استفاده از ابزار در دنیای حیوانات! (+عکس)

برخی افراد وجود هوش و نبوغ را به راحتی در حیوانات نادیده می‌گیرند و این ویژگیها را تنها منحصر به انسانها می‌دانند. با این حال، هوش حیوانات یکی از موضوعات پژوهشی مهم به شمار می‌رود و بارها و در جانداران مختلف به اثبات رسیده است.

مجله آنلاین موبنا؛ مریم عباسی – یکی از نمودهای روشن هوش در جانداران، استفاده آنها از ابزار متفاوت برای رفع نیازها، دسترسی به غذا، حفاظت از خود و نیل به اهداف دیگر است.

در ادامه با ده جاندار مختلف و نحوه استفاده آنها از ابزار گوناگون آشنا می‌شویم.

 

نوشته های مشابه

همان مشکلی که ما انسانها با یک قوطی کنسرو یا تن ماهی داریم، ماهی راس هم برای رسیدن به غذای خود دارد؛ وسیله‌ای برای باز کردن پوسته سخت غذا.

راسها از موجوداتی موسوم به دوکفه‌ای ها تغذیه می‌کنند که دارای دو لایه صدف سخت هستند. ماهی راس با کوبیدن غذایش به صخره‌ها پوسته سخت آن را می‌شکند و آن را برای خوردن آماده می‌کند.

 

توانایی شگفت‌انگیز اختاپوسها در حل مسئله، آنها را تبدیل به یکی از جذابترین سوژه‌ها برای پژوهش در حوزه ذهن و مغز جانداران کرده است.

بدن نرم اختاپوسها در مقابل شکارچیان بسیار آسیب‌پذیر است و گونه‌ای از آنها به نام اختاپوس رگه‌دار راه‌حل جالبی برای این مشکل پیدا کرده است. این اختاپوس با شکستن نارگیل، از پوسته سخت آن به عنوان حفاظی برای خود در برابر خطر استفاده می‌کند.

 

کلاغها یکی از باهوش‌ترین پرنده‌ها هستند. شاید بارها شنیده یا حتی دیده باشید که کلاغها آجیل خود را به خیابان می‌اندازند و صبر می‌کنند تا یکی از خودروها از روی آجیلشان عبور کرده و پوسته آن را بشکند. سپس، این پرنده باهوش در یک فرصت مناسب مغز آجیل خود را از خیابان برمی‌دارد.

 

سوسک قاتل از مورچه‌ها و حشرات کوچک دیگر تغذیه می‌کند. این سوسکها با خوردن محتویات درونی شکار خود، پوسته آن را نگه می‌دارند و با چسباندن آن روی پشت خود، از آن به عنوان سپر در برابر دشمنان خود استفاده می‌کنند.

هر سوسک ممکن است تلی از پوسته‌ها روی پشت خود داشته باشد که احتمال شکار شدن این پوسته‌ها خیلی بیشتر از خود اوست.

 

اغلب حیوانات قادر به تشخیص خود در آینه نیستند و نمی‌دانند آنچه در آینه می‌بینند، در واقع انعکاسی از تصویر خود آنهاست.

محققان آزمونی طراحی کرده‌اند به نام “تست آینه” و طی آن بررسی می‌کنند آیا حیوانی قادر به تشخیص خود در آینه هست یا نه. طی یک تحقیق، محققان روی سر فیلها را رنگی کردند و از تست آینه برای تشخیص وجود خودآگاهی در آنها استفاده کردند.

فیلهای رنگی شده به طرز شگفت‌انگیزی وقتی در برابر آینه قرار می‌گرفتند، خرطوم خود را نه به سمت سر تصویر خود در آینه، بلکه به سمت سر خود می‌بردند.

 

سمور دریایی در کف آبها به دنبال سنگهایی در اندازه و شکلهای بخصوص می‌گردد و وقتی قلوه سنگ موردنظرش را یافت، آن را زیر بغل گرفته و با خود حمل می‌کند.

این سمورها اگر حلزونی پیدا کنند، قلوه سنگ را به پوسته سخت آن می‌کوبند، آن را می‌شکنند و سپس حلزون را می‌خورند.

 

اورانگوتان‌ها از بسیاری جهات به انسانها شباهت دارند و توانایی یادگیری یکی از آنهاست. اورانگوتان‌ها هنگام ترس نوعی صدای سوت مانند برای دور کردن مزاحم تولید می‌کنند و این توانایی در تمامی گونه‌های این جاندار دیده می‌شود.

اما جمعیت خاصی اورانگوتانها از برگها برای بلندتر کردن صدای سوت خود استفاده می‌کنند. از آنجا که این توانایی تنها در جمعیت خاصی از آنها دیده می‌شود، می‌توان به این نتیجه رسید که سوت زدن با برگ، نوعی رفتار آموزشی است که نسل به نسل در آنها منتقل شده است.

 

موش‌کورهای بی‌مو در کولونی‌هایی زندگی می‌کنند که در آن تنها یک ماده وظیفه زادوولد را بر عهده دارد و باقی اعضای کولونی همیشه در حال کندن زمین، نقب زدن و جمع‌آوری غذا هستند. آنها برای یافتن غذا باید با سر به درون زمین خیس و مرطوب بروند. این جاندار برای راحت‌تر کردن کار کند و کاو زمین، خود را مجهز به نوعی ابزار کمکی می‌کند.

موش‌کور بی‌مو تکه‌ای از پوسته درخت یا بخشی از یک گیاه را در دهان خود می‌گذارد تا هنگام حفر زمین با دندانهایش، خاکها را نبلعد.

 

عنکبوت کورولا در بیابانها و در حفره‌های کوچک زندگی می‌کند. این عنکبوتها تنها می‌توانند موجوداتی را که خیلی به آنها نزدیک می‌شوند، شکار کنند. به همین دلیل، گستره شکار زیادی ندارند. اما برای گسترده‌تر کردن وسعت منطقه تشخیص شکار خود، هفت یا هشت سنگ را در اندازه مشابه و اغلب از جنس سنگ کوارتز انتخاب می‌کنند و به نزدیکی ورودی حفره خود می‌آورند و آنها را به شکل دایره دور تا دور ورودی می‌چینند.

وقتی طعمه‌ای از میان این سنگها عبور کند، عنکبوت کورولا از ارتعاشات حاصل از حرکت طعمه، او را شناسایی و با توجه به گستره شکار بزرگتری که برای خود تدارک دیده، به او حمله می‌کند.

 

فرونیما نوعی بی مهره کوچک است که در دریاها زندگی می‌کند. وقتی زمان تخمگذاری این موجود کوچک فرا می‌رسد، یک سالپ (نوعی جاندار ریز دریایی) را شکار می‌کند و محتویات درونی آن را می‌خورد. در نهایت، از آن سالپ یک تیوب که یک سر آن باز است، باقی می‌ماند.

فرونیما تخم‌های خود را به درون این کیسه منتقل می‌کند. نوزادان این موجود تا زمانی که بتوانند به تنهایی از خود مراقبت کنند، درون این کیسه خواهند ماند.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا