بررسی بازی Flat Heroes
Flat Heroes تجربهای هشت دلاری است که باتوجه به برچسب قیمتی که دارد، ویژگیهای سرگرمکنندهای را برای علاقمندان ارائه میدهد.
موبنا – گاهی باید از دنیای شلوغ و پر سر و صدای بازیها دور شد و خود را به حاشیهی امن بازیهای ویدیویی، یعنی جایی که آثاری مستقل، بیآلایش و ساده تولید میشوند، رساند. جایی که استودیوهای کوچک اما خلاق، آنقدر ایده دارند که حتی کمپانیهای بزرگ نیز مجاب میشوند تا در کنار بازیهای AAA خود، نیم نگاهی نیز به آنها بیاندازند. به ویژه از چند سال گذشته، تغییراتی مهم در صنعت بازیهای ویدیویی رخ داده است. در حالی که به دنبال موفقیت چند بازی مستقل، کمپانیهای بزرگ نظیر سونی و مایکروسافت، بیشتر از گذشته استودیوهای مستقل را پشتیبانی کردهاند، در دسترس قرار گرفتن موتورهای گرافیکی رایگان نظیر یونیتی نیز باعث شد تا استودیوهای مستقل بستری مناسب را برای پیادهسازی ایدههای خود پیدا کنند. از همین رو نه تنها در کنسولها، بلکه در پیسی و موبایل نیز شاهد عرضه بازیهای کوچک، ساده، اما اعتیادآور بودهایم؛ بازیهایی که بدون پرداختن به گرافیکهای پرزرق و برق، تنها قصد دارند تا بازیکنان را سرگرم کنند. اما ابتدای سال ۲۰۱۷ با انتشار کنسول هیبریدی نینتندو سوییچ همراه بود. نینتندو سوییچ نه تنها به عنوان یک کنسول خانگی دارای بازیهای AAA پر جزئیاتی است، بلکه به لطف ساختار کنسول نینتندو سوییچ، دارندگان آن میتوانند کنسول را با خود جابهجا کنند. این موضوع شرایطی را مهیا کرده است تا بازیسازان مستقل و حتی برخی بازیهای موبایل راه خود را به نینتندو سوییچ باز کنند و کتابخانهی بازیهای این کنسول هیبریدی را هرچه بیشتر گسترش دهند.
اما دلیل از این مقدمه اشاره به عرضه بازی Flat Heroes برای نینتندو سوییچ بود. محصولی ساده، اما درگیر کننده و زیبا که به خوبی توانسته است تا از پتانسیل نینتندو سوییچ استفاده کند و فرصتی را برای تجربههای دست جمعی در اختیار بازیکنان بگذارد. هرچند در گذشته شاهد عرضهی ساختهی Parallel Circles برای رایانههای شخصی بودیم، اما تجربه این بازی روی نینتندو سوییچ به ویژه به صورت چندنفره لوکال بیش از پیش لذت بخش بود.
