آیا می توانید برای 10 ثانیه روی یکی از پاهای خود بایستید؟

موبنا – محققان می گویند که توانایی ایستادن روی یک پا به مدت حداقل 10 ثانیه می تواند نشانگر سلامت کلی بدن ما باشد. به همین ترتیب به نظر می‌ رسد که عدم تعادل هم حاکی از مشکلات اساسی سلامت باشد. البته در این میان شاخص های دیگری مانند قدرت پنجه، بلند کردن و سرعت راه رفتن نیز با وضعیت سلامت کلی مرتبط هستند.

بر اساس یک مطالعه جدید که از طریق مجله پزشکی ورزشی بریتانیا قابل دسترسی است، ناتوانی در ایستادن روی یک پا به مدت دست کم 10 ثانیه ممکن است نشان دهنده افزایش خطر مرگ طی 10 سال آینده باشد.

با افزایش سن انعطاف پذیری و تعادل ما کاهش می یابد. حفظ فاکتور تعادل با ورود به دهه 50 سالگی به تدریج دشوارتر می شود و می تواند به سرعت به سمت پایین حرکت کند.

بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، مشکلات تعادلی خطر افتادن و سقوط را افزایش می‌ دهند. گفتنی است که زمین خوردن دومین عامل اصلی مرگ و میر ناشی از جراحات غیر عمد در سراسر جهان به شمار می رود. بیش از 37 میلیون مورد زمین خوردن در سال به اندازه ای شدید هستند که نیاز به مراقبت های پزشکی مستقیم دارند.

تست‌های تعادل معمولا در معاینات سالانه، حتی برای افراد مسن مورد استفاده قرار نمی گیرند. به گفته محققان مطالعه این موضوع را می توان به عدم وجود تست های استاندارد و تفسیر غیر اصولی نتایج نسبت داد. با این حال، آنها توضیح می دهند که ناتوانی در ایستادن روی یک پا به مدت 10 ثانیه می تواند نشان دهنده ریسک بالای مرگ و میر به هر دلیلی طی 10 سال آینده باشد.

جزئیات مطالعه

مطالعه اخیر شامل 1702 شرکت کننده 51 تا 75 ساله با میانگین سنی 61 سال بود. حدود دو سوم شرکت کنندگان نیز مرد بودند.

محققان از شرکت کنندگان خواستند که روی یکی از پاهای خود بایستند. کف پای آزاد هم روی ساق پای مخالف قرار می گرفت و یا به صورت آزاد بالا نگه داشته می شد. بازوها کنار بدن و نگاه مستقیم رو به جلو بود. هر شرکت کننده تا سه بار اجازه تکرار داشت و می توانست از پای چپ یا راست به انتخاب خود استفاده کند.

حدود 20 درصد از شرکت کنندگان مطالعه نتوانستند این فعالیت را به طور کامل انجام دهند. لازم به ذکر است که این درصد با بالا رفتن سن افزایش می یابد:

– 5 درصد از شرکت کنندگان بین 51 تا 55 سال شکست خوردند

– 8 درصد از افراد بین 56 تا 60 سال شکست خوردند

– 18 درصد از افراد بین 61 تا 65 سال شکست خوردند

– حدود 37 درصد از 66 تا 70 ساله ها شکست خوردند

– 54 درصد از شرکت کنندگان بین 71 تا 75 سال شکست خوردند

پس از در نظر گرفتن سن، جنسیت و فاکتورهای زمینه ای، مشخص شد که ناتوانی در ایستادن روی یک پا به مدت 10 ثانیه با افزایش 84 درصدی خطر مرگ و میر به هر علتی طی یک دوره پیگیری متوسط 7 ساله همراه است.

«البته باید به یاد داشته باشیم که این مطالعه یک رابطه همبستگی یافته است نه رابطه علت و معلولی»

به طور معمول یک فرد در 50 سالگی باید بتواند حدود 40 ثانیه روی یک پا تعادل خود را حفظ کند. همین اعداد در 60 سالگی 20 ثانیه و در 70 سالگی حدود 10 ثانیه هستند.

تعادل ایستا یک موضوع چند بعدی است و عوامل متعددی مانند بیماری های عصبی، مشکلات ارتوپدی، بینایی، سبک زندگی بی تحرک، زمان واکنش، عملکردهای شناختی و سایر اختلالات سلامتی بر آن تاثیر می گذارند. اگر حفظ تعادل روی یک پا دشوار است، باید به سلامت کلی و تناسب اندام خود فکر کنید.

در شرکت کنندگانی که شکست خوردند، نسبت بیشتری از افراد چاق، مبتلایان به بیماری های قلبی- عروقی، فشار خون بالا یا چربی خون وجود داشت. ریسک دیابت نوع 2 نیز در این گروه سه برابر بیشتر بود.

سایر شاخص های سلامتی

در سال 2010، مجله پزشکی بریتانیا (BMJ) مطالعاتی را در مورد ارتباط کارهای ساده روزمره و خطر مرگ و میر منتشر کرد:

– 14 مطالعه نیروی پنجه و بلند کردن را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که میزان مرگ و میر در ضعیف ترین افراد 1.67 برابر بیشتر از قوی ترین افراد گروه بود.

– پنج مطالعه سرعت راه رفتن را بررسی کردند و مشخص شد که میزان مرگ و میر در افرادی که آهسته‌ ترین سرعت پیاده‌ روی را داشتند 2.87 برابر بیشتر از سریع‌ ترین گروه بود.

– در پنج مطالعه دیگر مدت زمان بلند شدن افراد از روی صندلی بررسی شد. ریسک مرگ و میر کندترین افراد تقریبا دو برابر بیشتر از سریع ترین افراد گروه بود.

محققانی که مطالعات مذکور را تجزیه و تحلیل کردند، به این نتیجه رسیدند که یک ارتباط معنادار میان فعالیت های برشمرده و وضعیت سلامت عمومی بدن وجود دارد. کسانی که با اختلالات مختلف و ضعف جسمانی رو به رو هستند، مشکلات بیشتری نسبت به افراد سالم دارند.

شناسایی مشکلات سلامتی که می توانند بر تعادل تاثیر منفی بگذارند و در صورت امکان اصلاح آنها امری کاملا ضروری است. همچنین اگر بیمار از وضعیت جسمانی و سلامت مناسب برخوردار است، تعادل را می توان با تمرین یا فیزیوتراپی متمرکز بهبود بخشید تا قدرت، استقامت و هماهنگی به مرور افزایش یابند.

 منبع: عصرایران