خانواده بزرگ سگ ها (+عکس)

موبنا – صدها سال است که سگ‌ها به عنوان یکی از نزدیک‌ترین دوستان انسان در کنار او همراه بوده‌اند و به واسطه گذر زمان ارتباط انسان با این حیوان قوی‌تر شده است. ارتباط میان سگ‌ها و انسان بسته به نژاد مختلف آنها تعریف شده است و البته با توجه به محیط و وظایف تعریف شده، سگ‌ها به صورت تخصصی تعلیم یافته‌اند. محافظت، نگهداری و شکار از نخستین وظایف تعریف شده برای سگ‌ها بوده است و با این وجود می‌توان گفت همراهی تمامی نژادهای این حیوان با انسان از مهم‌ترین دلایل برای پایداری حضورشان در کنار انسان محسوب شده است.

هفت باشکوه

باشگاه آمریکایی کِنِل (AKC) به عنوان نهاد ثبت نژادهای اصیل سگ در آمریکا از مدت‌ها قبل ثبت رسمی این حیوان را آغاز کرد و به موجب آن تمام نژادهای سگ‌ها به دو دسته اسپورت و غیراسپورت تقسیم بندی شد. یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های جدا کردن سگ‌ها در این دو دسته اندازه بدن آنها بود. با این وجود به دلیل گوناگونی در تعداد و نژاد سگ‌ها، به مرور زمان گروه‌های جدید هم برای تشخیص بهتر این حیوان روی کار آمد تا نمونه‌های مشابه‌تری در کنار یکدیگر قرار بگیرند. این تقسیم‌بندی جدید موجب شد «تریِر» و «هوند» از گروه سگ‌های اسپورت جدا شدند و طولی نکشید که در خانواده سگ‌های غیراسپورت دو گروه جدید «کاری» و «توی» هم مشخص شد. سرانجام گروه «محافظت» از گروه سگ‌های «کاری» خارج شد تا مرکز AKC برای تقسیم‌بندی نژاد سگ‌ها به عدد هفت برسد و تمامی سگ‌ها را در هفت گروه اصلی جدا کند.

گسترش نژاد

با گذشت زمان سیستم امتیازدهی AKC تغییرات مختلف را پیش‌ روی خود دید و سرانجام توانست بیش از ۲۰۰ نژاد مختلف سگ‌ها را شناسایی کند و این در حالی بود که باشگاه مذکور در آغاز فعالیت خود فقط هشت گونه سگ در اختیار داشت. سگ بدون موی مکزیکی نخستین بار بین سال‌های ۱۸۸۷ تا ۱۹۵۹ شناسایی شد و با این وجود پس از چند سال در زیرمجموعه‌های کوچک‌تر و جزئی‌تری طبقه‌بندی شد. سرانجام در سال ۲۰۱۱ میلادی این نژاد سگ به خانواده «زولوایتزکوئینتلی» برگشت.

محبوبیت خالص

نقشه‌ کشور آمریکا که در اینجا منتشر شده است نشان می‌دهد کدام یک از گروه‌های سگ‌ها بر اساس نژاد و کد مربوطه در پایگاه داده AKC بیشتر ثبت شده‌اند. با بررسی این نقشه می‌توان دریافت گروه سگ‌های اسپورت بیشترین تعداد سگ‌ها را در خود جا داده‌اند و به صورت باورنکردنی در بین آنها نژادهای «لابرادور» و «گلدن رِتریور» بسیار محبوب هستند. در این نقشه میزان پراکندگی نژادهای مختلف سگ‌ها بین مردم آمریکا نشان داده شده است و با این توضیح می‌توان دریافت که این گونه از سگ‌ها چقدر توانسته‌اند در جامعه مدرن و خانواده‌های امروزی آمریکا جای خود را باز کنند.

گونه‌های مورد پسند

بر اساس نتایج حاصل از داده‌های رسمی ثبت شده «لابورادور رتریور» در بین تمامی نژاد سگ‌ها سلطه بی‌نظیری دارد و بیشتر مردم آمریکا ترجیح می‌دهند از این گونه سگ نگهداری کنند. این سگ که نخستین بار در پایگاه داده AKC در سال ۱۹۱۷ میلادی به صورت رسمی ثبت شد،‌ در دوره جنگ جهانی دوم بیشتر از همیشه مورد توجه قرار گرفت و تعداد آن به میزان قابل ملاحظه افزایش یافت و البته بعد از سال ۱۹۹۱ میلادی توانست در زندگی روزمره مردم جایگاه ویژه پیدا کند. البته باید توجه داشته باشید که «لابورادور رتریور» فقط بین مردم آمریکا محبوبیت ندارد و در دیگر کشورها از جمله استرالیا، کانادا و بریتانیا هم محبوب‌ترین گونه سگ محسوب می‌شود.

