موش ملخ خوار؛ جونده مرگباری که همانند گرگ زوزه می کشد و همچون ببر حمله می کند! (+فیلم و عکس)
این شکارچیان جسور پیش از آن که راهی شکار شوند، صدایی زوزه مانند ایجاد می کنند. آنها همچنین از تحمل درد فوق العاده بالایی برخوردار هستند…
موبنا – موش ملخ خوار یک گونه جونده قابل توجه است که به دلیل توانایی خود در خنثی کردن و بهره برداری از زهر حیواناتی مانند عقرب مشهور است. این حیوان رفتارها و سازگاری های منحصر به فردی از خود نشان می دهد.
موش های ملخ خوار جوندگانی با گوش های بزرگ و چشم های درشت هستند. آنها حیواناتی شب زی هستند و ارتباط نزدیکی با موش های آهویی دارند.
موش ملخ خوار جونده کوچکی است و به طور معمول 120 تا 190 میلیمتر طول دارد. وزن یک موش ملخ خوار بالغ حدود 20 تا 50 گرم است.
این موش مانند بیشتر موش های دیگر ترسو نیست و به وحشی بودن معروف است. آنها حیواناتی گوشتخوار هستند و از موجودات زنده دیگر تغذیه می کنند.
سه نوع موش ملخ خوار وجود دارند که شامل موش ملخ خوار جنوبی، موش ملخ خوار شمالی و موش ملخ خوار مرنز می شوند.
این شکارچیان جسور پیش از آن که راهی شکار شوند، صدایی زوزه مانند ایجاد می کنند. آنها همچنین از تحمل درد فوق العاده بالایی برخوردار هستند.
در یک نمونه جذاب از رقابت تکاملی، موش های ملخ خوار سازگاری منحصر به فردی ایجاد کرده کرده اند که نه تنها زهر عقرب، یکی از طعمه های این نوع موش، را خنثی می کند، بلکه با استفاده از آن اثری تسکین دهنده ایجاد می کند. این به طور موثر زهر عقرب را به یک مزیت تبدیل می کند.
ظاهر
موش های ملخ خوار دارای پوششی ابریشمی و متراکم هستند. شکم آنها اغلب سفید است و تضاد کاملی با بقیه پوشش بدن آنها دارد که به رنگ قهوه ای مایل به خاکستری یا قهوه ای مایل به قرمز است.
رفتار
موش های ملخ خوار حیواناتی شب زی هستند. برخی از آنها شکارچیانی بسیار تهاجمی هستند که هوشمندانه و بی رحمانه طعمه خود را دنبال کرده و شکار می کنند. موش های ملخ خوار برای برقراری ارتباط با یکدیگر شش نوع صدای مختلف دارند.
این موش ها در تمام طول سال فعال هستند و اغلب بالا روندگان خوبی هستند.
موش های ملخ خوار سالهاست که با عقرب ها تکامل یافته و همزیستی کرده اند. عقرب ها با تزریق زهر حیوانات دیگر را فلج می کنند، اما موش های ملخ خوار توانسته اند سطح معینی از تحمل درد را ایجاد کنند، به طوری که زهر عقرب آنها را چندان تحت تاثیر قرار نمی دهد.
این موش ها پیش از آن که عازم شکار شوند، زوزه می کشند. این صدا به طور معمول آرامش شب ها را بر هم می زند.
موش های ملخ خوار جنوبی مستعد هم نوع خواری هستند و در زمان کمبود غذا این کار را انجام می دهند.
این جوندگان حیواناتی انفرادی هستند اما برای تولید مثل با شریک خود زندگی می کنند. آنها می توانند در تمام طول سال تولید مثل کنند. گاهی اوقات یکی از شرکا، دیگری را می کشد.
رژیم غذایی
موش های ملخ خوار اگرچه اندازه کوچکی دارند، اما بیشتر آنها شکارچیانی تهاجمی هستند. آنها طعمه خود را اغلب از ناحیه سر گاز می گیرند.
رژیم غذایی موش ملخ خوار به طور معمول شامل حشرات، سوسک ها، ملخ ها، جیرجیرک ها، و عقرب ها می شود. آنها همچنین دیگر جوندگان کوچک مانند موش های صحرایی کانگورویی را شکار می کنند.
موش های ملخ خوار جنوبی در مواقعی که غذا کمیاب است روی به هم نوع خواری نیز می آورند.
مقاومت در برابر زهر
هزارپاها، عقرب ها و مارهای سمی در برنامه غذایی موش های ملخ خوار قرار دارند. مقاومت این موش ها در برابر زهر این حیوانات و چابکی دو عاملی هستند که به آنها در شکار چنین طعمه های خطرناکی کمک می کنند.
دانشمندان کشف کردند عصبی که درد را در موش های ملخ خوار تشخیص می دهد، در صورت نیش خوردن موش هیچ سیگنال هشداری را منتقل نمی کند.
شکارچیان و تهدیدات
موش های ملخ خوار به رغم اندازه کوچک خود شکارچیان طبیعی زیادی ندارند. جغدها و دیگر پرندگان شکاری شب زی به طور معمول آنها را شکار می کنند.
حتی مارها، هزارپاها و عقرب ها نیز تمایلی به شکار موش های ملخ خوار ندارند زیرا به طور معمول در برابر زهر آنها مقاوم بوده و به سختی می توان آنها را شکار کرد.
با این وجود، فعالیت های انسانی روی زیستگاه های این موش ها تاثیر می گذارد. از تهدیدات بالقوه برای آنها می توان به توشعه شهری و صنعتی شدن توسط انسان اشاره کرد.
منبع: عصرایران
