تسکالتوبو؛ شهری متروک اما جذاب برای مردم شوروی! (+عکس)
تسکالتوبو برای نخبگان حزب کمونیست از جمله ژوزف استالین مقصدی جذاب بود. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، تفرجگاه تسکالتوبو نیز خیلی زود…
موبنا – زمانی که اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 فرو پاشید، شهر تفریحی تسکالتوبو در گرجستان که به واسطه چشمه های آب خود مشهور بود، به مکانی متروک تبدیل شد. تسکالتوبو زمانی نه تنها برای مردم شوروی، بلکه برای نخبگان حزب کمونیست از جمله ژوزف استالین مقصدی جذاب بود.
هتل ها، گرمابه ها و ساناتوریم های – اقامتگاه هایی که هم برای استراحت و هم برای ارائه درمان های پزشکی طراحی شده اند – تسکالتوبو اکنون به مکان های متروک تبدیل شده اند. اما پس از گذشت چند دهه از تعطیل شدن این شهر، عکس های این ساختمان های متروک مسافران جدیدی را به سوی خود جذب می کنند.
برای عکاسانی مانند رایان کوپمنز کانادایی، تسکالتوبو همانند یک زمین بازی مسحور کننده و مقصدی عجیب و غریب است که در آن همه چیز به اندازه ای که به نظر می رسد، قدیمی نیست.
تسکالتوبو؛ شهر نخبگان!
توسعه شهر تسکالتوبو در اواسط دهه 1920 آغاز شد و شکوفایی آن در دهه 1980 و به واسطه مواردی مانند قانون “حق استراحت” که توسط شوروی اجباری شده بود، صورت گرفت.
مجموعه های تفریحی و سلامت تسکالتوبو شامل 19 ساناتوریم، 9 گرمابه، هتل ها و یک پارک بزرگ می شد. در دوران اوج خود، چهار قطار از مسکو هر روز وارد شهر تسکالتوبو شده و بازدیدکنندگان راهی مراکز تفریحی و درمانی تحت حمایت دولت می شدند. بسیاری از شخصیت های برجسته روس نیز به این شهر رفت و آمد داشته و حتی یک گرمابه ویژه برای ژوزف استالین ساخته شده بود.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، تفرجگاه تسکالتوبو نیز خیلی زود به مکانی متروک تبدیل شد. سازه های بتنی بزرگ آن که زمانی میزبان افراد بسیاری بودند، به مکان هایی خالی و رو به ویرانی تبدیل شدند.
اما این شهر تفریحی برای مدتی طولانی خالی از سکنه باقی نماند. به واسطه جنگی که در سال 1992 در منطقه آبخازیا مجاور با تسکالتوبو در گرفت، حدود 200 هزار شهروند گرجستانی آواره شده و حدود 8000 پناهجو به طور موقت در ساناتوریم های خالی تسکالتوبو اسکان یافتند. پس از گذشت چند دهه، صدها خانواده همچنان در این شهر ساکن هستند.
تا همین اواخر، برای نجات تسکالتوبو تلاشی صورت نمی گرفت، اما پتانسیل این مکان برای جذب گردشگران مورد توجه دولت گرجستان قرار گرفته و توسعه طرح هایی برای سرمایه گذاری در این شهر آغاز شد.
اگرچه هتل ها و ساناتوریم های تسکالتوبو مکانی برای شفا، کسب آرامش و سرگرمی بود و ده ها هزار بازدیدکننده از سراسر شوروی بین دهه های 1960 و 1980 راهی آن شدند، اما این شهر از مدت ها قبل از آن نیز به واسطه آب های شفابخش افسانه ای خود مشهور بود.
گفته می شود آب چشمه در تسکالتوبو دارای سطح بالایی از رادون است که باور بر این بود التهاب را کاهش می دهد. افسانه های مردمی که افراد در چشمه های این منطقه بیماری های خود را شفا می دادند، قرن هاست که همچنان باقی مانده اند.
منبع: عصرایران