«انگلیش ستِر» شکارچی ماهر و جنتلمن! (+عکس)

موبنا – «انگلیش ستِر» نام یکی از نژاد‌های سگ با اندازه متوسط است که عضوی از خانواده بزرگ «ستر» محسوب می‌شود و در کنار دیگر از اعضای این خانواده از جمله «آیریش ستر»، «آیریش رِد»،‌ «گوردون ستِر» و «وایت ستِر» به شهرت رسیده است. بدن پوشیده شده از موهای سفید با طول متوسط، پاهای پوشیده شده از مو در قسمت پشت، به همراه موهای بیشتر در ناحیه دم و زیر شکم از مهم‌ترین مشخصه‌های ظاهری این سگ محسوب می‌شود. این سگ در رنگ‌های مختلف وجود دارد و در نقاط جغرافیایی مختلف جهان می‌توان آن را با رنگ‌های متفاوت یافت کرد.

این سگ در اصل نجیب و مهربان است و با این وجود می‌تواند بسیار قدرتمند و سرسخت عمل کند، در آموزش‌های استقامت و تناسب اندام شرکت کند، برای شکار پرندگان از جمله بلدرچین و قرقاول مورد استفاده قرار گیرد و در مجموع یک دوست مهربان و نزدیک باشد. زمانی که از این سگ در فعالیت‌های کاری استفاده می‌شود، قادر است با بو کشیدن محل اختفای پرندگان را در کوتاه ترین زمان شناسایی کند. در قرن نوزدهم میلادی دو گونه از این سگ‌ها با نام «لاوراک» و «لِوِلین ستر» به شهرت فراوان رسیده بودند و دوره‌های آموزشی ویژه برای آنها در نظر گرفته می‌شد. این دو نژاد که معمولا موی کمتری روی بدن خود دارند در فعالیت‌های کاری سخت شرکت می‌کنند و در بیشتر مواقع برای شکار از آنها کمک گرفته می‌شود.

این سگ در حالت کلی بدن سالم و قوی دارد و میانگین عمر آن بین ۱۱ تا ۱۲ سال تخمین زده شده است.

شکل ظاهری

«انگلیش ستر» را در اصل می‌توان با اندازه متوسط بدن شناسایی کرد. میانگین طول بدن او برای جنس ماده ۶۱ سانتی‌متر و برای نر ۶۹ سانتی‌متر پیش‌بینی شده است. نوع ویژه این سگ که در مواقع شکار مورد استفاده قرار می‌گیرد بدن کم‌موتری نسبت به نوع نمایشی آن دارد. در اصل می‌توان گفت این سگ برای شکار بلدرچین، قرقاول، کبک و … بسیار مناسب است و تنها ابزاری که به کمک آن محل اختفای پرنده را پیدا می‌کند، بینی است. «انگلیش ستر» با بو کشیدن در کوتاه‌ترین زمان ممکن موقعیت دقیق پرنده را تشخیص می‌دهد و سراغ او می‌رود.

قسمت سر «انگلیش ستر» اندکی از مو پوشیده شده است و پوزه آن برجسته و بیرون آمده است. چشم‌های این سگ هیچ گونه فرورفتگی ندارد و رنگ آنها همیشه تیره است. گوش‌ها به موازات چشم‌ها شروع می‌شوند و در یک خط قرار دارند که همین مسئله باعث شده است شکل ظاهری این سگ زیباتر شود. گردن «انگلیش ستر» عضلانی و طولانی است، شانه‌های قوی و زاویه‌دار دارد، چهره زیبایی دارد و در مجموع مردم از شکل ظاهری این سگ استقبال می‌کنند. همان طور که بالاتر گفته شد طول بدن این سگ متوسط است و مچ پاهای آن بسیار قوی است. دم سگ که نسبت به دیگر بخش‌های بدن پرموتر است در هنگام دویدن به آن کمک می‌کند جهت حرکت باد را مشخص کند.

بخش اعظم بدن این سگ با لایه کوچکی از مو پوشیده شده است و با این وجود در قسمت گوش‌ها، گردن، قفسه سینه، پشت پاها، زیر شکم، پاهای عقبی و دم موها بیشتر هستند. لایه کوچک موهای روی بدن در کنار موهای پرپشت‌تر به گونه‌ای شکل گرفته است که سرعت «انگلیش ستر» را در هنگام دویدن بیشتر می‌کند.