بازی فلت هیروز سازوکاری ساده دارد؛ قهرمان داستان که از قضا یک مربع است میتواند بپرد، حمله کند، از دیوار آویزان شود، پرش دوگانه کند و به وقتش از حملهی دشمنان جاخالی دهد. البته FLAT Heroes به هیچ عنوان بخش داستانی ندارد و صرفا یک بازی اکشن دوبعدی با عناصری از سبک سروایول است. در جریان بازی باید از خطراتی که مربع را تهدید میکند، فرار کنید و در عین حال اگر لازم شد با حملهای سریع، دشمنان را از بین ببرید. فلت هیروز در اولین نگاه بیشتر شبیه بازیهای رایگان موبایل است، اما با کمی پیشروی در هر یک از ۱۰ دنیای بازی به خوبی به این موضوع پی میبرید که در بنیهی ساده بازی، گیمپلی دشواری خفته است که به مرور باید با کسب تجربه بر آن غلبه کنید. اکشن سریع بازی در قالب حملات بیرحمانه دشمنان ظاهر میشود؛ دشمنانی که در ظاهر تنها چند شکل هندسی هستند، اما در باطن بیشتر به دشمنانی شباهت دارند که انواع آنها را در گذشته در بازیهای متفاوت دیدهایم. برخی دشمنان بیشتر مشابه توپهای مهاجم هستند و برخی دیگر از آنها مانند موشکهایی بیرحم به سمتتان حملهور میشوند و دنبالتان میکنند. بازی به ویژه از لحاظ تنوع موانع به هیچ عنوان کم و کاستی ندارد و به ویژه زمانی که به مراحل بالاتر و دنیای بالاتر میرسید، تازه باید با چالشهای جدید روبرو شوید و متوجه میشوید، چالشهای پیشین چیزی بیشتر از شوخی نبودهاند. مربعهایی که به ناگاه بخشی از صفحه را پر میکنند، دشمنانی که با کوچکترین برخورد، نابودتان میکنند و باسهایی که بدون هیچ رحمی تنها به ترکاندن شما فکر میکنند. بازی Flat Heroes در ازای هر ۱۰ یا بیشتر مرحله یک باس فایت را تدارک دیده است. برخلاف ماهیت مراحل که صرفا به واکنشهای سریعتر و فرار از دشمنان خلاصه میشود، در باس فایتها بعد تهاجمی بازی نیز خودنمایی میکند و در کنار فرار باید با حملات سریع، باسها را از بین ببرید.
اما بگذارید کمی از کاستیهایی بگوییم که رفعشان میتوانست تجربه بازی را جذابتر کند. بازی حالتهای مختلفی دارد که در سه بخش بقا، کمپین و رقابتی (تقابلی) میتوانید به آنها دسترسی پیدا کنید. نکته مهم اما دسترسی محدود به تمام حالتهای بازی است. هرچند توجیه مرحلهای بودن برای دسترسی مرحله به مرحله به بخش کمپین کاملا اتفاقی مرسوم به حساب میآید، اما محدودسازی دسترسی بازیکنان به بخشهای مختلف حالت Versus میتواند باعث دلزدگی شود. به ویژه که برخلاف مراحل متنوع و شدیدا چالشی بازی، بخش Versus میتواند باعث خستگی بازیکنان شود و بهتر بود تا دسترسی کاملتری را بدون اتلاف زمان داشته باشیم. از طرفی حالت بقا نیز در بخش چندنفره «بیدلیل» به شدت محدود شده است و برای دسترسی به بخشهای بالاتر باید، بارها و بارها اولین بخش را برای کسب امتیاز تجربه کنید. وجود این چنین محدودیتهایی در حالت رقابتی و بقا، توجیه چندانی ندارد و به نظر میرسد که توسعهدهنده، برای طولانیتر کردن زمان گیمپلی بازی دست به این کار زده است. با این حال در حالت بقا، باید با ثبت رکورد، جایگاه خود را در جدول ردهبندی بالا ببرید.
یکی از خصوصیات Flat Heroes وجود حالت لوکال چندنفره است که به شما اجازه میدهد تا چهار بازیکن به صورت همزمان با یکدیگر مشغول بازی شوید. خوشبختانه در تمام حالتهای بازی چه بخش کمپین با دو درجه سختی نرمال و هیرو و چه در حالت بقا و رقابتی، میتوانید به همراه دوستانتان به صورت لوکال به تجربه بازی بپردازید. به ویژه که به لطف قابلیت اتصال به داک نینتندو سوییچ و ویژگی کنترلرهای جویکان، بدون نگرانی میتوانید با دوستانتان به بازی بپردازید. هر یک از جویکانها در نقش یک کنترلر امکان رقابت یا همکاری بازیکنان را فراهم میکنند. اما دیگر انتقاد به بازی را به نبود بخش چندنفره آنلاین داریم. به دلایلی توسعهدهندگان اضافه شدن بخش چندنفره آنلاین را منوط به فروش بالای بازی دانستهاند و در حالی که فلت هیروز در بنیاد خود یک بازی سرگرمکنندهی چندنفره است، اما به دلیل سیاست نادرست استودیو، بازیکنان میتوانند تنها به صورت لوکال با یکدیگر رقابت کند.
