سگها هم عاطفه و احساسات دارند؟
بررسیهای انجام شده نشان داده است که تاثیر مثبت سگها روی صاحبان خود باعث شده است وضعیت روحی و کیفی زندگی آنها ارتقا یابد.
موبنا – اگر در محل سکونت خود از یک سگ نگهداری میکنید به خوبی میدانید که این حیوان چگونه با شما ارتباط عاطفی برقرار میکند. این اتفاق بین همه صاحبان سگهای خانگی به همین شکل دنبال میشود. جالب است بدانید که حتی جوامع علمی هم اذغان داشتهاند که سگها دارای احساسات هستند و اگرچه دانشمندان هنوز نتوانستهاند به صورت مستقیم احساسات در این حیوانات را اندازهگیری کنند، ولی وجود احساسات در این حیوان ثابت شده است.
مردم برای قرون طولانی ارتباط نزدیک با سگها را تجربه کردهاند. ولتایر از مشهورترین کارشناسان جهانی در این حوزه در کتاب «۱۷۶۴ فرهنگ لغت فلسفی» میگوید: «به نظر میرسد که طبیعت، سگها را به انسان هدیه داده است تا برای دفاع از خود و آسایش از این حیوان نگهداری کند. در بین همه حیوانات سگها وفادارترین محسوب میشوند و همواره در تاریخ بهترین دوست برای انسان بودهاند».
بررسیهای انجام شده نشان داده است که تاثیر مثبت سگها روی صاحبان خود باعث شده است وضعیت روحی و کیفی زندگی آنها ارتقا یابد.
در بررسی جدید ۹۷۵ فرد بزرگسال که از سگها نگهداری میکردند مورد تحلیل قرار گرفتند و محققان در پایان دریافتند زمانی که پریشانیهای احساسی و عاطفی بروز میکند، بیشتر افراد سعی میکنند تا برای بهبود شرایط از یک سگ به عنوان حیوان خانگی نگهداری کنند.
دانشمندان با اثبات این مسئله که سگها هم مانند انسانها از احساسات برخوردار هستند و عواطف انسانی را درک میکنند، هم اکنون از این حیوان برای تسریع و پیشبرد فرآیندهای درمانی کمک میگیرند. در کشور آمریکا در بسیاری از بیمارستانهای تخصصی مربوط به سلامت روان سگها به کمک پزشکان میآیند و ضمن برقراری رابطه نزدیک با بیمار، شرایط لازم برای شادمانی او را فراهم میکنند.
در بریتانیا طرح حیوان رمانی (PAT) به گونهای دنبال میشود که بیش از ۵ هزار سگ تربیت شده در آن حضور دارند و هر هفته بیشتر از ۱۳۰ هزار بیمار آنها را ملاقات میکنند. در ایالات متحده «باشگاه آمریکایی کنِل» هم طرح درمان به کمک سگها را دنبال میکند که بر اساس آن شش مرکز درمان بیماریها به کمک سگها در سراسر این کشور راهاندازی شده است و طی آن سگهایی که طی فرآیندهای درمانی جان انسانها را نجات دادهاند برگزیده میشوند و جایزه میگیرند.
«زیگموند فروید» برای نخستین بار به صورت تصادفی درمان به کمک سگها را تشخیص داد و روی این مسئله به صورت علمی کار کرد. او طی دورههای رواندرمانی در دهه ۱۹۳۰ میلادی یک سگ از نژاد «چاو چاو» در اختیار داشت که آن را «جوفی» نامگذاری کرده بود و این سگ همیشه در دفتر کار فروید حضور داشت. وی متوجه شد زمانی که بیماران با جوفی در ارتباط هستند احساس راحتی بیشتری میکنند و این مسئله به او کمک میکند فرآیند درمان را سرعت بخشد.
یکی از روشهایی که محققان هم اکنون مورد استفاده قرار میدهند تا احساسات سگها را مورد تحقیق قرار دهند، تغییرات هورمونی در بدن آنها است. مطالعات جدید نشان داد زمانی که سگها با خشم صاحب خود مواجه میشوند، میزان ترشح اوکسیتوسین در بدن آنها افزایش میابد. از دیگر اتفاقات شناسایی شده این است که این هورمون به ریلکس بودن و آرامش هرچه بیشتر حیوان کمک میکند. اوکسیتوسین هورمونی است که در انسانها ارتباط میان مادر و فرزند را تقویت میکند و در این بخش ارتباط میان انسان با حیوان خانگی به کمک آن شکل میگیرد.
با همه این توضیحات دانشمندان هنوز به طور دقیق میزان احساسات در سگها را شناسایی نکردند و نتوانستهاند در شرایط مختلف عکسالعملهای احساسی این حیوان را شناسایی کنند. با این وجود ثابت شده است که اوکسیتوسین عامل اصلی برقراری ارتباط عاطفی میان سگها و انسانها محسوب میشود و میزان ترشح این هورمون در سگها بیشتر از دیگر حیوانات خانگی است.