مقابل تعطیلی دانشکده صنعت هواپیمایی کشور بایستید
متاسفانه در قدم های متوالی نسبت به تقلیل جایگاه آن از دانشکده به مرکز آموزش عالی و هم اکنون از اقدام برای تعطیلی آن از هیچ تلاشی فرو گذار نکرده اند.
موبنا – بسیج دانشجویی دانشکده صنعت هواپیمایی کشور خطاب به وزیر علوم نوشت: در دو سال اخیر و با توجه به منع جذب دانشجو از طریق کنکور سراسری در مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور و مورد توجه قرار دادن نیاز روز افزون صنعت هواپیمایی کشور به تربیت نیروی متخصص و متعهد در شرایطی که تحت ظالمانه ترین تحریم ها به ویژه در این حوزه قرارگرفته ایم برخود دانستیم مطالبی را جهت یادآوری و تذکر در این باب به استحضار مسئولان آن وزارت و سیاست گذاران آموزش عالی برسانیم:
با توجه به سبقه هفتاد ساله دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری که تنها مرکز حائز صلاحیت تربیت نیروی متخصص متناسب با نیاز صنعت هوانوردی کشور در چهار رشته: مهندسی تعمیر و نگهداری هواپیما ،مهندسی مراقبت پرواز، مهندسی مخابرات هواپیمایی و مهندسی الکترونیک هواپیمایی در کشور است و حجم تجربیات و امکانات موجود در آن که زمینه ساز ایجاد دید مناسب دانش آموختگان نسبت به صنعت می باشد و نیاز کشور را از به کارگیری نیروی خارجی در این زمینه برطرف نموده، به نکته ی قابل توجهی می رسیم و آن عدم مدیریت منطقی مسئولان و برنامه ریزی آشفته سیاستگذاران در حوزه آموزش صنعت و تلاش بی سابقه برخی مدیران دولتی برای تضعیف جایگاه این مرکز علمی است.
جای بسی تاسف است که تمامی کشور های توسعه یافته غربی و شرقی و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس در پی گسترش و توسعه ی دانشگاه های هوانوردی و ایجاد قطب علمی هوانوردی در منطقه هستند، حال آنکه در کشور ما نه تنها اقدامی برای توسعه و خروج از بحران سیاست زدگی و اصلاح شیوه ی مدیریتی این مرکز آموزش تخصصی دولتی صورت نگرفته بلکه در قدم های متوالی نسبت به تقلیل جایگاه آن از دانشکده به مرکز آموزش عالی و هم اکنون از اقدام برای تعطیلی آن از هیچ تلاشی فرو گذار نکرده اند.
با نهایت تاسف باید گفت که فرآیند تربیت نیروی انسانی صنعت به مراکز علمی-کاربردی ای واگذار شده است که در سال های اخیر به صورت قارچ گونه در بستر مدیریت ناکارامد توسعه یافته اند و به محلی برای تامین منافع شخصی بعضی افراد ناکاردان تبدیل شده اند. مراکزی که از ابتدایی ترین امکانات آموزشی و کارگاهی و استانداردهای بین اللملی برخوردار نیستند و هیچ گونه سنجش و ارزیابی از سطح توانایی افراد متقاضی به عمل نمی آورندو بستر لازم برای شکل گیری شخصیت علمی و شغلی دانشجو را که تنها در یک محیط دانشگاهی که دارای عضو هیات علمی و کادر آموزشی متخصص است محقق می شودبرآورده نمی سازند.
ادامه یافتن این رویه ضربه مهلکی به ساختار مهندسی و منابع انسانی صنعت هوانوردی وارد خواهد کرد که گویا با بی تدبیری مسئولان ذی ربط در آینده ای نه چندان دور شاهد به بار نشستن آن خواهیم بود.
علی رغم پیگیری های صورت گرفته و تاکید مسئولان بالادستی سازمان هواپیمایی کشوری مبنی بر لزوم تربیت دانشجوی زبده و در تراز انقلاب اسلامی در این صنعت، سیاست های اعمالی آن وزارتخانه محترم برخلاف منافع ملی و در جهت تضعیف آموزش در حوزه صنعت هوانوردی می باشد.
نظر به اهمیت موضوع در شرایط کنونی انتظار می رود در سال جاری و در اندک فرصت باقی مانده، شاهد بازگشت سیاست های اعمالی به ریل توسعه و گسترش تنها مرکز دولتی آموزش تخصصی صنعت هوانوردی کشور باشیم.