کیبورد کامپیوتر چگونه به وجود آمد؟

اما اولین کیبورد چگونه به وجود آمد و سازنده آن چه کسی بود؟ در این مقاله، به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهیم و تاریخچه کیبوردهای کامپیوتری را بررسی می‌کنیم؛ پس با ما همراه باشید.

قبل از ظهور کامیپوترها و حتی ماشین‌های تایپ در قرن ۱۹، نویسندگان و مردمان آن زمان مجبور بودند که نوشته‌های خود را با دست بنویسند و خبری از سریع نوشتن یا ابزاری برای این کار نبود، اما در سال ۱۸۶۷ میلادی، فردی به نام کریستوفر لتم شولز دست به کار بزرگی زد و اولین ماشین تایپ جهان را اختراع کرد. البته در جریان ساخت این دستگاه، کارلوس گیلدن و ساموئل سولز نیز به شولز کمک کردند. اگرچه دستگاه کریستوفر لتم شولز ماشین تایپ بود؛ اختراع وی به سرآغازی برای ساخت ماشین‌های تایپ در قرن ۱۹ و ۲۰ و همچنین کیبوردهای کامپیوتری امروزی تبدیل شد. تصویر زیر، اختراع مهم لتم شولز را نشان می‌دهد.

این دستگاه تحریر حدود ۹ سال بعد از اختراع شولز و همکارانش، توسط شرکت رمینگتون به تولید انبوه رسید و در اختیار مردم قرار گرفت. رمینگتون در زمینه تولید چرخ‌های خیاطی فعالیت می‌کرد و به همین دلیل تصویر بالا، بیشتر شبیه به چرخ خیاطی است تا یک ماشین تایپ!

اولین ماشین تایپ مدرن جهان با نام تایپ رایتر (Typewriter)، ۲۸ کلید داشت که حروف انگلیسی و اعداد ۱ تا ۹ با ترتیب خاصی روی کلیدهای آن نوشته شده بودند. شولز برای کنترل اهرم ماشین تایپ خود نیز یک پدال در نظر گرفته بود.

شولز و همکارانش پس از گذشت مدتی از اختراع تایپ رایتر، از فروش آن ناامید شدند و به همین دلیل حق اختراع خود را به قیمت ۱۲۰۰۰ دلار به دو فرد به نام‌های جیمز دنسور و جورج یوست فروختند.

تصویر فوق، ماشین تایپی هموند است که توسط جیمز هموند در دهه ۱۸۸۰ میلادی ساخته شد. مکانیزم این دستگاه با ماشین‌های تایپ ساخته‌شده تا آن زمان فرق می‌کرد و افراد به جای فشار دادن کلیدهای روی کیبورد، با حرکت دادن انگشتان خود می‌توانستند تایپ کنند. این ویژگی به کاربران کمک می‌کرد تا با سرعت بیشتری تایپ کنند. علاوه بر این، از لرزش کلیدها در هنگام تایپ نیز کاسته شده بود.

مدل دیگری از ماشین‌های تایپ رومیزی را جورج بلیکنسدرفر در سال ۱۸۹۲ اختراع کرد. بر اساس تصویر فوق، این ماشین طراحی نوآورانه‌ای داشت و از مکانیزم جدیدی بهره می‌برد. ازجمله ویژگی‌های ماشین تایپ بلیکنسدرفر این بود که در هنگام تایپ سر و صدای زیادی ایجاد نمی‌کرد.

فرانک اندروود در سال ۱۸۹۲ ماشین تایپی خود به نام Underwood Typewriter را ساخت. این دستگاه یکی از مدرن‌ترین ماشین‌های تایپ در قرن ۱۹ بود و به محبوبیت بسیار زیادی دست پیدا کرد. ماشین تایپ اندروود دارای چند قابلیت بسیار مهم بود که از جمله آن‌ها می‌توان به امکان کپی کردن متن‌ها بدون نیاز به تایپ مجدد و صفحه کیبوردی با تعداد کلیدهای بیشتر اشاره کرد.

پس از معرفی دستگاه‌های مختلف تایپ تا اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، شرکت IBM در سال ۱۹۶۱ ماشین تایپ خود با نام IBM Selectric را تولید و به بازار عرضه کرد.

مکانیزم این دستگاه با ماشین‌های تایپ قبل از خود متفاوت بود و دیگر از نوار تایپ برای ضربه زدن به صفحه استفاده نمی‌شد. در واقع، نوار تایپ از این دستگاه حذف شده بود و به جای آن از توپ‌های تایپ استفاده می‌شد.

تصویر فوق، توپ‌ تایپ ماشین تحریر Selectric بود که با حرکت روی صفحه، حروف را چاپ می‌کرد. با جایگزین شدن توپ‌های تایپ به جای نوار تایپ، مشکل قفل شدن ماشین‌های تحریر نیز برطرف شد. در نتیجه، کاربران با سرعت بیشتری می‌توانستند تایپ کنند. علاوه بر این، کاربران این امکان را داشتند که توپ‌های تایپ را تعویض کرده تا فونت نوشته‌ها نیز تغییر کند. این ویژگی نیز در آن زمان پیشرفت بزرگی برای ماشین‌های تایپ به شمار می‌رفت.

گفتنی است که IBM سه نسل دیگر از ماشین‌های تحریر Selectric را با بهبود دادن برخی از قسمت‌های ماشین، روانه بازار کرد.

شرکت IBM در سال 1981 اولین کامیپوتر خود را روانه بازار و پس از 5 سال آن را به کیبورد مدل M مجهز کرد. کیبورد مدل M نیز پیشرفت بزرگی در صنعت کیبورد کامپیوترها به حساب می‌آمد و تایپیست‌ها به راحتی می‌توانستند از آن استفاده کنند.

تصویر فوق، کیبورد M است که کاربران را از ماشین‌های تایپ بی‌نیاز می‌کرد و افراد به‌راحتی می‌توانستند با آن تایپ کنند. این کیبورد مکانیکی با بالاترین کیفیت ممکن ساخته شده بود و فقط با دو رنگ بژ و خاکستیری روانه بازار می‌شد.

اگرچه این کیبوردها از نظر شکل ظاهری شبیه به بسیاری از کیبوردهای امروزی است، در طول زمان دچار تغییر شدند و اکنون کیبوردهایی با حجم اندازه بسیار کمتر از مدل M تولید می‌شوند و مورد استفاده قرار می‌گیرند.