میراث ما برای کشورمان چیست؟
بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک/ شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک
موبنا – آسمان آبی و ابر سپید/ برگ‌های سبز بید
عطر نرگس، رقص باد/ نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست/ نرم نرمک می‌رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار…
(بهاریه؛ سروده فریدون مشیری)
بالاخره طبیعت لباس نو بر تن کرد و غبار روزهای سرد سال را تکاند. روزهایی که حالا تبدیل به گذشته هر یک از ما شده‌اند. فرقی ندارد، مهندس یا دکتر، راننده یا فروشنده؛ هرکسی در هر شغل و سمت و جایگاهی که دارد؛ روزهای آخر سال به کارنامه یک‌ساله خود نگاه می‌کند. آن‌هایی که از رویدادهای زندگی سطحی گذر نمی‌کنند؛ جنبه‌های قوت و ضعف خود را مرور کرده و برنامه‌ای جدید برای سال نو ترتیب می‌دهند و البته برخی نیز مثل همیشه چشمانشان را به روی حقایق زندگی بسته‌اند. بگذریم، برای اینکه اطاله کلام نشود، بد نیست نگاهی اجمالی به مهم‌ترین رویدادهای صنعت ارتباطات در یک‌ساله اخیر داشته باشیم. اردیبهشت‌ماه سال قبل و درست در بحبوحه تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، قراردادی تأمل‌برانگیز در دوران وزارت واعظی(وزیر سابق ارتباطات) پشت درهای بسته این وزارتخانه منعقد شد. قراردادی که عملاً باعث ورود خارجی‌ها به زیرساخت‌ها و شریان‌های اطلاعاتی کشورمان شد. در همان زمان رسانه‌های بی‌طرف داد نگرانی سر دادند و صد افسوس برخی مسئولان چشمشان را به روی آنچه اتفاق افتاد، بستند. به هر صورت دوران وزارت واعظی تمام شد، اما پرونده آنچه در سال‌های مسئولیت وی به فضای ارتباطات کشور تحمیل شد، هنوز باز است. پس از این اتفاق ناخوشایند و دقیقا بعد از اینکه آذری‌جهرمی سکان‌دار وزارت ارتباطات شد؛ پیش‌بینی کردیم که میراث واعظی برای آذری‌جهرمی، میراثی پر چالش و دردسرساز است؛ به قولی چاله‌هایی که در گذشته کنده شده، به این سادگی‌ها پر نخواهند شد و مردم نیز انتظار درمان شدن همه دردهای موجود آن هم در طول یک شب را ندارند. همین که ابتدا دردهای متعدد شناسایی و سپس برای درمان آن‌ها اقدام شود، موجب دلگرمی است. همان‌طور که بارها گفته‌ایم، یکی از دردهای فعلی صنعت ارتباطات کشور، حضور معنادار و بی‌ضابطه کمپانی‌های بیگانه است؛ موضوعی که قطعاً نیازمند تدبیری عاجل است. البته اواخر سال گذشته مطلع شدیم که مدیرعامل جدید شرکت مخابرات ایران، در اقدامی تحسین‌برانگیز نسبت به پایان همکاری با مشاوران خارجی شرکت مخابرات ایران اقدام کرده است. این اتفاق مبارک اگر به سایر حوزه‌های صنعت ارتباطات کشور نیز تسری یابد، ضمن تقویت توانمندی‌های داخلی و کاهش هزینه‌ها، باعث افزایش ضریب امنیت سیستم‌های مخابراتی کشورمان هم می‌شود. موضوع بعد که البته هنوز کامل نشده؛ بحث رجیستری گوشی‌های موبایل است. طرح رجیستری موبایل که تاکنون چندین بار با شکست و تعویق در اجرا مواجه شده بود؛ بالاخره در نیمه دوم سال ۹۶ در چند فاز شروع شد. موضوعی که البته شوک سختی هم به قاچاقچیان فربه بازار موبایل وارد کرد و هم باعث نگرانی مردم از بابت گرانی سؤال‌برانگیز گوشی‌های موبایل شد. به هر صورت افزایش جزئی قیمت موبایل دور از انتظار نبود؛ اما طبق معمول برخی توزیع‌کننده‌های خرد، از آب گل‌آلود حسابی ماهی گرفته و موجب افزایش بی‌حساب‌وکتاب قیمت‌ها شدند؛ موضوعی که صدای وزیر ارتباطات را هم درآورد و در نهایت افزایش شدید قیمت ارز در ماه‌های پایانی سال مزید بر علت شد تا کام مصرف‌کننده از افزایش قیمت گوشی‌های موبایل تلخ‌تر شود. موضوع دیگری که نمی‌توان از کنار آن به‌سادگی گذشت، بحث شیطنت سامسونگ در بازی‌های زمستانی المپیک ۲۰۱۸ بود که در نهایت با عذرخواهی و عقب‌نشینی خاطیان، ماجرا خاتمه یافت. در واقع بعد از آنکه سامسونگ به دلیل آنچه تحریم‌های بین‌المللی خوانده بود، از دادن گوشی‌های نوت۸ به ورزشکاران کشورمان خودداری کرد؛ باعث اعتراضات گسترده‌ای شد. اعتراض طرف ایرانی نسبت به این اتفاق به حدی بود که چند روز بعد مسئولان برگزاری این بازی‌ها در کره جنوبی با پذیرفتن اشتباه صورت گرفته، از نمایندگان کشورمان رسما عذرخواهی کردند. شاید این اتفاق نمونه خوبی باشد از اقدام به موقع و حساسیت بجا نسبت به حقوق مردم کشورمان که در نهایت مانع تداوم شیطنت یک شرکت خارجی شد. در همان زمان از نماینده‌های مجلس، وزیر ارتباطات تا مسئولان دستگاه قضا و دیپلماسی کشور به ماجرا ورود کردند تا با استفاده از ابزارهای لازم، جواب مناسبی به طرف خارجی بدهند و صد البته که جواب هم گرفتند. بنابراین وقتی می‌توان با یک هماهنگی حساب شده، چالش‌ها و مشکلات را حل‌وفصل کرد، چرا هنوز برخی از معضلات بدیعی صنعت ارتباطات کشور لاینحل مانده است؟ برای نمونه چرا وقتی همه می‌دانند اپراتور دوم با فرار از ارائه سهامش در بورس، ده‌ها هزار میلیارد تومان به بیت‌المال و مردم خسارت زده است، هیچ مسئولی صدایش در نمی‌آید و مشابه آنچه بر سامسونگ گذشت، به‌طور هماهنگ با آن برخورد نمی‌شود؟ چرا کمیته‌ای که مسئول ارائه گزارش از تخلفات کمپانی چند ملیتی ام.تی.ان-ایرانسل بود، گزارشش مسکوت مانده است؟ فراموش نکنیم، یکی از بزرگترین چالش‌های صنعت ارتباطات کشورمان حضور دست‌های بیگانه و نفوذ شرکت‌هایی نظیر ام.تی.ان در ایران است. شرکتی که سوابق آن در گوشه‌و‌کنار دنیا مشخص است و ما هم از اقدامات ضدامنیتی و غیرقانونی‌اش بارها پرده برداشته‌ایم ولی بدلیل کهولت سن مسئولان کشور برای شنیدن صدای معترضان حتما باید فریاد کشید و…
امیدواریم کسانی که مسئولیتی برعهده دارند، فارغ از جناح‌بندی‌های حاکم و بی‌توجه به منافع شخصی و یا حزبی دردی از دردهای صنعت ارتباطات کشور کم کنند. روزها، ماهها و سالها همین‌طور می‌آیند و هیچ‌کدام از مسئولیت‌هایی که برخی به آن غره شده‌اند، تا ابد باقی نمی‌مانند، اما عملکرد ما و آنچه میراث ما در این دنیای فانی است، تا ابد در کتاب تاریخ باقی خواهد ماند. سالی توام با پیروزی و سلامتی را برای همه مردم صبور کشورمان آرزو می‌کنیم.