محبوب‌ترین نژادها

«وینستون» که در تصویر او را مشاهده می‌کنید در خانواده سگ‌های شکاری طبقه‌بندی می‌شود و به گروه اصلی «هوند» تعلق دارد. او در این تصویر هشت‌ونیم سال دارد، اسباب‌بازی محبوب او اژدهای پلاستیکی است و ویفِر محبوب‌ترین خوراکی برای او محسوب می‌شود. اصلیت سگ‌های شکاری به قرن ششم میلادی برمی‌گردد که در کشور فرانسه مورد استفاده قرار می‌گرفتند و مهم‌ترین مشخصه آنها پاهای کوتاه و قد کوتاه بود. این سگ‌ها را به واسطه گوش‌های بلندش می‌شناسند که از آنها برای تشخیص کوچک‌ترین صداها در محیط استفاده می‌کند. گروه «هوند» سگ‌هایی را در خود جا داده‌اند که بسیار خونگرم هستند و با انسان بازی می‌کنند.

«بوز» که در این تصویر می‌بینید از خانواده سگ‌های «باکسر» است و به گروه سگ‌های کاری تعلق دارد. بوز ۱۱ ماهه است و در باشگاه AKC تعلیمات قهرمانی را پشت‌سر می‌گذارد. اصلیت سگ‌های «باکسر» آلمانی است که از ابتدا برای شکار خرس، گراز وحشی و گوزن تعلیم داده می‌شدند. اعضای گروه سگ‌های کاری قدرت فوق‌العاده زیادی دارند و اندازه بدن آنها برای کار کردن و فعالیت بدنی زیاد مناسب است. کشیدن سورتمه، حضور در عملیات‌های نجات و محافظت از دیگر وظایفی است که برای این سگ‌ها در نظر گرفته می‌شود.

«گابی» که در تصویر بالا او را مشاهده می‌کنید متعلق به خانواده سگ‌های «پاپیلون» است که در گروه بزرگ «توی» جا می‌گیرد. گابی از سگ‌های بسیار نجیب است که پیش از فرا رسیدن دومین سالگرد تولد خود اصلیت نژاد آن در مرکز AKC تایید شده است. «پاپیلون» که در زبان فرانسوی به معنی «پروانه» است در کشورهای اروپایی محبوبیت بسیار زیادی دارد. «توی» در اصل گروه بزرگی متشکل از سگ‌های کوچک محسوب می‌شود که همراهان بسیار خوب هستند و احساس و همدلی با صاحب خود در آنها بسیار دیده می‌شود.

«مستر هاریسون» یک «بولداگ» فرانسوی است به گروه سگ‌های غیراسپورت تعلق دارد و در حالی که به راحتی با انسان ارتباط برقرار می‌کند، در بسیاری از آگهی‌های تبلیغاتی تلویزیون آمریکا حضور داشته است. بولداگ فرانسوی در سال‌های ۱۸۰۰ میلادی در انگلستان به عنوان یک بولداگ خانگی مورد استفاده قرار می‌گرفت و آن زمان بین تولیدکنندگان یراق محبوبیت زیادی داشت که البته بخش اعظم این گروه از افراد پس از انقلاب صنعتی به کشور فرانسه مهاجرت کردند. در طول همین مهاجرت نژاد مذکور وارد فرانسه شد و نام آن به بولداگ فرانسوی تغییر کرد. گروه سگ‌های غیراسپورت مجموعه‌ای از سگ‌ها را شامل می‌شوند که به هیچ یک از گروه‌های دیگر تعلق ندارند.

«سام» که در تصویر بالا او را مشاهده می‌کنید یک «لابورادور رتریور» است که به گروه سگ‌های اسپورت تعلق دارد. سام ۱۲ ساله است که رفتارهای خاص خود را دارد. به گفته صاحب او، هر روز برای سام بهترین روز است و هر کس که با او ملاقات می‌کند به بهترین دوست سام تبدیل می‌شود. اصلیت لابورادور به نیوفاندلند تعلق دارد که در این منطقه بین سگ‌های آبی پرورش یافته است و به مرور زمان به لابورادورهای مدرن تبدیل شده است. آنها در گروه سگ‌های اسپورت طبقه بندی می‌شوند و برای شکار از آنها استفاده می‌شود.

«اِدی» که در این تصویر او را می‌بینید یک «تریِر» سفید از گونه وِست‌ هایلند است که به گروه سگ‌های «تریِر» تعلق دارد. اِدی هفت ساله است و از زمان تولد خود بسیار بازیگوش بوده است. ریشه سگ‌های تریر سفید وِست هایلند به نژاد تریِر اسکاتلندی برمی‌گردد و آنها حتی برای شکار هم مورد استفاده قرار می‌گرفتند و البته بعدها کارایی این گونه از سگ‌ها تغییر کرد. گروه «تریِر» سگ‌هایی را شامل می‌شود که از آنها به عنوان سگ‌های جونده هم یاد می‌کنند.

