ژاپن 10 سال قبل اینجوری آسمانخراش تخریب می کرد! (+فیلم و عکس)

موبنا – آسمانخراش ها یکی پس از دیگری در سراسر جهان ساخته می شوند و به نظر می رسد کشورها برای افزایش ارتفاع ساختمان های خود وارد یک رقابت جدی شده اند. این روند معرفی سامانه های ساخت و ساز جدید را نیز به همراه داشته است.

در مقابل، روند تخریب ساختمان هنوز هم بیشتر به روش های قدیمی و با استفاده از ماشین آلات سنگین یا انفجار صورت می گیرد. اما ژاپنی ها قصد دارند شرایط در این زمینه را نیز تغییر دهند. فناوری های جالب توجهی از سوی مهندسان این کشور برای تخریب ساختمان های بلند معرفی شده اند که ایمن، کارآمد و حتی از نظر دیداری زیبا هستند.

 

 

کوچک شدن ساختمان

یکی از روش های جدید تخریب ساختمان های بلند در سال 2013 برای ساختمانی 40 طبقه در نزدیکی آکاساکا، منطقه تفریحی توکیو، استفاده شد. این ساختمان 140 متری دارای ساختار بتنی تقویت شده با فولاد به عنوان گرند پرینس هتل آکاساکا (Grand Prince Hotel Akasaka) در سال 1983 افتتاح شد و در مارس 2011 تعطیل شد.

روش تخریب جدید به نام “سامانه بازتولید بوم شناختی تایسِی” (Taisei Ecological Reproduction System) یا به اختصار سامانه تکورپ (Tecorep System) شناخته می شود و توسط شرکت تایسِی توسعه یافته است. در سامانه تکورپ، ساختمان به عنوان یک فضای بسته نگه داشته می شود و سقف طبقه بالا به عنوان پوشش حفظ می شود. محیط بیرونی طبقه بالا با پنل های عایق صدا پوشانده می شود تا انتشار صدا و گرد و خاک به حداقل برسد.

در پروژه تخریب هتل آکاساکا سقف طبقه بالا توسط 15 ستون موقت به ارتفاع 20 متر پشتیبانی می شد که در دو طبقه پایین تر روی تیرهایی عظیم قرار داشتند. در فضای بسته داخل، اجزای ساختمان مانند ستون های فولادی، تیرها و کفپوش ها جدا شده و از طریق سوراخی که در هر طبقه وجود داشت به پایین منتقل می شد.

هر زمان که کار تخریب دو طبقه بالاتر به پایان می رسد، جک هایی که در ستون های موقت قرار دارند پایین آورده می شوند و ساختمان به طور کلی دو طبقه پایین می آید. زمانی که از بیرون به ساختمان نگاه می کنید، هیچ راهی وجود ندارد که متوجه در حال تخریب بود ساختمان شوید و فقط این گونه به نظر می رسد که ساختمان به تدریج در حال کوتاه شدن است.

تخریبی که نیرو تولید می کند

سامانه تکورپ صرفه جویی در انرژی و همچنین حفاظت از محیط زیست را مد نظر قرار داده و تولید نیرو حین روند تخریب برای استفاده از آن در مکان تخریب انجام می شود.

نیرو توسط موتوری تولید می شود که انرژی مورد نیاز آن از انتقال نخاله های ساختمانی به پایین توسط جرثقیل تامین می شود. برق تولید شده در یک باتری ذخیره می شود. هنگامی که یک دسته پنج تنی از نخاله های ساختمانی از ارتفاع 100 متری پایین آورده می شود می تواند حدود 100 کیلووات برق در ساعت تولید کند. این مشابه با اصول تبدیل الکتریکی انرژی است که با اعمال ترمز در قطار یا خودرو ایجاد می شود. برق تولید شده برای روشنایی در مکان تخریب و اهداف دیگر استفاده می شود.

افزون بر این، استفاده از سامانه تکورپ می تواند کار موقت برای ایجاد پوشش محافظ برای ساختمان را به حداقل رسانده و نیاز به مواد محافظ تا بیش از 50 درصد کاهش یابد.

تخریب ساختمان در فضایی بسته در مقایسه با روش های تخریب عادی می تواند میزان سر و صدا را بین 17 تا 23 دسی بل یا حتی بیشتر کاهش دهد.

در شرایط عادی، میزان گرد و غبار ناشی از تخریب می تواند تا شعاع 200 تا 300 متری برسد، اما در روش تخریب سامانه تکورپ می توان میزان گرد و خاک را تا 90 درصد کاهش داد.

 منبع: عصرایران