجیب به‌دست آمد

در طول دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ جنون بی‌ خوابی در همه‌جا ایجاد شده بود. دی‌جی‌ها در رادیو تلاش می‌کردند رکورد عجیب و خطرناک بی خوابی را بشکنند. همین نیز سبب شده بود که این رکورد مرتب جابه‌جا شود. در نهایت موسسه رکوردهای گینس مجبور شد که در سال ۱۹۹۷ جلوی این دیوانگی را بگیرد. آنها اعلام کردند که از این پس دیگر هیچ رکوردی را در این رابطه ثبت نخواهند کرد. چراکه ممکن است به عواقب وحشتناکی منجر شود.

در آن زمان رکورد نخوابیدن در اختیار فردی به‌نام رابرت مک‌دونالد بود. کسی که توانسته بود در سال ۱۹۸۶ برای مدت ۱۸ روز و ۲۱ ساعت و ۴۰ دقیقه بیدار بماند. این رکورد واقعا عجیب و باورنکردنی به‌نظر می‌رسد. جالب اینجاست که تا به امروز نیز هیچکس نتوانسته حتی به‌صورت غیررسمی این رکورد را جابه‌جا کند.

ادعا می‌شود که مک‌دونالد پس از اقدام عجیب خود دچار هیچ مشکل خاصی در بلندمدت نشد. در واقع می‌توان گفت که او شانس آورده است. چراکه محرومیت از خواب برای مدت طولانی می‌تواند عوارض جنبران‌ناپذیری برای بدن داشته باشد. از جمله این عوارض می‌توان به سرطان روده بزرگ، دیابت و بیماری‌های قلبی اشاره کرد. همچنین اگر برای مدت طولانی نخوابید، مغز ممکن است بین ۳ تا ۵ سال پیر شده و احتمال بروز زوال عقل نیز ۳۳ درصد افزایش یابد.

پژوهش‌های جدید در حوزه پزشکی و سلامت نشان داده‌اند که کم خوابی می‌تواند به‌سرعت ذخایر یک پروتئین مهم به‌نام PTN را در مغز کاهش دهد. این پروتئین نقش حفاظتی بر عهده دارد و کاهش سطح آن می‌تواند به مشکلات شناختی و حتی نابودی هیپوکامپ منجر شود. پس از آن نیز بیماری‌های عذاب‌آوری همچون آلزایمر فرا می‌رسند.

پس از مک‌دونالد رکورد نخوابیدن در اختیار فردی به‌نام رندی گاردنر قرار دارد. او توانسته بود در سال ۱۹۶۴ برای مدت ۱۱ روز بیدار بماند. همین نیز سبب شده بود که حافظه کوتاه‌مدت گاردنر به‌شدت تحت‌تاثیر قرار گیرد. دانشمندان این مسئله را نشانه زوال عقل می‌دانند. او در خاطرات خود گفته بود که پس از چند روز اول دیگر نمی‌توانست خاطرات خود را به‌یاد آورد و توهمات عجیبی را تجربه می‌کرد.

جالب اینجاست که دانشمندان تصور می‌کنند رکوردهای افرادی مثل مک‌دونالد و گاردنر بی‌اعتبار هستند. چراکه قطعا آنها خواب‌های چند ثانیه‌ای را تجربه کرده‌اند. این خواب‌ها بدون اینکه فرد متوجه شود فرا می‌رسند و می‌توانند تا حدودی فشار را از روی بدن بردارند. در واقع اگر آنها نباشند، امکان ندارد یک انسان از نظر فیزیکی برای ۱۸ روز بیدار بماند و رکورد نخوابیدن را ثبت کند.