توسعه روش تتوی بدون سوزن در دانشگاه هلندی
محققان دانشگاه توئنته(Twente) روش جدیدی برای خالکوبی توسعه دادهاند که با وارد کردن جوهر بدون سوزن به کاهش درد آن کمک میکند.
مجله آنلاین موبنا – خالکوبی یا تتو زدن قطعاً یک کار راحت نیست و برای انجام آن باید درد زیادی تحمل کرد. این کار همچنین میتواند باعث آسیب به پوست شود، ضمن این که سوزنهای مورد استفاده برای خالکوبی قابلیت ایجاد خطر زیستی دارند، چرا که باید به صورت مناسب امحا شوند. با این وجود روش جدیدی بدون سوزن که توسط محققان دانشگاه توئنته ابداع شده تمام این مشکلات را حل کرده است.
این روش در دانشگاه توئنته هلند طراحی شده است که شامل قرار دادن جوهر در یک محفظه متصل و یک کانال کوچک بر روی یک تراشه شیشهای است که همراه با یک کارتریج مقابل پوست گرفته میشود. سپس یک پرتو لیزر برای گرم کردن سریع جوهر موجود در محفظه به دمای بالاتر از نقطه جوش استفاده میشود.
این کار در یک پدیده شناخته شده به عنوان “حفرهزایی گرمایی” باعث ایجاد یک حباب بخار در محفظه جوهر میشود. فشار حاصل از این حباب پرتابهای از جوهر را به سمت میکروکانال شلیک میکند تا از طریق یک نازل کوچک به داخل پوست برود.
این پرتابه تقریباً به قطر یک تار موی انسان است و با سرعت ۱۰۰ متر در ثانیه به داخل پوست حرکت میکند. در نتیجه باعث آزردگی بسیار کمی میشود که شاید قابل مقایسه با احساس نیش پشه باشد.
علاوه بر این، فرآیند جدید از انرژی بسیار کمتری نسبت به دستگاههای سنتی استفاده میکند و به هیچ وجه جوهر را هدر نمیدهد. در حالی که در مقابل، در استفاده از روش سوزنی سنتی مقدار زیادی از جوهر استفاده شده از روی پوست پاک میشود و هدر میرود.
در حال حاضر این روش بر روی پوست مصنوعی با استفاده از انواع جوهرهای تجاری با موفقیت آزمایش شده است. در حالی که هیچ گونه آثار سوختگی یا عوارض دیگری روی پوست باقی نگذاشته است. این روش تنها مقدار کمی از جوهر را با هر شلیک وارد پوست میکند.
امید است پس از تکمیل شدن این فناوری بتوان از آن نه تنها برای استفاده در خالکوبی بهداشتی، بلکه همچنین برای اهدافی مانند تزریق نسبتاً بدون درد دارو استفاده شود. حتی دانشمندان دانشگاه ملی سئول در حال حاضر یک دستگاه را توسعه دادهاند که از یک فناوری مشابه برای دستیابی به تزریق بدون درد استفاده میکند.
مطالعه محققان دانشگاه توئنته که توسط پروفسور “دیوید فرناندز ریواس” رهبری میشود در مقالهای در مجله Applied Physics منتشر شده است.
منبع: ایسنا