تضعیف شرکت مخابرات ایران، تضعیف حوزه ICT کشور است

موبنا – به دنبال انتشار سخنرانی مهندس آذری جهرمی، وزیر محترم ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات در نمایشگاه اینترنت اشیا که با تضعیف شرکت مخابرات ایران و بیان این جمله که در عرصه رقابت مخابرات را ملزم می‌کنیم که تصمیمات غلط خود را اصلاح کند؛ شرکت مخابرات ایران لازم دانست که در مقابل لحن تحقیرآمیز و کاملاً غیرمنصفانه وزیر محترم، پاسخی به این شرح ارائه کند:

کاملاً واضح است که دعوایی که وزیر محترم ارتباطات با شرکت مخابرات فعلی به راه انداخته است یک بده بستان سیاسی است ولی باید متذکر شد و تأکید کرد که تضعیف شرکت مخابرات ایران به هر دلیلی، نتیجه‌ای جز تضعیف صنعت مخابرات و ارتباطات، تمامی مشتریان حوزه آی‌سی‌تی کشور و حتی سایر اپراتورهای ارتباطی کشور نخواهد داشت.

خواه بپسندید خواه نه؛ شرکت مخابرات ایران به‌عنوان قدیمی‌ترین برند حوزه ارتباطات کشور برابر است با صنعت ارتباطات ایران

خواه بپسندید خواه نه؛ شرکت مخابرات ایران از اعضای خانواده دولت بود که بنابر دستور مقام معظم رهبری و طبق اصل 44 قانون اساسی و با توجه به مجوزهایی که از سوی نظام حاکمیتی مانند حوزه‌های رگولاتوری و سازمان خصوصی‌سازی به این شرکت داده شد، به بخش خصوصی واگذار شد.

و باز بپسندید یا نه، حدود 40 درصد سهام شرکت مخابرات ایران از آن دولت است و حتی هم‌اکنون دو تن از اعضای هیئت‌مدیره این شرکت از اعضای همان دولتی است که وزیر ارتباطاتش با دادن پروانه ارائه سرویس B2B درون‌شهری به شهرداری قصد رفع انحصار مخابرات را کرده تا به‌اصطلاح خودش، جلوی عقب‌ماندگی در بخش توسعه اینترنت ثابت را بگیرد.

این در حالی ست که شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت ثابت در این سال‌ها نتوانستند متناسب با سرعت رشد اینترنت سیار و دیتای موبایل رشد کنند، در این مدت دچار مشکلات مالی بودند. حتی برخی از شرکت‌های FCP بازار را به اپراتورهای موبایلی واگذار کردند و معتقد بودند پایین بودن تعرفه اینترنت در اپراتورهای موبایلی، موجب شده تمایل افراد به استفاده از اینترنت موبایل به‌جای اینترنت ثابت باشد و درنتیجه این شرکت‌ها در حال از دست دادن مشترکانشان هستند؛ و حالا وزیر محترم ارتباطات می‌خواهند با تمامی این به‌اصطلاح عقب‌ماندگی‌ها را بر گردن مخابرات ایران بیندازند؟

چندی پیش همچنین وزیر محترم ارتباطات از تصویب کاهش تعرفه 25 درصدی هزینه‌های پهنای باند اپراتورها خبر داد. که گویا قرار است در کاهش هزینه‌های اپراتورها و قیمت اینترنت تأثیر داشته باشد؛ اما آیا این‌چنین است؟

این کاهش تعرفه در قیمت اینترنت برای کاربران نهایی آنها تأثیری ندارد اگر هم کاهشی را در این بخش شاهد باشیم خیلی محسوس نخواهد بود چون بخصوص در دو سال گذشته هزینه‌های اپراتورها در بخش نیروهای انسانی، تجهیزات شبکه، نگهداری و تعمیرات و… تا سه برابر افزایش یافته ولی تعرفه اینترنت اپراتورها تغییری نداشته است.

هرچند به علت شیوع کرونا و افزایش مصرف بخشی از افزایش هزینه جبران شد و اپراتورها را از ورشکستگی نجات داد چون اگر این روند تداوم پیدا می‌کرد اپراتورها با مشکلاتی مواجه می‌شدند و نمی‌توانستند به‌صورت مناسب سرویسی ارائه دهند.

با توجه به افزایش هزینه‌ها این کاهش قیمت تعرفه، شاید بتواند کمی از این هزینه‌های سرسام‌آور اپراتورهای اینترنت ثابت را جبران کند؛ بنابراین نباید اصلاً بحث کاهش قیمت اینترنت را مطرح کنند چون اگر اپراتورها بار دیگر مجبور به کاهش قیمت شوند دیگر باید اپراتورهای ارتباطات ثابت تعطیل شوند.

