کروم؛ مکملی که برای «کاهش وزن» چندان کاربردی نیست!

موبنا؛ دکتر رکسانا دانیالی – کروم پیکولینات شکلی از کروم معدنی است که در مکمل های دارویی یافت می شود. بسیاری از شرکت های تولید کننده این دسته از محصولات مدعی هستند که مکمل های مورد نظر متابولیسم مواد مغذی را بهبود می بخشند و سبب کاهش وزن می شوند. با این وجود تا به امروز مطالعات زیادی در خصوص ایمنی و اثربخشی این ترکیبات صورت نگرفته است. حال شما تا چه اندازه با کروم آشنا هستید؟ آیا در مورد فواید آن بر سلامت بدن انسان چیزی شنیده اید؟

کروم پیکولینات چیست؟

کروم یک ماده معدنی است که به اشکال مختلفی وجود دارد. هرچند نوع خطرناکی از آن در آلودگی های صنعتی یافت می شود، اما کروم به شکل ایمن و حتی توام با مزایای درمانی در بسیاری از ترکیبات غذایی حضور دارد. این فرم ایمن یا همان کروم سه ظرفیتی معمولا یک ماده مغذی ضروری به شمار می رود. به این معنا که باید از طریق رژیم غذایی دریافت شود. هرچند که تعدادی از محققان پیرامون ضروری بودن این ماده معدنی ابهاماتی را مطرح کرده اند، کروم چندین عملکرد مهم و حیاتی را در بدن رهبری و مدیریت می کند.

به عنوان نمونه بخشی از مولکول به نام کرومودولین به هورمون انسولین کمک می کند تا وظایف خود را در سطح بدن به درستی انجام دهد. همانطور که می دانید انسولین مولکولی آزاد شده از لوزالمعده است و در پردازش کربوهیدارت، چربی و همینطور پروتئین نقش دارد. جالب است که جذب کروم در روده ها بسیار پایین است و کمتر از 2.5 درصد بلعیده شده از آن جذب می شود.

با این حال پیکولینات کروم فرمی جایگزین با امکان جذب بالاتر به شمار می رود و به همین دلیل است که بیشتر از همین شکل در تولید مکمل های دارویی استفاده می شود. انواع مکمل هایی که حاوی این فرم از کروم هستند، متشکل از کروم معدنی اتصال یافته به 3 مولکول پیکولینیک اسید اند. امروزه برندهای متنوع کروم به صورت پیکولینات و یا ملح های دیگر از طریق داروخانه های سراسر کشور در دسترس هستند.

کروم چه فوایدی برای بدن انسان دارد؟ مواردی که در ادامه اشاره می شوند با استناد به مقالاتی از مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا گردآوری شده اند:

کمک به بهبود سطح قند خون

در افراد سالم هورمون انسولین نقش مهمی در امر سیگنال دهی برای رساندن قند به سلول های بدن دارد. در بیماران مبتلا به دیابت، مشکلاتی در زمینه پاسخ طبیعی بدن به انسولین وجود خواهد داشت. پژوهش های مختلفی نشان داده اند که مصرف مکمل های کروم می تواند قند خون افراد دیابتی را بهبود ببخشد.

برای مثال دیده شد که مصرف روزانه 200 میکروگرم کروم به مدت حداقل 16 هفته، قند خون را کاهش داده و حساسیت به انسولین را بالا می برد. تحقیق دیگری ثابت کرد که بیماران با سطح قند خون بالاتر و حساسیت به انسولین پایین تر، بهتر از سایر افراد به مکمل های کروم پاسخ می دهند. بر اساس یک مطالعه بزرگ روی بیش از 62 هزار داوطلب بزرگسال، احتمال ابتلا به دیابت در مصرف کنندگان مکمل های دارویی کروم حدودا 27 درصد کمتر بوده است.

کاهش احساس گرسنگی

اکثر افرادی که در تلاش برای کاهش وزن خود و حفظ این رویه هستند، با احساس گرسنگی و اشتهای شدید غذایی رو به رو خواهند بود. در نتیجه تمایل به انواع ترکیبات گیاهی و یا مکمل های دارویی که بتوانند چنین مشکلی را برطرف کنند، بسیار افزایش یافته است.

در یک مطالعه با بازه زمانی 8 هفته ای، 1000 میکروگرم کروم در روز توانست میل به مصرف غذای بیشتر، احساس گرسنگی و هوس نسبت به شیرینی جات را کاهش دهد. محققان گزارش کردند که به احتمال زیاد اثرات کروم بر مغز چنین ویژگی هایی را سبب شده است. به طور خاص دوزهای 600 تا 1000 میکروگرم در روز می تواند به کاهش دوره های پرخوری و همچنین علائم افسردگی کمک کند.

همچنین بر اساس مقاله ای دیگر که توسط مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا در دسترس قرار گرفته است، مکمل های کروم پیکولینات پس از 12 الی 16 هفته مصرف منظم تنها قادر به کاهش 1.1 کیلوگرمی وزن افراد مبتلا به چاقی بوده اند.

محققان معتقدند که این میزان کاهش وزن سوال برانگیز است و نمی‌تواند نشان دهنده پتانسیل ذاتی کروم برای استفاده به عنوان یک مکمل کاهنده وزن موثر باشد.

منابع غذایی حاوی کروم، تداخلات و ایمنی

هرچند کروم به طور معمول در مکمل های دارویی یافت می شود، اما بسیاری از ترکیبات غذایی هم شامل کروم معدنی هستند. با این حال توجه به این نکته ضروری است که فرآیندهای کشاورزی بر میزان کروم موجود در مواد غذایی تاثیرگذار است. به همین دلیل محتوای واقعی کروم مواد غذایی متنوع و در عین حال متفاوت خواهد بود. در مجموع مقدار توصیه شده روزانه برای مردان بالغ 35 میکروگرم و برای زنان بالغ 25 میکروگرم است. پس از 50 سالگی این مقدار در مردان به 30 و در زنان به 20 میکروگرم کاهش می یابد.

بر اساس گزارش های علمی: گوشت، غلات کامل، اکثر میوه ها و سبزیجات منابع خوبی از کروم به شمار می روند. برخی تحقیقات نشان داده اند که کلم بروکلی نیز حاوی مقادیر زیادی کروم است، به طور میانگین 11 میکروگرم در نصف فنجان. این در حالی است که پرتقال و سیب تقریبا 6 میکروگرم در هر وعده کروم دارند.

علاوه بر نگرانی هایی که در زمینه ایمنی کروم وجود دارد، به گفته محققان این ماده معدنی با برخی داروها از جمله بتا بلاکرها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی همانند ایبوپروفن تداخل مصرف دارد. با این حال عوارضی که مستقیما با کروم اضافی در ارتباط اند بسیار نادر هستند.

در مجموع توصیه می شود که از مکمل های کروم بیشتر به خاطر تاثیر آنها بر کاهش قند خون، افزایش حساسیت به انسولین و کنترل اشتها استفاده شود. با توجه به مطالعات به عمل آمده، مصرف این دسته از مکمل ها برای کاهش وزن مستقیم چندان کاربردی نخواهد بود.

 منبع: عصرایران