به شخصه یکی از هیجانانگیزترین رقابتها را در چند وقت اخیر در جریان تجربه چندنفره بازی Flat Heroes داشتم. باس فایتها و مراحل بعضا به شدت چالشبرانگیز بازی، هیجانی غیر قابل وصف را در بازیکنان ایجاد میکند و از طرفی نیز آنها را مجاب میکنند تا با توان بیشتری برای شکست دشمن یا تمام کردن مرحله با یکدیگر رقابت کنند. از سوی دیگر هرچند حالت رقابتی به شکل محدود در دسترس قرار میگیرد، اما در بخش رقابتی شاهد حضور بخشهای متنوع هستیم که از زنده ماندن تا جای ممکن گرفته تا حالت رقابتی رو در رو را شامل میشود؛ حالتی که در آن باید با اتکا به سرعت واکنش خود، سه حریف دیگر را غافلگیر کنید و بر آنها پیروز شوید.
اما نباید از طراحی ساده بازی عبور کرد. به ویژه با ورود به نسل هشتم بود که استودیوها توانستند جزئیات ریزی را وارد طراحی هنری بازیهای خود کنند، شاید اولین و بهترین نمونه از این بازیها را بتوانیم بازی Resogun، ساختهی Housemarque بدانیم. رزوگان که یکی از بازیهای زمان عرضهی کنسول پلیاستیشن ۴ بود به ویژه با انفجارها و پخش هزاران قطعه شناخته میشد. دلیل بازگشت به گذشته و اشاره به بازی رزوگان اما توجه سازندگان به جزئیات طراحی هر یک از دشمنان و مربع داستان است. با برخورد به هر یک از موانع، به زیبایی، اما ساده به قطعات ریزی تقسیم میشوید، این موضوع در مورد باسها و دشمنان نیز صدق میکند و هر یک از دشمنان شیوه و انیمیشن از بین رفتن متفاوتی دارند؛ البته نمیخواهیم به شکلی از بازی تعریف کنیم که انگار با یک اثر AAA روبرو هستیم، اما نباید فراموش کرد که فلت هیروز برای یک بازی هشت دلاری سرگرمی و گیمپلی خوبی را ارائه میدهد. تغییر رنگ محیط، توجه به جزئیات نحوه از بین رفتن شما و دشمنان یا حتی رفتار متفاوت باسها بعد از روبرو شدن با حملهی شما، باعث میشود که گاهی شخصیت اصلی خود را به شخصیتهایی مانند سوپر میت بوی شباهت دهید یا حتی به یاد یک نینجایی بیفتید که از دیوار آویزان شده است. ایجاد این تشابهات ذهنی، تنها به دلیل توجه به جزئیاتی است که زیرکی سازنده را نشان میدهد.
زیرکیای که در موسیقی بازی و صداگذاریهای فلت هیروز نیز شنیده میشود و نیروی محرکی برای افزایش هیجان بازی است. بازی Flat Heroes را باید با توجه به قیمت و سبکاش بررسی کرد. بازی هشت دلاری رنگارنگ، هیجانانگیز، پر از حالتهای مختلف، اما با محدودیتهایی که بیشک میتوانستند وجود نداشته باشند و بودنشان تنها به کلیت بازی ضربه میزند. فلت هیروز اولین تجربه استودیوی Parallel Circles است که حداقل تاکنون توانسته است خود را در زمینه ساخت بازیای ساده و جذاب اثبات کند، هرچند باید به آینده و شیوهی پشتیبانی این کمپانی از ساخته خود چشم بدوزیم. اگر به دنبال یک بازی سرگرمکننده، ساده، اما هیجان انگیز و چالشی میگردید تا در نینتندو سوییچ خود در کنار دوستان و خانواده، سرگرم شوید، بازی Flat Heroes یکی از جدیدترین بازیهای است که میتوانیم به شما پیشنهاد دهیم.
منبع: زومجی