اگر هدف دولت کمک به تأمین‌کنندگان بویژه شبکه ثابت کشور است باید کاری کند تا این بخش خصوصی بتواند سرمایه لازم را برای سرمایه‌گذاری درازمدت و کلان تأمین کند؛ بنابراین با این اقدام نه‌تنها شبکه ثابت توسعه می‌یابد، بلکه هزینه تأمین‌کننده در مجموعه زنجیره تأمین (شبکه انتقال و…) هم کاهش‌یافته و به‌دنبال آن کیفیت سرویس بالا می‌رود و برای مصرف کننده نیز قیمت‌ها کاهش می‌یابد.

همچنین این کاهش تعرفه می‌تواند در ارتقای کیفی اینترنت مشتریان تأثیر بگذارد، با این کمک اپراتورها می‌توانند در بخش نگهداری، تعمیرات و تجهیزات شبکه و… خود اقدام کنند و حداقل ارتباط و اینترنت باکیفیت‌تری را به مشتریان خود ارائه کنند. با توسعه زیرساخت‌ها است که می‌توانیم ظرفیت و کیفیت شبکه ملی اطلاعات را افزایش دهیم. مجموعه اینها می‌تواند شرایطی را ایجاد کند تا به سمتی پیش برویم تا با قیمت مناسبی در بازار مواجه شویم.

از سوی دیگر با آغاز سال ۱۴۰۰ تمام هزینه‌های تأمین‌کنندگان نیز با توجه به افزایش هزینه‌های جاری بیش از ۲۵درصد افزایش خواهد یافت و عملاً از این زاویه هم بخواهیم بررسی کنیم تأمین‌کنندگان اگر نتوانند و مجاز نباشند قیمت اینترنت را افزایش دهند، متضرر خواهند شد. قیمت‌های مصرف‌کننده نیز باید با افزایش مداوم هزینه متناسب شود، چنانچه هدف کاهش هزینه مصرف‌کننده باشد باید دنبال راهکار دیگری گشت. کاهش هزینه پهنای باند در بهترین حالت خواهد توانست به سود پرمصرف‌ترین‌ها باشد و نه اقشار ضعیف‌تر جامعه که سرویس‌های پایه را استفاده می‌کنند.

امروز ارتباطات و فناوری اطلاعات بویژه اینترنت جزو نیازهای اساسی جامعه قرار گرفته است، از این‌رو باید دولت در این زمینه بیشتر به اپراتورها کمک کند چون همچنان امکان کاهش تعرفه پهنای باند از سوی زیرساخت و دولت وجود دارد حتی امکان آزادسازی پهنای باند و اینترنت نیز، وجود دارد تا شرکت‌های اینترنتی و اپراتورها بتوانند به‌صورت مستقیم پهنای باند و اینترنت را وارد کشور کنند. همانطور که پیش از این نیز بارها گفته شد باید پهنای باند آزادسازی شود و تأمین‌کنندگان مستقیماً پهنای باند را خریداری کنند تا در فضای رقابتی قیمت‌ها کاهش یابد.

شرکت مخابرات ایران به عنوان اپراتور اصلی حوزه ارتباطات کشور که زیرساخت انتقال پهنای باند و لایه دسترسی و شبکه را در اختیار دارد، همواره به دنبال توسعه و ایجاد روش‌های بهتر برای فروش و کسب درآمد بوده و است نه اینکه عامل عقب‌ماندگی حوزه ارتباطات باشد. همه دست‌اندرکاران نظام حاکمیتی به‌خوبی واقف‌اند که در دورترین و صعب‌العبورترین جاده‌ها و نقاط روستایی کشور که هیچ اپراتور ارتباطی خصوصی حاضر به ارائه خدمات ارتباطی و مخابراتی نیست، شرکت مخابرات ایران به هموطنان عزیز کشورش خدمات با کیفیت و مناسب ارائه می‌کند.

اینکه کشور به توسعه پایدار در حوزه ارتباطات نیازمند است، بر همه ما پوشیده نیست، اما این امر نیاز به درآمدهای پایدار دارد و بارها در روزهای گذشته و در مقاطع مختلف نیاز به افزایش تعرفه در حوزه مخابرات مطرح شده است و این مورد مهم‌ترین نکته‌ای است که تمام متولیان صنعت ICT باید به آن توجه کنند؛ و بهتر است در چنین شرایطی به‌جای تضعیف مخابرات بکوشیم منافع همه ذی‌نفعان در چارچوب قانون با تقویت حوزه مخابرات برطرف شود و اگر مشکلی هست با گفت‌وگو حل شود.

باید پذیرفت که راه میانبر برای توسعه حفظ و توسعه فناوری اطلاعات است ویکی از مهمترین ابزارهای توسعه، فناوری اطلاعات است که باید تقویت شود و هرگونه تضعیف در حوزه مخابرات تضعیف توسعه در کشور را به همراه خواهد داشت؛ بنابراین توصیه به وزیر محترم ارتباطات این است که فشار بر مخابرات ایران از همه درگاه‌ها مشکلی را حل نمی‌کند.