چگونه یک دختر ۱۷ ساله نخستین مسافر کره مریخ شد؟ (+عکس)
دختر ۱۷ ساله آمریکایی به عنوان یکی از هفت نفری انتخاب شد که در سال ۲۰۳۳ میلادی به عنوان نخستین انسانها پا روی کره مریخ میگذارند.
موبنا – جوانترین فرد در طول تاریخ که مجوز پرواز فضایی را دریافت کرده است یک دختر ۱۷ ساله آمریکایی است که در شهر لوئیزیانا زندگی میکند. «آلیسا کارسان» سال ۲۰۱۶ میلادی از «آکادمی علوم پیشرفته فضایی» فارغ التحصیل شد و سرانجام به عنوان یکی از هفت سفیر زمین که سال ۲۰۳۳ میلادی در ماموریات Mars One به کره مریخ سفر میکنند برگزیده شد تا راه را برای زندگی مابقی انسانها روی این سیاره باز کند.
بسیاری از افرادی که هم اکنون در سن ۱۷ سالگی به سر میبرند هنوز دوره تحصیلی دیپلم را پشتسر نگذاشتهاند و نکته جالب اینجاست که آلیسای ۱۷ ساله هم اکنون به عنوان یکی از زمینیهای که به مریخ میرود برگزیده شده است. آلیسا تا کنون هفت بار آزمونهای NASA Space Camp که برای سنجش تواناییهای فضایی افراد در نقاط مختلف جهان برگزار می شود را با موفقیت پشت سر گذاشته است، سه بار آزمون نهایی «آکادمی علوم فضایی» را با نمره کامل قبول شده است، و در بسیاری از کمپهای فضایی «سالی راید» که مربوط به توانایی و سنجش فیزیکی افراد برای زندگی در فضا میشود با موفقیت کامل و بدون هیچ گونه مشکل حاضر بوده است.
او میگوید: «من هم اکنون در پروژه PoSSUM به صورت شبانه روزی کار میکنم و زیر نظر فضانوردان واقعی آموزشهای بسیار دشوار میبینم». پروژه PoSSUM که در اصل «علوم قطبی زیر-مداری در اتمسفر بالا» نام دارد، در قالب طرح جامع بررسی «علوم شهروندی فضایی» فعالیتهای خود را توصیف میکند. این پروژه چهار طرح آموزشی جامع را شامل میشود. آلیسا چندی پیش از آکادمی علوم پیشرفته فضایی PoSSUM نیز فارغ التحصیل شده است و به زودی وارد فاز تحقیقات ماموریت زیر-مداری میشود.
او میگوید که آموزش دیدن در پروژه مذکور برای افرادی که میخواهند به عنوان شهروند خارج از مدار زمین زندگی کنند فرآیند دشواری نیست. ولی باید توجه داشت که در حال حاضر این علوم به صورت عمومی برای مردم تدریس نمیشود. او توضیح داد: «میکرو گرانش از جمله مباحثی است که برای زندگی در خارج از مدار زمین پیش روی ما قرار دارد و همه افرادی که میخواهند زندگی غیرزمینی را تجربه کنند باید به آن واقف باشند … آموزش بقا مهمترین مشکل پیش روی انسان برای ادامه حیات خارج از مدار زمین محسوب میشود». زمانی که انسان از مدار زمین خارج میشود در شرایطی با گرانش میکرو قرار میگیرد که دانشمندان فضایی آن را گرانش صفر نمیدانند و به عبارت دیگر نیروی جاذبه حداقلی خارج از مدار زمین را قایل هستند. باید توجه داشته باشید گرانش صفر یک افسانه است و هیچ نقطهای را نمیتوان با چنین خاصیتی شناسایی کرد. بسیاری از پدیدههای دیگر فضایی که در سالهای اخیر به واسطه فیلمهای هالیوودی رواج پیدا کردهاند هم از نظر علمی صحت ندارند و نمیتوان آنها را درست دانست.
دنبال کردن رویای دیرینه برای خارج شدن از این دنیا و زندگی در کره دیگر چالشهای فراوانی پیش روی ما قرار میدهد. به جز مشکلات علمی و فضایی که انسان با آن مواجه است، فضانوردان باید بدانند که ارتباطات عاطفی آنها با زمین و دوستان و اطرافیان کاملا قطع میشود، زندگی در تاریکی مطلق ادامه میابد و احتمالا برای این سفر بازگشتی وجود ندارد.
آلیسا برای فایق آمدن بر مشکلات مذکور مانعی پیش روی خود نمیبیند و میگوید: «بسیار خوششانس هستم که همه اطرافیانم من را تشویق میکنند که این سفر را انجام دهم. بسیاری از افرادی که تمایل دارند چنین اتفاقی را انجام دهند به درستی نمیدانند چه سرنوشتی در انتظارشان است و فقط به خاطر کنجکاوی سراغ این پروژه میآیند. ولی باید بدانید این پروژه بیش از یک مسافرت هیجان انگیز است و قرار نیست کسی در آن لذت ببرد».
مشکل دیگری که وجود دارد این است که آلیسا هنوز در سنین نوجوانی به سر میبرد و با توجه به اینکه میبایست به صورت همزمان از مقطع دیپلم فارغ التحصیل شود، به درستی نمیداند چگونه بین بخشهای مختلف زندگی خود تعادل برقرار کند. او به صورت همزمان صحبت کردن به چهار زبان مختلف را هم آموزش میبیند و با این وجود زمانی که سن کمتری داشته است، پدرش به بهترین شکل اصول مدیریت زمان را به او آموخته است.
آلیسا معتقد است مردم به طور واقع بخش اعظم زمان خود را به اتفاقاتی اختصاص میدهند که بیشترین ارزش را برای آن قایل هستند و تمایل زیادی به انجام آن کار دارند. به همین خاطر ست که آلیسا میگوید زمان هرکس برای پاسخگویی به چراهای زندگی او صرف میشود.