چگونه اجداد پرندگان امروزی پس از انقراض همه جنگل‌های زمین زنده ماندند؟
به صورت کاملا واضح مشخص است که پرندگان با جثه‌های کوچک موفق شدند در دنیایی که تعداد اندکی درخت روی آن باقیمانده بود زنده بمانند و پس از برخورد سیارک‌ها با کره زمین، از این طریق بتوانند بقای نسل خود را باعث شوند.
موبنا – محققان پس از بررسی‌های گسترده به این نتیجه رسیدند که اجداد پرندگان مدرن پس از برخورد سیارک‌ها به کره زمین جان سالم به در بردند و این در حالی بود که دیگر انواع پرندگان از روی کره زمین منقرض شدند. ولی این اتفاق چگونه صورت گرفت؟
تئوری جدید در این زمینه مبتنی بر مطالعات صورت گرفته روی فسیل گیاهان و داده‌های بوم‌شناختی مطرح شد و در نهایت این مسئله را نمایان کرد که پرندگان چگونه به یکدیگر کمک کردند بر کره خاکی تسلط پیدا کنند و به مرور زمان در همه جنگل‌های آن ساکن شوند. حرکت سیارک‌ها و تاثیرات ناشی از برخورد آنها با کره زمین حدود ۶۶ میلیون سال قبل باعث ایجاد تغییرات فراوان روی جنگل‌های سراسر زمین شد.
تلاش فراوان اجداد پرندگان مدرن برای پیدا کردن محل زندگی امن و مناسب مهم ترین دلیلی بود که زنده ماندن آنها را باعث شد. این اتفاق باعث شد در دوره زمانی که گیاهان بار دیگر روی کره زمین سر از خاک بیرون می‌آورند تا جنگل‌ها دوباره شکل بگیرند، پرندگان زنده بمانند.
دکتر «دانیِل فیلد» از مرکز تکامل‌شناسی میلنر وابسته به دانشگاه باث در این خصوص گفت: «به صورت کاملا واضح مشخص است که پرندگان با جثه‌های کوچک موفق شدند در دنیایی که تعداد اندکی درخت روی آن باقیمانده بود زنده بمانند و پس از برخورد سیارک‌ها با کره زمین، از این طریق بتوانند بقای نسل خود را باعث شوند».
پیش از این مشخص شده بود که نخستین اجداد پرندگان مدرن می‌توانستند پرواز کنند و همچنین جثه آنها بسیار کوچک بود. دانشمندان هم اکنون بخش‌های مختلف اطلاعات مربوط به بوم شناسایی که در بررسی‌های جدید یافت شده است را کنار یکدیگر قرار دادند تا دریابند چگونه اجداد پرندگان امروزی موفق شدند از نابودی و انقراض کامل جان سالم به در ببرند و در یک نقطه خاص از تاریخ برای همیشه مدفون نشوند.
دکتر فیلد که مدیریت گروه تحقیقاتی شامل محققان بریتانیایی، آمریکایی و سوئدی را برعهده دارد همچنین توضیح داد: «تحلیل این داستان‌ها، از سنگ‌واره‌ها گرفته تا دیگر اطلاعات مربوط به ۶۶ میلیون سال قبل در مورد برخورد شدید سیارک‌ها با کره زمین نشان می‌دهد که برای یک دوره زمانی کوتاه پرندگان با مشکلات عدیده مواجه شدند و آن دسته از پرندگانی که جثه بزرگ داشتند به صورت عمده جان خود را از دست دادند».
فسیل‌های گیاهی نیز نشان داده است که برخورد سیارک‌ها با زمین باعث جنگل‌زدایی و انقراض بیشتر گیاهان گلدار شده است و همین مسئله باعث شده تا زیستگاه حیوانات درختی در بیشتر نقاط زمین از بین برود. در این میان تا زمانی که جنگل‌ها پس از گذشته یک دوره زمانی مشخص بازسازی نشدند، پرندگان نمی‌توانستند به انها برگردند و این مسئله تعداد زیادی از آنها را نابود کرد.
دکتر «آنتونی بِرکویچی» از موسسه تحقیقاتی اسمیت‌سونیان نیز در این باره توضیح داد: «بهبود یافتن اوضاع درختان و بازگشت درختچه‌ها و بوته‌ها به کره خاکی در فاصله زمانی کوتاه رخ داد و این اتفاق تقریبا همزمان با تکامل و انقراض تنوع پرندگان بود».
محققان در بررسی اخیر به این نتیجه رسیدند زمانی که جنگل‌ها بازیابیشدند، پرندگان سعی کردند بار دیگر زندگی خود را با درختان تطبیق دهند، نسبت به اجداد زمینی خود پاهای کوتاه‌تر داشته باشند تا راحت‌تر روی درختان بنشینند، و گونه‌های مختلف از آنها شکل بگیرد. آنها در نهایت به اشکال مختلف تقسیم شدند تا شترمرغ و بستگان‌شان، جوجه‌ها و بستگان‌شان، و اردک‌ها و بستگان‌شان به صورت جداگانه رشد کنند.
دکتر فیلد در این خصوص گفت: «شاید بهترین گونه مدرن از پرنده‌های نجات یافته روی کره خاکی تیناموس باشد. این پرنده که روی زمین زندگی می‌کند قابلیت پرواز دارد، بدن آن نسبتا کوچک است و علاقه به بالا رفتن از درختان ندارد».
