سفری به خاص ترین ایستگاه های قطار درجهان (+تصاویر)
سفر ریلی از تاریخچه ای جالب توجه برخوردار است. لوکوموتیوهای ذغال سوز گذشته با نمونه های پرسرعت برقی و مغناطیسی امروزی جایگزین شده اند و مسافران در برخی مواقع از امکاناتی مشابه با کلاس بیزینس هواپیماها برخوردار می شوند.
موبنا؛ محمدمهدی حیدرپور – سفر ریلی از تاریخچه ای جالب توجه برخوردار است. لوکوموتیوهای ذغال سوز گذشته با نمونه های پرسرعت برقی و مغناطیسی امروزی جایگزین شده اند و مسافران در برخی مواقع از امکاناتی مشابه با کلاس بیزینس هواپیماها برخوردار می شوند.
اما یک جنبه سفر ریلی تغییری نکرده است: ایستگاه های قطار همچنان برخی از جالبترین معماری ها در جهان را ارائه می کنند. حتی افرادی که با قطار زیاد سفر نمی کنند احتمالا با ایستگاه بزرگ مرکزی نیویورک آشنا هستند و مراکز راه آهن دیگری که به همان اندازه چشمگیر هستند نیز وجود دارند. برخی ایستگاه ها مدرن هستند و برخی دیگر با همان سبک و سیاق اصلی بازسازی شده اند اما همگی آنها توجهات را با معماری خیره کننده به سوی خود جلب می کنند.
ایستگاه کانازاوا
ایستگاه کانازاوا مرکز ریلی در شهری به همین نام در غرب دور ژاپن است. هنگام حضور در این ایستگاه اطمینان حاصل کنید که از بخش شرقی وارد و خارج شوید تا یک شاهکار معماری که دروازه سوزومی نامیده می شود را مشاهده کنید. این سازه با الهام از یک ساز کوبه ای سنتی ژاپنی به همین نام طراحی شده است. استفاده گسترده از شیشه در ساخت ایستگاه کانازاوا احساسی گلخانه ای و با روح به آن بخشیده است.
ایستگاه مرکزی آنتورپ
ایستگاه مرکزی آنتورپ مرکز ریلی اصلی شهری به همین نام در بلژیک است. ساخت و ساز این ایستگاه طی بیش از ده سال در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم صورت گرفت و به رغم تغییرات صورت گرفته در کاربری همچنان معماری اصلی خود را به صورت دست نخورده حفظ کرده است.
ایستگاه آتوچا
ایستگاه آتوچا در قلب شهر مارید قرار گرفته و قدمت آن به سال ۱۸۵۱ باز می گردد. ایستگاه قدیمی همچنان حفظ شده است اما به عنوان محل اجتماع و دسترسی مردم به ایستگاه جدید استفاده می شود. باغ بزرگ گرمسیری یکی از ویژگی های اصلی این ایستگاه است که در سقف آن شیشه های بسیاری به کار گرفته شده و از نور طبیعی بهره می برد.
پایانه چاتراپاتی شیواجی
پایانه چاتراپاتی شیواجی یکی از بهترین نمونه های باقی مانده از معماری احیای گوتیک ویکتوریایی است. این ایستگاه در قلب شهر مومبای، هند واقع شده و یکی از شلوغترین ایستگاه ها در این کشور است.
ایستگاه مرکزی برلین
ایستگاه مرکزی برلین مکان تقریبا جوانی محسوب می شود. این ایستگاه با ساختار شیشه ای خود به صورت رسمی در سال ۲۰۰۶ افتتاح شد اما تاریخچه آن به سال ۱۸۷۰ و زمانی که به نام ایستگاه لرته شناخته می شد، باز می گردد. سقف شیشه ای منحی این ایستگاه اصلیترین ویژگی آن است که حدود ۱۲۲ متر طول دارد.
ایستگاه یونیون
ایستگاه یونیون در واشنگتن یکی از شلوغترین ایستگاه ها در آمریکا محسوب می شود. ایستگاه اصلی به تازگی بازسازی شده است. همانند بسیاری دیگر از ساختمان های واشنگتن، ایستگاه یونیون نیز با الهام از معماری روم باستان شکل گرفته است.
سنت پانکراس اینترنشنال
ایستگاه سنت پانکراس لندن که امروزه به نام سنت پانکراس اینترنشنال شناخته می شود یکی از بهترین نمونه های معماری ویکتوریایی در پایتخت انگلیس است. پس از بازسازی های صورت گرفته در این ایستگاه، قطارهای پر سرعت یورواستار نیز امکان حضور در آن را پیدا کردند.
ایستگاه شیکاگو یونیون
شهر شیکاگو یکی از معدود نقاط در غرب میانه است که قطارها همچنان در آن حکمرانی می کنند. مرکز ریلی اصلی شیکاگو ایستگاه یونیون است که از طراحی هنرهای زیبا (Beaux Arts) و ستون های بلند سود می برد به عنوان یکی از سازه های نمادین شیکاگو شناخته می شود.
ایستگاه تولدو
شهر ناپل، ایتالیا منزلگاه یک سیستم مترو جذاب و خلاقانه است. برخی ایستگاه های مترو ناپل که به نام ایستگاه های هنر مترو شناخته می شوند دارای طراحی های جالب توجه و هنری هستند. ایستگاه تولدو یکی از چشمگیرترین نمونه ها در این زمینه است. در این ایستگاه پنل های نور که توسط رابرت ویلسون هنرمند تجسمی شکل گرفته اند روشنایی را به پایینترین بخش های ایستگاه می رسانند.