چرا آسمان آبی و ابرها سفید دیده می‌شوند؟

مجله آنلاین موبنا؛ مریم عباسی – از طرفی، وقتی نور خورشید به ابرها می‌رسد، همه رنگهای آن به یک میزان پراکنده می‌شوند. درواقع، ریزقطرات آب موجود در ابرها موجب پراکندگی یکسان نور خورشید شده و چون نور تابیده از خورشید، سفید رنگ است، ابرها نیز به رنگ سفید نمایان می‌شوند.
به این ترتیب، وقتی از زمین به آسمان نگاه می‌کنیم، ابرهای سفید زیبا را در پس‌زمینه‌ای از آبی دلربا می‌بینیم.

توضیح علمی پراکندگی نور خورشید

نور خورشید شامل طیف کاملی از رنگهاست که هر رنگ آن طول موج متفاوتی دارد و با مقیاس نانومتر اندازه‌گیری می‌شود. کوتاهترین طول موج مربوط به رنگ آبی به اندازه 400 نانومتر و بلندترین طول موج مربوط به رنگ قرمز به اندازه 700 نانومتر است.
ذرات اتمسفری کوچک، طول‌موج‌های کوتاه را بهتر از طول‌موج‌های بلند پراکنده می‌کنند، واقعیتی که باعث آبی رنگ شدن آسمان می‌شود. درحالیکه، ذرات بزرگتر مثل ریزقطرات آب، تمامی طول‌موج‌های نور را به یک میزان پراکنده می‌کنند.
پراکندگی نور خورشید توسط ریزقطرات آب موجود در ابرها طی روندی با عنوان “پراکندگی مای” صورت می‌گیرد که درواقع، توضیحی بر شکست نور است. با برخورد نور خورشید به ریزقطرات آب، پدیده شکست نور اتفاق می‌افتد و مسیر حرکت نور تغییر می‌کند. این پدیده برای میلیونها ریزقطره آب در ابرها روی می‌دهد و به این ترتیب، پراکندگی یکسان تمام رنگهای نورخورشید منجر به سفید دیده شدن ابرها می‌شود.

چرا برخی ابرها خاکستری رنگ‌ هستند؟

رنگ سفید ابرها حاصل شکست و پراکندگی یکسان نورخورشید و حرکت آن در مسیرهای متفاوت و در تمامی جهات است. با این حال، نور خورشید ممکن است به یک میزان به تمامی قسمتهای یک ابر، به خصوص قسمت زیرین و کناره‌های آن نرسد که منجر به خاکستری دیده شدن آن ابر از زمین خواهد شد. معمولا ابرهای بزرگ و حجیم باران‌زا که اندازه ریزقطرات آب موجود در آنها بسیار بزرگتر از ابرهای معمولی است، به رنگ خاکستری دیده می‌شوند.
البته اگر سوار بر هواپیما به ابرهای باران‌زا نگاه کنیم، رنگ سفید درخشان خواهند داشت. بنابراین، رنگ خاکستری ابر حاصل رسیدن نور کم و ناکافی به قسمتهای زیرین و کناره‌های آن است.