#رجیسترش کن!
امروز برای پیگیری پرونده اتهامی سه تن از نمایندگان سابق مجلس که متاسفانه یکی از آنان در ایندوره نیز نماینده است، به مجلس شورای اسلامی رفته بودم.
موبنا – درحین صحبت با چندتن از دوستان متوجه شدم که یکی از نمایندگان مجلس به یکی از مدیران وزارت ارتباطات نزدیک شده و کیسه حاوی دو عدد گوشی همراه را باو داده و آمرانه گفت؛ “رجیسترش کن، مال زنمه”!
گرچه مساله کوچک و پیش پا افتاده ای است و گذشته از نوع نگاه خادم و مخدومی آن نماینده به مدیر وزارت ارتباطات و اینکه او را گماشته خود می پنداشت، اولین نکته ای که ذهن مرا به خود مشغول کرد این پرسش بود؛ اگر مردم عادی برای استفاده از یک تلفن همراه که احتمالا بصورت مسافری وارد کشور کرده اند، ناچار به رجیستر کردن گوشی و پرداخت عوارض گمرکی آن هستند، چرا نمایندگان مجلس به عنوان قانونگذاران این کشور از این قاعده مستثنی شده و به خود اجازه می دهند که با استفاده از رانت نمایندگی اینچنین ضوابط و مقررات عمومی را زیر پا بگذارند!؟
وانگهی، نماینده یا نمایندگانی که بخاطر صرفه جویی در پرداخت عوارض گمرکی نه چندان قابل توجهی، به این راحتی مقررات را نادیده می گیرند، چه تضمینی وجود دارد که به مصداق ضرب المثل؛ تخم مرغ دزد، شتردزد می شود، بااستفاده از رانت نمایندگی جهت تامین منافع بزرگتر خود، مرتکب تخلفات بزرگتر نشوند!؟
و اساسا ایندسته از نمایندگان که شان نمایندگی را به عوارض دو گوشی همراه می فروشند، آیا می توانند از عهده وظیفه نظارتی خود در برابر دستگاه هایی مانند وزارت ارتباطات برآیند!؟
وضعیت موجود پاسخ این پرسش را به روشنی می دهد!
منبع: اکبر اعلمی (نماینده ادوار ۶ و ۷ مجلس)
