«سندی»؛ توالت پایدار/ شن به جای آب! (+عکس)

آنچه توالت سندی را از گزینه های دیگر بی نیاز از آب و برق متمایز می کند، سیفون آن و استفاده از شن است.

موبنا – در جهانی که دسترسی به سرویس بهداشتی در برخی نقاط یک گزینه لوکس و نه یک نیاز اولیه محسوب می شود، و حدود 500 میلیون نفر همچنان در فضای باز دفع مدفوع انجام می دهند، یک توالت کم هزینه به نام “سندی” (Sandi) با هدف ایجاد تغییر در این شرایط شکل گرفته است.

توالت سندی توسط آرچی رید دانش آموخته دانشگاه برونل، طراحی شده و گزینه ای پایدار برای استفاده در کشورهای کم درآمد، مناطق روستایی و دورافتاده، جایی که امکانات اولیه مانند آب و برق ممکن است در دسترس نباشند، محسوب می شود.

اگرچه توالت سندی یک طرح مفهومی محسوب می شود، اما در صورت ورود به دنیای واقعی و تولید انبوه می تواند برای ساکنان مناطقی که به آب و برق دسترسی ندارند راه حلی پایدار، ایمن و کاربردی باشد.

توالت بدون آب سندی باید با استانداردهای مبتنی بر هدف توسعه پایدار سازمان ملل برای خدمات بهداشتی مطابقت داشته و ظرفیت رسیدگی به مدفوع و ادرار یک خانواده متشکل از هفت بزرگسال برای دو روز یا سه کیلوگرم مدفوع و 30 لیتر ادرار در مجموع را داشته باشد. از آن مهم‌تر، این توالت باید به اندازه ای مقرون به صرفه باشد تا در خط تولید قرار گرفته و افراد کم درآمد توانایی خرید آن را داشته باشند.

به گفته آرچی رید، اگر یک وسیله الکتریکی پیچیده خوب داشته باشید، اما در روستایی زندگی کنید که حدود 80 کیلومتر تا تکنسینی که می تواند آن را تعمیر کند، فاصله داشته باشد، نمی توانید انتظار رفت و برگشت تکنسین در این مسافت برای تعمیر یک توالت را داشته باشید. در مکانی دورافتاده باید شرایط به گونه ای باشد که بیشتر افراد خودشان بتوانند مشکل را حل کرده و تعمیرات را انجام دهند.

آنچه توالت سندی را از گزینه های دیگر بی نیاز از آب و برق متمایز می کند، سیفون آن و استفاده از شن است. توالت سندی دارای سه جزء اصلی است که شامل یک سیفون مکانیکی، یک تسمه نقاله برای انتقال مدفوع، و یک تقسیم کننده می شود که داخل کاسه توالت قرار گرفته و می تواند جریان مدفوع و ادرار را از هم جدا کند تا بعدا بتوان به عنوان کود از آن استفاده کرد.

توالت سندی دارای دو محفظه مجزا در قسمت پایین خود است که یکی برای جمع آوری ادرار و دیگری برای جمع آوری مدفوع استفاده می شود. توالت سندی در قسمت جمع آوری مدفوع دارای یک تسمه نقاله است که با یک لایه شن پوشیده می شود و هر زمان که فردی سیفون را می کشد، فضولات انسانی به سمت محفظه مخصوص هدایت شده و لایه شن تجدید می شود.

انتخاب شن برای حصول اطمینان از نچسبیدن مدفوع به تسمه نقاله صورت گرفته است، اما آرچی رید به این نکته اشاره داشته که خاک اره یا خاک نیز می توانند عملکرد خوبی داشته باشند.

 منبع: عصرایران

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا