ساخت یک کلیه مصنوعی که واکنش سیستم ایمنی را تحریک نمیکند
یک کلیه مصنوعی قابل کاشت ممکن است نیاز به دیالیز و داروهای بعد از عمل جراحی را از بین ببرد.
موبنا- به نقل از اساف، یک کلیه مصنوعی پیشگامانه که میتواند بیماران را از نیاز به دیالیز رهایی بخشد، یک قدم به واقعیت نزدیکتر شده است. دانشمندان یک راکتور زیستی قابل کاشت ساختهاند که عملکرد کلیه را شبیهسازی میکند. این دستگاه که با موفقیت در خوکها آزمایش شده است، پاسخ سیستم ایمنی را تحریک نکرد و اینگونه بر یک مانع قابل توجه که معمولا در پیوند اعضا با آن مواجه هستیم غلبه کرد.
این نوآوری پتانسیل آن را دارد که نه تنها نیاز به دیالیز که روشی است که به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیماران را به خطر میاندازد از بین ببرد، بلکه نیاز به داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی که اغلب پس از پیوند کلیه مورد نیاز است را نیز از بین ببرد.
در ایالات متحده، حدود ۳۷ میلیون نفر از بیماری مزمن کلیه رنج میبرند. البته دیالیز و پیوند فقط در مراحل پیشرفته آن ضروری است. برای اولین بار، محققان دانشگاه کالیفرنیا-سانفرانسیسکو (UCSF) موفق شدند سلولهای کلیه را در یک دستگاه موسوم به راکتور زیستی قابل کاشت محصور کنند. این سلولها بی سر و صدا در پس زمینه عمل میکنند بدون باعث ایجاد واکنش سیستم ایمنی شوند.
دکتر شوو روی (Shuvo Roy)، استاد مهندسی زیستی در دانشکده داروسازی، دانشگاه کالیفرنیا-سانفرانسیسکو میگوید: ما بر شبیهسازی ایمن عملکردهای کلیدی کلیه متمرکز شدهایم. کلیه مصنوعی درمان بیماری کلیوی را موثرتر و همچنین بسیار قابل تحملتر و راحتتر میکند.
هدف نویسندگان این مطالعه توسعه دستگاهی است که بتواند برای استفاده در بدن انسان به کار برود. این تیم، راکتور زیستی را مهندسی کردند تا مستقیما به رگهای خونی و رگهای گیرنده متصل شود و اجازه عبور مواد مغذی و اکسیژن را به روشی مشابه کلیه پیوندی بدهد. غشاهای سیلیکونی در راکتور زیستی از سلولهای کلیه در برابر حملهی سیستم ایمنی فرد گیرنده محافظت میکنند.
محققان با استفاده از سلولهای لوله پیچیده نزدیک که میزان آب را تنظیم میکنند، بهعنوان یک مورد آزمایشی، هم سلولهای کلیه کاشتهشده و هم حیوانات دریافتکننده را به مدت هفت روز پس از پیوند زیر نظر گرفتند و دریافتند که هر دو به خوبی عمل میکنند.
دکتر روی میافزاید: ما باید ثابت میکردیم که یک راکتور زیستی به داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی نیاز ندارد و این کار را انجام دادیم. ما هیچ عارضهای نداشتیم و اکنون میتوانیم این کار را تکرار کنیم و به کل عملکرد کلیه در مقیاس انسانی دست پیدا کنیم.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
ایسنا