عکس‌هایی بهتر در نور کم!

موبنا؛ محمدمهدی حیدرپور – عکاسی در نور کم همواره به معنای عکاسی شب هنگام نیست. موقعیت های بسیاری مانند حضور در یک رستوران وجود دارند که ممکن است در آنها چشمان انسان قادر به سازگاری خود با نور کم باشند اما دوربین شما در مشاهده محیط اطراف با مشکل مواجه می شود.

 بدون در نظر گرفتن این که ممکن است کجا باشید، تصویربرداری در نور کم تنظیمات خاص خود را می طلبد. در ادامه چند توصیه برای ثبت عکس هایی بهتر و زیباتر در شرایط نوری کم را ارائه می کنیم.

کاهش سرعت شاتر

درک چگونگی کارکرد نوردهی برای ثبت تصاویر بهتر در تمامی شرایط نوری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از بخش های کلیدی در بحث نوردهی سرعت شاتر یا مدت زمان بازماندن شاتر برای گرفتن عکس است. استفاده از سرعت شاتر سریع‌تر شانس ثبت تصاویری شارپ‌تر را افزایش می دهد اما به دلیل این که شاتر برای مدت زمان زیادی باز نمی ماند نور کافی به حسگر نمی رسد. در شرایط نور کم، به طور معمول انتخاب سرعت شاتر کندتر و تنظیم دیگر پارامترهای نوردهی به منظور ثبت عکس هایی شارپ با نوردهی مناسب توصیه می شود.

استفاده از دیافراگم بازتر

عنصر بعدی در زمینه نوردهی دیافراگم است. برای کمک به جذب نور بیشتر می توانید دیافراگم لنز را در بازترین حالت خود قرار دهید (کوچکترین رقم f-stop). اگر از یک دوربین DSLR استفاده می کنید بیشتر لنزها تنها تا f/3.5 یا ارقامی در این محدوده قابل تنظیم هستند. اگر در شرایط نور کم زیاد عکاسی می کنید می توانید خرید لنزهایی با دریچه دیافراگم بازتر مانند f/2.8 یا f/1.8 را مد نظر قرار دهید.

اگر عکاسی را تازه آغاز کرده اید و دوربین‌تان دارای حالت اولویت دیافراگم (Aperture Priority) است از آن استفاده کنید. سپس کوچکترین میزان دیافراگم که لنز شما پشتیبانی می کند را انتخاب کنید.

به این نکته توجه داشته باشید هنگامی که از تلفن هوشمند برای عکاسی استفاده می کنید کنترلی بر دیافراگم دوربین ندارید. تلفن های هوشمند به طور معمول دارای دیافراگم ثابت هستند و از این رو تنظیم سرعت شاتر و ایزو تنها گزینه های کنترل نوردهی محسوب می شوند.

افزایش ایزو

مقدار ایزو میزان حساسیت دوربین نسبت به نور را در بر می گیرد. مقدار ایزو پایین‌تر مانند 100 به معنای آن است که حسگر حساسیت زیادی نسبت به نور ندارد و از این تنظیم برای موقعیت های نوری روشن استفاده می شود. در نور کم، باید مقدار ایزو را افزایش دهید و به سطوحی مانند 800 یا 1600 برسانید تا از جذب نور کافی توسط حسگر برای نوردهی مناسب اطمینان حاصل شود.

اغلب هنگامی که ایزو را در دوربین خود افزایش می دهید، در تصویر نویز ایجاد می شود. این مساله به طور معمول با ظهور نقطه یا دانه هایی در سراسر عکس نمایان می شود. بدون در نظر گرفتن این مساله که از چه دوربینی استفاده می کنید، نرم افزارهای کاهش نویز در دسترس هستند تا به کاهش پدیدار شدن این نقطه ها کمک کند.

اگر از Adobe Lightroom استفاده می کنید منوهای لغزان کاهش نویز از ماژول Develope در دسترس هستند. گزینه هایی دیگری مانند Neat Image و Photo Ninja نیز در دسترس هستند.

لرزشگیر

استفاده از سرعت شاتر کندتر برای جمع آوری سطوح نور بیشتر می تواند دوربین را در معرض لرزش قرار دهد. یک سه پایه یا تک پایه می تواند به پایداری همه چیز در شرایطی که شاتر باز است، کمک کند. این مساله به ویژه زمانی که قصد دارید عکاسی با نوردهی طولانی را انجام دهید، سودمند است.

اگر از سه پایه استفاده نمی کنید از فعال بودن تثبیت کننده یا لرزشگیر تصویر اطمینان حاصل کنید. همچنین می توانید دوربین را روی سطح صاف و ثابت قرار دهید تا از لرزش آن جلوگیری شود.

هنگامی که از نوردهی طولانی استفاده می کنید برای جلوگیری از هر گونه لرزش ناشی از فشار دادن دکمه شاتر می توانید از تایمر دوربین یا کنترل از راه دور استفاده کنید.

برای تلفن های هوشمند گزینه های مختلفی برای کمک به ثبات دستگاه هنگام عکاسی وجود دارند.

عکاسی با فرمت RAW

یک تصویر خام عکسی است که توسط دوربین پیش از اعمال هرگونه پردازش تولید می شود. آنها جزئیاتی بیشتری نسبت به فایل هایی با فرمت JPEG پردازش شده در دوربین ثبت می کنند. عکس هایی با فرمت JPEG با پارامترهایی مانند تراز سفیدی و اصلاحات لنز محدود شده اند.

هنگامی که عکاسی با فرمت RAW را انتخاب می کنید از آزادی عمل بیشتری برای پردازش تصویر پس از گرفتن آن برخوردار هستید. به عنوان مثال، می توانید جزئیات نواحی با نوردهی کم را بازگردانید که به ویژه برای عکسبردای در نور کم مفید است.

در میان تلفن های هوشمند تنها تعداد اندکی از آنها در حال حاضر امکان گرفتن عکس با فرمت RAW را فراهم می کنند.

فوکوس درست

فوکوس خودکار در شرایط نور کم برای یافتن سوژه درست و قفل کردن روی آن اغلب به زحمت می افتد. در صورت وجود فوکوس دستی این گزینه را انتخاب کنید و پس از گرفتن عکس ها آنها را برای حصول اطمینان از فوکوس درست بررسی کنید.

برخی دوربین های DSLR و کامپکت دارای ویژگی نور کمکی برای فوکوس خودکار هستند. این ویژگی مقداری نور برای کمک به فوکوس لنز پیش از آن که عکس گرفته شود را فراهم می کند. اگر دوربین شما از این ویژگی برخوردار نیست در تلفن های هوشمند می توانید استفاده از فلاش LED برای روشن کردن سوژه و انجام فوکوس را مد نظر قرار دهید.

فلاش

این انفجار کوچک از نور سوژه شما را روشن می سازد و از این رو شاتر نیازی ندارد به مدت طولانی باز بماند. با این وجود، فلاش همواره دلچسب‌ترین نتایج برای عکس های پرتره را ارائه نمی کند و یا ممکن است از قدرت کافی برای روشن کردن سوژه های که در فاصله دور قرار دارند، برخوردار نباشد.

بدون تردید، استفاده از فلاش جایگاه خاص خود را در عکاسی با نور کم دارد که از آن جمله می توان به گرفتن عکس های گروهی در موقعیت های تاریک اشاره کرد. همچنین، بکارگیری یک فلاش خارجی هنگامی که از دوربین DSLR استفاده می کنید می تواند سودمند باشد.