«ساندس» که در تصویر او را مشاهده می‌کنید در اصل سگ گله شِتلند است به گروه بزرگ «سگ‌های محافظتی» تعلق دارد. ساندنس در این تصویر دو ساله است و از او در عملیات‌های نجات هم استفاده می‌کنند و هر زمان که صاحبش حضور نداشته باشد همه وظایف خود را به تنهایی انجام می‌دهد. سگ‌های گله شِتلند در اصل به جزایر شِتلند در اسکاتلند تعلق دارند و وظیفه اولیه و اصلی آنها نگهداری و محافظت از گروه کوچک گوسفندان بوده است. این سگ‌ها بین دهه‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ میلادی برای نگهداری از گله حیوانات تربیت می‌شدند. سگ‌هایی که به گروه محافظتی تعلق دارند در حرکت گله‌های بزرگ به چوپانان کمک می‌کنند.

نمایش استانداردها

«نمایشگاه باشگاه سگ وِستمینستر کلاسیک» دومین نمایشگاه بزرگ در کشور آمریکا محسوب می‌شود که طولانی‌ترین قدمت را دارد و در بین همه سال‌های گذشته به صورت مستمر برگزار شده است که البته از «مسابقه اسب کنتاکی» به عنوان قدیمی‌ترین نمایشگاه حیوانات در آمریکا یاد می‌کنند. نمایشگاه وستمینستر به مدت سه روز در شهر نیویورک برگزار می‌شود و زیباترین سگ‌ها در آن برگزیده می‌شوند. در این اتفاق بررسی‌های دقیق مبتنی بر مهارت‌های هر کدام از سگ‌ها صورت می‌گیرد و هدف نهایی از برگزاری نمایشگاه شناسایی بهترین مراکز پرورش سگ است. در اصل آنها از قبل شناسایی شده‌اند و در این نمایشگاه بار دیگر آخرین دستاوردهای خود را به نمایش می‌گذارند تا نشان دهند که چقدر می‌توانند سگ‌ها را تربیت کنند. در این نمایشگاه هر سال آخرین استانداردها برای تشخیص بهترین سگ‌ها ارایه می‌شود و در پایان آن سگ‌های برنده هیچ جایزه‌ای دریافت نمی‌کنند و در عوض تمامی جوایز، مدال‌ها و هدایا که ارزش بالایی دارند به مرکز پرورش سگ اعطا می‌شود.

اصول داوری

افرادی که برای قضاوت و انتخاب بهترین سگ‌ها برگزیده می‌شوند به گونه‌ای آموزش دیده‌اند که می‌توانند بهترین سگ‌ها را بین همسالان و هم‌نژادان خود تشخیص دهند. استانداردهای تعریف شده برای هر نژاد توسط باشگاه اصلی مربوطه تعیین شده است و داوران به دقت همه موارد را بررسی می‌کنند تا بتوانند در مورد هر نژاد درک صحیحی داشته باشند. برخی افراد فقط برای داوری و قضاوت در مورد یک گونه ویژه از سگ‌ها آموزش دیده‌اند و اغلب موارد فقط این نوع سگ را پرورش می‌دهند. برخی دیگر از داوران به گونه‌ای حضور پیدا کرده‌اند که بر تمام نژادهای سگ‌ها تسلط دارند و در برخی مواقع پیش می‌آید که یک داور می‌‌تواند ۳۰ گونه نژاد مختلف را شناسایی کند. داوری در مورد شناسایی بهترین سگ باید با دقت بسیار زیاد و تسلط به همه جوانب این گونه انجام شود. نمایشگاه وستمینستر هر سال برای انتخاب بهترین سگ در مرحله نهایی یک داور را انتخاب می‌کند.

فرآیند حذف

هر سال در نمایشگاه وستمینستر به طور میانگین حدود ۳۰۰۰ ثبت می‌شوند و به مرور تمامی این سگ‌ها غربالگری می‌شوند تا در نهایت بتوان بهترین سگ را برگزید. از همان ابتدا سگ‌ها در نژادهای خود قرار می‌گیرند و با گروه خود رقابت می‌کنند. در دور نهایی بهترین سگ از هر گروه برگزیده می‌شود و سپس با گروه‌های نزدیک به رقابت می‌پردازند تا بهترین نمونه آنها انتخاب شود.

بهترین سگ

در وستمینستر بخش نهایی برای برگزیده برترین سگ با نام «بهترین نمایشگاه» برگزیده می‌شود و این بخش را می‌توان جذاب‌ترین مرحله در انتخاب بهترین سگ‌ها دانست. باید گفت که در تمام این سال‌ها گروه تریِر توانسته است بیشترین تعداد جایزه اول را به خود اختصاص دهد و از سال ۱۹۰۷ که نمایشگاه وستمینستر فعالیت خود را آغاز کرد، تاکنون ۴۶ جایزه اول به گروه تریر اختصاص یافته است. در سال‌های نخست گروه تریر همواره محبوب‌ترین سگ‌ها را برای حضو در منطقه شهری در خود جا داده بود و البته بعدها در بخش سگ‌های شکاری و جونده هم حضور یافتند.