توسعه آنتی‌بیوتیک مقاوم در برابر مقاومت آنتی‌بیوتیکی
محققان ترکیبی را به دست آورده‌اند که در کشتن باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک موثر است و به نظر می‌رسد که توسعه مقاومت آنتی‌بیوتیکی را برای باکتری‌ها دشوار می‌کند.
موبنا – آنتی‌بیوتیک‌ها زندگی‌های بی‌شماری را نجات داده‌اند، اما این شگفتی‌های پزشکی ممکن است به پایان عمر مفید خود نزدیک باشند. چرا که با استفاده بیش از حد از آنها، باکتری‌ها به سرعت در حال توسعه مقاومت در برابر بهترین آنتی‌بیوتیک‌ها هستند و باعث شده است که دانشمندان برای غلبه بر این مشکل تلاش کنند تا مواد جدیدی تولید کنند.
در حال حاضر، یک تیم از دانشگاه “پردو”(Purdue) دریافته است که یک ترکیب موسوم به F6، در نابودی باکتری‌هایی که در حال حاضر مقاوم به آنتی‌بیوتیک هستند، موثر است.
همچنین در آزمایشات نشان داده است که سرعت توسعه مقاومت آنتی‌بیوتیکی را کاهش می‌دهد.
کشف و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها یکی از بزرگترین دستاوردهای علمی قرن بیستم بود، چرا که رویه‌های خطرناک پیشین به سرعت ایمن شدند و درمان عفونت‌ها نسبتا آسان شد. اما بعد از چند دهه استفاده بیش از حد، باکتری‌ها با آنها مبارزه کرده‌اند و آنتی‌بیوتیک‌ها روز به روز کم‌اثرتر می‌شوند.
اگر دانشمندان این مسئله را حل نکنند، پیش‌بینی می‌شود که این مشکل، تا سال ۲۰۵۰ سالیانه جان ۱۰ میلیون نفر را بگیرد.
محققان در تلاش برای متوقف کردن این روند، در حال جستجو در ترکیبات جدید دارویی از زهر مار زنگی، تنباکو، گل‌ها، عسل، شربت افرا، انواع توت‌ها، قارچ‌ها و شیر انسان و پلاتیپوس هستند.
تکنیک‌های دیگر هم شامل ایجاد مواد نابود کننده باکتری‌ها از جمله انواع ژل‌ها، نورها و پوشش‌ها، تضعیف باکتری‌های مقاوم از نظر ژنتیکی و یا حتی فرستادن باکتری‌های مزاحم برای مبارزه در جبهه ما است.
تیم دانشگاه “پردو” اکنون یک نامزد جدید را شناسایی کرده و توانایی‌های آن را برای جلوگیری از توسعه مقاومت آنتی‌بیوتیکی آزمایش کرده است.
محققان با مرور و بررسی یک کتابخانه از ترکیبات شیمیایی برای افرادی که دارای مقاومت آنتی‌بیوتیکی هستند، به F6 رسیدند.
این تیم متوجه شد که F6 در کشتن نژادی از باکتری‌های مقاوم موسوم به Staphylococcus aureus موثر است که در برابر آنتی‌بیوتیک‌هایی نظیر متیسیلین و ونکومایسین مقاومت ایجاد کرده است.
از طرفی توسعه آنتی‌بیوتیک‌های جدید، یک مسابقه دائمی و احتمالا بی‌فایده است، چرا که احتمال دارد باکتری‌ها در نهایت مقاومت در برابر داروهای جدید را نیز توسعه دهند.
خوشبختانه در حال حاضر به نظر می‌رسد که حداقل F6 در برابر این مقاومت محکم ایستاده است.
برای آزمایش سرعت توسعه مقاومت باکتری‌ها در برابر ترکیب جدید، محققان آن را در معرض یک باکتری مقاوم به متیسیلین گذاشتند تا اندازه‌گیری کنند که چگونه اثربخشی دارو در طول زمان تغییر می‌کند.
در این آزمایش که بیش از دو هفته به طول انجامید، دانشمندان حداقل غلظت بازدارنده (MIC) که کمترین مقدار یک داروی مورد نیاز برای تحت کنترل نگه داشتن جمعیت باکتری‌ها است را نظارت کردند. انتظار می‌رود که این رقم در طول زمان افزایش یابد، زیرا کشتن باکتری‌ها داروی بیشتری می‌طلبید، چرا که باکتری‌ها در حال توسعه مقاومت هستند.
در این مورد، MIC برای F6 در ۹ آزمایش پیاپی ثابت ماند، اما در روز دهم دو برابر شد و سپس تا روز چهاردهم ثابت باقی ماند.
در گروه کنترل آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین نیز این گروه دریافت که MIC دارویی پس از گذشت ۸ روز ۳ برابر شده است و در پایان آزمایش دو هفته‌ای، بیش از ۲۰۰۰ برابر مقدار دارو مورد نیاز است.
دو برابر شدن ناگهانی دوز خیلی بد به نظر نمی‌رسد. اگرچه استفاده از F6 در این زمینه امیدوارکننده به نظر می‌رسد، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که باکتری‌ها در نهایت نتوانند مقاومت را در برابر آن توسعه دهند.
در آینده، محققان قصد دارند شروع به تولید مشتقات F6 کنند، به این امید که به طور بالقوه دارو را قوی‌تر کند.
این تحقیق در مجله اروپایی Medicinal Chemistry منتشر شده است.
منبع: ایسنا