خلق و خو

خلق و خوی این نژاد سگ‌ها به گونه ای است که از آن با عنوان «ذاتا جنتلمن» یاد می‌کنند. با این وجود «انگلیش ستر» که در خانواده سگ‌های محترم و مودب طبقه‌بندی می‌شود بسیار قوی و سرسخت است و به خطوط اگر به خوبی آموزش ببیند، می‌تواند در زمینه‌های مختلف قابلیت‌های فراوان داشته باشد. سگ‌های «انگلیش ستر» بسیار پرانرژی هستند، وابستگی زیادی به انسان دارند، مردمی هستند، به یک دوست خانوادگی نزدیک تبدیل می‌شوند، شکارچیان ماهر هستند و می‌توانند وظایف خود را به خوبی عملی کنند.

آنها سگ‌های بسیار فعالی هستند که روزانه دستکم به دو ساعت بازی و فعالیت بدنی نیاز دارند و در کنار آن از دویدن‌های طولانی خسته نمی‌شوند. البته برخی از گونه‌های آنها تمایل کمتری به فعالیت بدنی دارند و ترجیح می‌دهند در خانه شما روی مبل دراز بکشند. در مجموع رفتار این نژاد از سگ‌ها بسیار دوستانه است، به شکل محبت‌آمیز در کنار شما زندگی می‌کنند و به خصوص با کودکان ارتباط بسیار نزدیکی برقرار می‌کنند.

در فهرست سگ‌های باهوش که توسط مرکز «استنلی کورِن» منتشر شده است، «انگلیش ستر» رتبه سی‌وهفتم را در اختیار دارد و از این نظر در رتبه بالاتری نسبت به سگ‌های کاری و فرمان‌بردار قرار می‌گیرد. «انگلیش ستر» بسیار باهوش است و با پشت سر گذاشتن آموزش صحیح می‌تواند وظایفی که دیگر گونه‌های سگ‌ها انجام می‌دهند را به راحتی دنبال کند. با این وجود باید توجه داشته باشید که آموزش آنها کار چندان آسانی نیست. زیرا غریزه آنها برای دنبال کردن پرندگان «انگلیش ستر» را مجبور می‌کند که در محیط‌های باز زندگی کند و فعالیت بدی زیادی داشته باشد. در مجموع می‌توان گفت خلق و خوی این سگ خوب است و اگر قرار باشد در کنار انسان زندگی کند، از رفتار او عصبانی نمی‌شوید.

سلامتی

سگ‌ها در هر نژاد و خانواده‌ای که طبقه‌بندی شوند می‌توانند در معرض ابتلا به مشکلات ژنتیکی قرار بگیرند. از مهم‌ترین مشکلاتی که برای «انگلیش ستر» شناسایی شده است می‌توان به ناشنوایی مادرزادی اشاره کرد. در بررسی‌های دانشگاه ایالتی لوئیزیانای آمریکا روی ۷۰۱ مورد سگ «انگلیش ستر» مشخص شد ۱۲.۴ درصد از آنها با ناشنوایی مادرزادی متولد می‌شوند. تا سال ۲۰۱۳ میلادی به درستی مشخص نشده بود که ناشنوایی مادرزادی به چه دلیل بین این سگ‌ها شایع‌تر است. با این وجود بررسی‌های بیشتر دلایلی را در این زمینه ارایه کرد. دانشمندان بریتانیایی همچنین نوعی اختلال ایمنی خودکار در تیروئید این سگ‌ها شناسایی کرد و مشخص شد ۲۶.۴ درصد از آنها چنین مشکلی دارند. حساسیت غذایی، اختلالات پوستی و … نیز از دیگر مشکلات این سگ‌ها شناسایی شد.

باشگاه کنِل انگلستان در سال ۲۰۰۴ میلادی مرکزی را با نام «برنامه تولیدکنندگان معتبر» راه‌اندازی کرد که با سرمایه‌گذاری‌های گسترده در زمینه رفع مشکلات سلامتی سگ‌ها فعالیت کرد و یکی از بزرگترین پروژه‌های تعریف شده در آن، حل مشکلات ژنتیکی و سلامتی «انگلیش ستر» بود.

دامپزشکان اعلام کرده‌اند برخی از گونه‌های این سگ‌ها به سرطان مبتلا می‌شوند و بر اساس مطالعه‌ای که باشگاه کنِل انجام داده است، این بیماری مهم‌ترین عامل مرگ و میر در «انگلیش ستر» است. به طور معمول زمانی که سن این نژاد از ۱۰ سال عبور می‌کند علایم سرطان در آن مشاهده می‌شود. با این وجود سن مرگ و میر در «انگلیش ستر» بین ۱۱ تا ۱۲ سال است و با ین وجود طول عمر این سگ بین ۱۳ تا ۱۵ سال هم چندان عجیب نیست.

