کشف هورمونی برای کاهش وزن سریع بدن

دانشمندان هورمونی را کشف کردند که می‌تواند به افزایش سرعت کاهش وزن بدن کمک کند.

موبنا – به گزارش ساینس‌الرت، گروهی از محققان با آزمایش روی موش‌ها متوجه مسیر سیگنالی یک هورمون شده‌اند که می‌تواند برای کاهش وزن مفید باشد. مسیرهای سیگنالی شبیه به واکنش‌های زنجیره‌ای زیست‌شیمیایی در بدن هستند که از طریق محرک‌های خاص مانند برخی داروها می‌توانند نتیجه‌ای خاص مانند کاهش وزن را حاصل کنند.

در این پژوهش، هورمون فاکتور تمایز رشد ۱۵ (GDF۱۵) در موش‌ها مانع از آن می‌شد که در صورت کاهش حجم غذا، سطح انرژی به‌طور خودکار پایین بیاید.

گرگوری اشتاین برگ از دانشگاه مک مستر کانادا می‌گوید: ما دریافتیم که GDF۱۵ در موش‌ها با افزایش چرخه بیهوده کلسیم در ماهیچه‌ها، جلوی کاهش سرعت متابولیسم در حین رژیم‌ گرفتن را می‌گیرد.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که GDF۱۵ بر مقدار غذایی که موش می‌خورد، تأثیر می‌گذارد و حالا محققان تصور می کنند که در طولانی مدت به کاهش وزن و رژیم کمک می‌کند.

هنوز فعالیت‌های زیادی باید انجام شود تا این فرایند را تجزیه و تحلیل کرد و به نتایجی دست یافت. تحقیقات باید نشان دهد که GDF۱۵ در انسان هم عمل می‌کند یا نه.

اشتاین برگ می‌گوید: تحقیق آن‌ها پتانسیل‌های هورمون GDF۱۵ را نه‌ فقط در کاهش میل به خوردن غذاهای چرب، بلکه در کمک‌رسانی به سوختن انرژی در ماهیچه‌ها نشان می‌دهد.

دانشمندان هنوز متوجه نشدند چرا رژیم در برخی‌ها مؤثر است و برای برخی دیگر مؤثر نیست. دلایل مختلفی برای این موضوع وجود دارد اعم از دیدگاه و رژیم غذایی فردی اما پیشرفت دانش می‌تواند به پاسخ برخی از سوالات مهم کمک کند.

هورمون GDF۱۵ به‌صورت طبیعی در بدن به‌خصوص در کبد و کلیه‌ها تولید می‌شود و می‌دانیم که تولید آن در دوره بارداری افزایش می‌یابد. محققان می‌گویند: مطالعات آینده برای بررسی ارتباط میان GDF۱۵-GFRAL، چرخه کلسیم در ماهیچه‌ها و مصرف انرژی در انسان‌ها قبل و بعد از کاهش وزن، از آن جهت اهمیت خواهد داشت که می‌تواند پتانسیل‌های درمانی استفاده از این روش در درمان تولید گرمای انطباقی را اثبات کند.

هنوز باید تحقیقات زیادی انجام گیرد تا مکانیزم‌های مؤثر در این اتفاق مشخص شود. علاوه بر این، باید دید که این سازوکار در بدن انسان‌ها هم مشابه موش‌ها عمل می‌کند یا خیر. اما به‌هرحال، این نتایج امیدوارکننده است. نتایج تحقیق حاضر در مجله معتبر Nature منتشر شده است.

 منبع: مهر 

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا