انتقاد عجیب و غیر منتظره «مستر بین» از خودروهای الکتریکی (+عکس)

موبنا – روان اتکینسون، هنرپیشه مشهور بریتانیایی، در یک مقاله به قلم خود می گوید: احساس می کنم فریب جریان رایج خودروهای الکتریکی را خورده ام. این در شرایطی است که وی یکی از نخستین افرادی بوده که خودرو الکتریکی خریداری کرده است!

در مقاله ای که به تازگی در نشریه گاردین منتشر شده است، روان اتکینسون 68 ساله اشاره داشته است که نخستین خودرو هیبریدی الکتریکی خود را 18 سال پیش و نخستین خودرو تمام الکتریکی خود را نه سال بعد از آن خریداری کرد.

او می نویسد: “وسایل نقلیه الکتریکی ممکن است کمی بی روح باشند، اما مکانیسم های فوق العاده ای محسوب می شوند زیرا سریع، بی صدا و استفاده از آنها تا همین اواخر بسیار ارزان بود.”

“اما به طور جدی احساس می کنم که کمی فریب خورده ام! زیرا هنگامی که عمیق‌تر حقایق را بررسی کنیم، وسایل نقلیه الکتریکی به نظر نمی رسد آن گونه هم که ادعا می شود نوش دارویی برای محیط زیست ما باشند.”

روان اتکینسون که بیشتر به نام مستر بین شناخته می شود، از علاقمندان جدی دنیای خودرو است و پیش از دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشته سامانه های کنترل، نخستین مدرک دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق و الکترونیک دریافت کرد.

این ستاره مطرح سینما مقاله خود را در پاسخ به پیشنهاد دولت بریتانیا مبنی بر ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی و دیزلی جدید از سال 2030 نوشته و اشاره می کند: مشکل این طرح پیشنهادی آن است که تنها بر اساس نتایجی که از لوله اگزوز خارج می شود، شکل گرفته است!

به گفته اتکینسون، خودروهای الکتریکی دارای آلایندگی اگزوز صفر هستند که پیشرفت خوشایند و قابل قبولی است، به ویژه از نظر کیفیت هوا در مرکز شهرها. اما اگر نگاه عمیق‌تری به این موضوع داشته باشید، تصویر بزرگ‌تر که شامل روند ساخت خودروهای الکتریکی می شود در برابر دیدگان شما قرار گرفته و آنگاه شرایط بسیار متفاوت می شود.

اختلاف قابل توجه انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از تولید خودروهای الکتریکی در مقایسه با مدل های بنزینی

اتکینسون به این نکته اشاره داشته است که پیش از کنفرانس آب و هوایی کاپ26 در سال 2021، شرکت ولوو آمار هشداردهنده ای درباره انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از روند تولید خودرو الکتریکی را ارائه کرد که تقریبا 70 درصد بیشتر از تولید یک خودرو بنزینی است. وابستگی خودروهای الکتریکی به باتری های یون لیتیوم از دلایل اصلی این مساله محسوب می شود.

این باتری ها بسیار سنگین هستند، بسیاری از فلزات نادر و مقادیر زیادی انرژی برای ساخت آنها نیاز است و تخمین زده می شود که تا 10 سال عمر کنند.

روند توسعه باتری های حالت جامد برای متحول کردن بازی دنبال می شود، اما گفته می شود که سال ها تا عرضه و فروش آنها فاصله داریم.

مستر بین در این مقاله به ارزش هیدروژن به عنوان یک سوخت جایگزین جالب توجه در حال ظهور، اشاره می کند اما معتقد است سرعت پیشرفت فناوری در این رابطه کند بوده و کمتر مورد توجه تحقیقات قرار دارد.

به اعتقاد روان اتکینسون، بزرگ‌ترین مشکلی که ما باید در رابطه جامعه با خودرو به آن رسیدگی کنیم، فرهنگ فروش “مد سریع” (فست فشن) است که برای دهه ها الگوی تجاری صنعت خودرو بوده است.

“در حال حاضر، ما به طور متوسط خودروهای جدید خود را پیش از آن که به فروش برسانیم، تنها برای سه سال استفاده می کنیم. زمانی که در نظر بگیرید یک خودرو با عمر سه سال می تواند در چه شرایط خوبی قرار داشته باشد، این یک استفاده بی رویه از منابع طبیعی جهان به نظر می رسد. اکنون می توانید با 15 هزار پوند خودرویی خریداری کنید که با نگهداری خوب می تواند تا 30 سال نیز دوام بیاورد. اگر مالک خودروهای جدید به جای سه سال، برای پنج سال از خودروهای خود استفاده کنند، آنگاه تولید خودرو و انتشار دی اکسید کربن مرتبط با تولید آن نیز به شدت کاهش می یابد.”

“نیروی محرکه الکتریکی روزی مزایای زیست محیطی واقعی و جهانی به همراه خواهد داشت، اما آن روز هنوز فرا نرسیده است.”

“همانطور که یک دوستدار محیط زیست زمانی به من گفت، اگر به واقع به خودرو نیاز دارید، یک خودرو دست دوم بخرید و تا حد امکان کمترین استفاده را از آن داشته باشید.” این بهترین روش است که می توان به محیط زیست کمک کرد.

 منبع: عصرایران