عملکرد

«انگلیش‌ ستر» برای شکار پرندگان می‌تواند فواصل طولانی را بدود و بهترین روش‌های شکار را برای غافلگیرکردن پرنده به کار گیرد. زمانی که او شکار را در آسمان شناسایی می‌کند، حین تعقیب او می‌تواند پرش‌های متوالی هم انجام دهد. این سگ در پیدا کردن محل اختفای پرندگان مهارت زیادی دارد، ولی اگر پس از بو کشیدن متوالی نتواند نقطه مشخصی را تشخیص دهد دست از کار می‌کشد. زمانی که پس از کمین کردن موفق به شناسایی محل اختفای پرنده می‌شود، به آرامی به او نزدیک می‌شود تا پیش از آنکه پرنده پرواز کند بتواند شکار موفقیت‌آمیز خود را به انجام برساند. زمانی که پرنده در یک لانه پوشیده شده از شاخه‌ها خود را مخفی کرده است و سگ نمی‌تواند به او دسترسی داشته باشد، پیش از آغاز حمله راه ورود به لانه را پیدا می‌کند و از این طریق سعی می‌کند پروژه را با موفقیت به انتها برساند.

در اواسط قرن ۱۶۰۰ میلادی اسلحه به تازگی اختراع شده بود و توسط مردم به کار گرفته می‌شد. آن زمان شکار پرندگان با اسلحه یکی از محبوب‌ترین تفریحات مردم بود و «انگلیش ستر» تقریبا در همه این شکارها حضور داشت. «انگلیش ستر» آن زمان برای شناسایی محل اختفای پرنده مورد استفاده قرار می‌گرفت تا شکارچی آسان‌تر بتواند شلیک کند.

«انگلیش ستر» قادر است بوی پرنده را در آسمان هم دنبال کند و از این طریق محل اختفای او را بیابد. بیشتر این سگ‌ها به صورت طبیعی با خلق و خوی مخصوص شکار متولد می‌شوند. این سگ ها هنگام مشاهده پرنده علاقه و هیجان زیادی نشان می‌دهند و بنابراین توصیه می‌شود افرادی که در منزل خود از پرندگان نگهداری می‌کنند بهتر است سراغ «انگلیش ستر» نروند. همین ویژگی باعث شده است مربی‌ها برای آموزش توله‌های «انگلیش ستر» مشکل کمتری داشته باشند و به کمک بلدرچین، اصول اصلی آموزشی را به او انتقال دهند.

ثبت اصلی

هنگامی که باشگاه آمریکایی کنِل (AKC) در سال ۱۸۷۸ میلادی تاسیس شد،‌ «انگلیش ستر» با هشت گونه سگ اسپورت دیگر شناسایی شده بود و از نخستین نژاد‌های سگ بود که نام او به صورت رسمی ثبت شد. نام نخستین «انگلیش ستر» ثبت شده «آدونیس» بود که سال ۱۸۷۵ میلادی متولد شد. رنگ او سفید و مشکی بود و شخصی به نام «جرج ای. دلانو» از شهر نیوبدفورد صاحب او بود.

«انگلیش ستر» بین دهه‌های ۱۹۶۰، ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی در انگلستان محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرد و تعداد توله‌های ثبت شده از آن در سال ۱۹۷۴ میلادی به ۱۳۴۴ مورد رسید. در سال ۲۰۱۲ باشگاه کنِل «انگلیش ستر» را در لیست نژادهای درمعرض خطر قر داد و آن زمان فقط ۲۳۴ مورد توله از این سگ ثبت شده بود. حدود یک دهه قبل یعنی در سال ۲۰۰۲ میلادی ۵۶۸ توله «انگلیش ستر» ثبت شده بود. با این وجود در سال ۲۰۱۲ با مراقب‌های فراوان تعداد توله‌های ثبت شده از این سگ ۳۱۴ مورد گزارش شد تا «انگلیش ستر» در لیست سگ‌های «تحت نظر» باشگاه کنل قرار بگیرد.

این سگ هم اکنون در ایتالیا بیشترین محبوبیت را دارد و در این کشور همچنان در قالب یک سلاح شکاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.