خطر بیاعتباری
تقریبا هیچ ایرانی وطن دوستی را پیدا نمیکنید که بگوید، ایران باید از هر لحاظ کشوری وابسته باشد و خود را به قدرتهای جهانی بسپارد تا آنها برای آیندهاش تصمیم بگیرند.
موبنا – این موضوع از منظر فضای سایبری نیز صدق میکند. امروز همه میدانیم که در دنیا هیچ خدمتی رایگان نیست و غولهای سایبری دنیا نیز بنای کار خود را روی خدمت رایگان بنا نکردهاند.
حالا اما در کشور و میان مسوولان، همچنان دو رویکرد شکل گرفته که یک طرف دیگری را به قطع ارتباط مردم با دنیا متهم میکند و دیگری طرف مقابل را به تسلیم و سرکوب توان و استعدادهای داخلی متهم میکند.
بدون ورود به محتوا و مصادیق این اتهامات، و نقد نگاه طرفین این دعوای کهنه و طولانی، اما نمیتوان این مهم را نادیده گرفت که امروز و به واسطه این شکاف رویکردی، خطر دیگری در حال شکلگیری است به نام “خطر بیاعتباری”.
واقعیت آن است که بکارگیری قواعد حاکم بر دنیای واقعی در دنیای سایبری امکانپذیر نیست و سالها قبل نیز نگارنده به خطر بیاعتباری نهادهای رگولاتوری و قانونگذار در فضای سایبری هشدار داده بود. نمونهاش پول مجازی است که در حال حذف کامل بانکهای مرکزی نه در ایران که در سراسر دنیا بوده و کشورها را با وحشت و نگرانی از حذف کامل از تبادلات تجاری، دست به گریبان کرده است.
حالا بانکهای مرکزی به درستی نمیدانند، در مقابل این جریان جدید چه باید بکنند و مردم نیز روز به روز بیشتر در حال جذب شدن به دنیایی هستند که در آن بیهیچ نظارتی میتوانند به خرید و فروش بپردازند.
در کشور ما موضوع تنها پول مجازی نیست و چالشها هر لحظه تشدید و پیچیدهتر میشوند. حالا تعداد کاربران فیلترشکن در حال افزایش است و این یعنی مقدمه تهدیدی بزرگ به نام اختفای هویت کاربران و ورود به وبتاریک. یعنی جایی که تمام قوانین و مقررات از اصول اولیه اعتقادی، انسانی و اخلاقی گرفته تا امور سیاسی و اقتصادی، رنگ میبازد و بیاعتبار میشود. جایی که هیچ قانون و نظارتی بر آن امکانپذیر نیست و همه چیز از نگاه حاکمان و دولتها پنهان میماند و تمام امور ممنوعه در آن یافت میشود.
لذا بار دیگر به طرفین این دو دیدگاهها خاطرنشان میشود که “خطربیاعتباری” تمامی قواعد حاکم بر تمامی امور سایبری، بسیار نزدیک است و دود آن به چشم همه خواهد رفت.
منبع: روزنامه فناوران | علی شمیرانی