شکار میدان‌های مغناطیسی اطراف انفجار رادیویی سریع توسط ابرتلسکوپ چینی

موبنا – به گزارش چاینادیلی، انفجارهای رادیویی سریع(FRBs) درخشان‌ترین و پراکنده‌ترین رخدادهای زودگذر نجومی با منشا ناشناخته با مدت زمان گذر میلی‌ثانیه در باندهای رادیویی هستند.

اخیرا ستاره شناسان چینی و آمریکایی به رهبری محققان رصدخانه‌های ملی نجوم زیر نظر آکادمی علوم چین، از کشف ۱۸۶۳ انفجار در ۸۲ ساعت طی ۵۴ روز از منبع تکرار شونده انفجارهای رادیویی سریع” ۲۰۲۰۱۱۲۴A ” خبر دادند.

براساس مطالعه منتشر شده در مجله نیچر(Nature)، آن مشاهدات یک محیط پیچیده، در حال تکامل و پویا و مغناطیسی را در حدود یک واحد نجومی(حد فاصله بین زمین و خورشید) از این منبع رادیویی را نشان داد.

دانشمندان برای اولین بار دریافتند اندازه‌گیری چرخش فارادی(Faraday rotation) که شاخصی برای اندازه‌گیری قدرت میدان مغناطیسی است، در ۳۶ روز اول به طور نامنظم تکان می‌خورده است و به دنبال آن ۱۸ روز ثابت بوده است.

یافته‌ها نشان داد که این انفجار رادیویی پر جنب و جوش و سریع در عرض ۷۲ ساعت خاموش شده است و این پدیده‌ای است که قبلا شناسایی نشده بود. محققان در ادامه سپس از تلسکوپ کک در هاوایی برای رصد کهکشان میزبان آن که غنی از فلز و به اندازه کهکشان راه شیری است، استفاده کردند. بر اساس نتایج این مطالعه، کهکشان مذکور یک کهکشان مارپیچی میله‌ای است که منبع انفجارهای رادیویی سریع است و آنها در ناحیه‌ای با چگالی کم ستاره‌ای بین دو بازو آن کهکشان که در فاصله متوسطی از مرکز کهکشان قرار دارد، وجود دارند.

برخی از مشاهدات اخیر یک انفجار رادیویی سریع در کهکشان راه شیری نشان می‌دهد که حداقل برخی از انفجارهای رادیویی سریع از مگنتارها نشات می‌گیرند. مَگنِت‌اَختَر یا مگنتار(Magnetar) یا ستاره مغناطیسی(مغنااختر) نوعی ستاره نوترونی است که میدان مغناطیسی بسیار نیرومندی دارد.

اما نتایج این مطالعه نشان داد که منبع تکرار شونده انفجارهای رادیویی سریع ۲۰۲۰۱۱۲۴A بعید است که یک مگنتار جوان باشد که همین موضوع پیچیدگی موضوع منبع انفجارهای رادیویی سریع را بیشتر می‌کند.

تلسکوپ کروی با دیافراگم ۵۰۰ متری که در یک “کارست” طبیعی عمیق و گرد در استان گوئیژو در جنوب غربی چین قرار دارد، فعالیت رسمی خود را در ژانویه ۲۰۲۰ آغاز کرد. گمان می‌رود این تلسکوپ حساس‌ترین تلسکوپ رادیویی جهان باشد.

کارست(Karst) پدیده خوردگی و انحلال توده‌سنگ‌های کربناته از قبیل آهک، سنگ گچ و دولومیت است. این پدیده در سایر سنگ‌های انحلال‌پذیر مانند سنگ‌های سولفاته و کلروره نیز اتفاق می‌افتد. کارست در سنگ‌های آواری هم دیده می‌شود.

 

 

 منبع: ایسنا