رمز وایفای همسایه چند است؟!
کارشناسان: مواظب پدیده «اعتیاد وایبری» در جامعه باشید جالب اینجاست که این افراد همواره در جمع دوستان، همکاران و اعضای خانواده خود به دنبال اینترنتهای پرسرعت هستند تا بلکه بتوانند برای ساعتی تمام پیامها، اکانتها و دسترسیهای خود را بررسی کنند. این در حالی است که به باور کارشناسان اجتماعی این روزها در اثر استفاده …
کارشناسان: مواظب پدیده «اعتیاد وایبری» در جامعه باشید
جالب اینجاست که این افراد همواره در جمع دوستان، همکاران و اعضای خانواده خود به دنبال اینترنتهای پرسرعت هستند تا بلکه بتوانند برای ساعتی تمام پیامها، اکانتها و دسترسیهای خود را بررسی کنند. این در حالی است که به باور کارشناسان اجتماعی این روزها در اثر استفاده نادرست از سیستمهای نوین ارتباطی بویژه تلفن همراه بهتدریج شاهد شکلگیری پدیدهای به نام «اعتیاد وایبری» در جامعه هستیم، اعتیادی که نهتنها دورهمیهای سنتی خانوادگی در ایران را هدف گرفته است، بلکه اتلاف وقت گسترده در ادارات و سازمانها را هم در پی داشته و با آمدن نرمافزارهای جدید در گوشیهای همراه، این موج بیشتر از گذشته بین مردم و بویژه جوانان خودنمایی میکند.
رمز وای فای همسایه و صاحبخانه چند است؟
این روزها شاهد تولد یک رسم جدید در دید و بازدیدها هستیم، رسمی که پذیرایی و میهمانداری خوب در مقابلش رنگ باخته است. انگار در سبک جدید دید و بازدیدها حتی دور هم جمع شدن هم چندان مهم نیست، آنطور که دیدار صاحبخانهها به فرعیات ماجرا مبدل شده و اصل موضوع چیز دیگری است! همه چیز فرعی است جز یک موضوع؛ رمز اینترنت صاحبخانه و همسایه!
تولد یک رسم جدید با یک سؤال عجیب!
تمام شواهد میدانی از دورهمیهای جدید ایرانیها خبر از این میدهد که میهمانها به محض ورود به خانه میزبان از سوال کلیدی «رمز وایفای شما چند است؟» استفاده کردهاند. پیر و جوان هم پس از این پرسش و دستیابی به رمز طلایی تا انتهای میهمانی با تلفنهای همراهشان مشغول بودند و بیتفاوت نسبت به صله رحم و پرسیدن اوضاع و احوال یکدیگر! همه در کنار یکدیگر با گوشی خود در تنهایی به سر میبرند. میهمانیها شلوغ است اما صدای دلینگ دلینگ پیامهای شبکههای اجتماعی بالاتر از هر صدای دیگری به گوش میرسد. البته این موضوع تنها منحصر به میهمانیها و دورهمیهای خانوادگی نیست و در ادارات و سازمانهای گوناگون هم شاهد این ماجرا و سرگرم شدن طولانی کارمندان یک اداره با شبکههای اجتماعی هستیم. بیشتر افرادی که در ادارات و شرکتها به پدیده وایبربازی گرایش پیدا میکنند، آنقدر غرق در تلفن همراه خود میشوند که ساعتها پشت رایانه ادارات به بهانه انجام امور اداری ژست کاری میگیرند اما مشغول کار دیگری هستند!
بزرگترها هم اندرویدباز میشوند
اما در آن سوی ماجرا، اینترنت و شبکههای مجازی تلفن همراه به بخشی از میهمانیها مبدل شده و اگر وایبر، لاین، واتسآپ، تانگو و هزاران نرمافزار دیگر نباشد دورهمیها معنایی ندارد. نرمافزارهایی که دید و بازدیدها را به حاشیه رانده است. حتی ماجرا دیگر به جوانها هم محدود نیست بلکه بزرگترهای فامیل هم با خرید گوشیهای اندرویدی، در میهمانیها حسابی مشغول تلفنهای همراهشان شدهاند.
سیگنالهای مزاحم شبکههای اجتماعی
این در حالی است که مونا ساعتچی، جامعهشناس و استاد دانشگاه درباره این معضل جدید به «وطن امروز» میگوید: بهتدریج با تقویت نقش اینترنت و شبکههای اجتماعی در میهمانیها سنت دید و بازدید فرو میپاشد چرا که ارتباطات مجازی و اعتیاد به آنها جایگزین دید و بازدید میشود و شهروندان به جای دیدار رودررو ناخودآگاه به سوی نوعی تنهایی با تلفن همراه خود سوق پیدا میکنند. تنهاییای که گاهی در آن از فامیل توسط همین نرمافزارها حال و احوالی پرسیده میشود. از سوی دیگر این نرمافزارها در مقابل درک میهمانان از یکدیگر قرار میگیرند. به این شکل که در گذشته به دلیل تقابل و گفتوگوی طولانی در طول یک دید و بازدید میهمانان حس خوبی به دلیل داشتن ارتباطی متفاوت داشتند اما با رخنه نرمافزارهای اندرویدی به داخل میهمانی ایرانی این ارتباط به طور کامل شکل نمیگیرد. این استاد دانشگاه میافزاید: نگاه کردنهای مداوم میهمان و میزبان به گوشی تلفن همراه در طول میهمانی باعث میشود که سیگنالهای ارتباطی میان آنها به وجود نیاید. به این ترتیب در پایان میهمانی هم حس خوشایند ناشی از دید و بازدید در هیچ کدام شکل نخواهد گرفت و همین موضوع به مرور باعث قطع ارتباط کامل میشود. دراین بین به نظر میرسد حمله شبکههای اجتماعی اندرویدی به دورهمی ایرانیان در طول زمان صدمات بزرگتری را پدید خواهد آورد.
همنشین شبنشینیها
این در حالی است که مریم پرچمی، روانشناس و استاد دانشگاه با اشاره به پیامدهای بسیار ناخوشایند ورود شبکههای اجتماعی به میهمانیهای ایرانی به «وطن امروز» میگوید: این روزها شاهد شکلگیری پدیدهای در جامعه با عنوان «اعتیاد وایبری» هستیم که بهتدریج در حال گسترش بین اقشار گوناگون است که از یک طرف در ادارات و سازمانها باعث اتلاف وقت گسترده و سرگرم شدن کارمندان میشود و از طرف دیگر در دورهمیهای خانوادگی باعث جدایی تدریجی اخلاق و دور هم بودن میشود. دید و بازدیدهای ایرانی از دیرباز برای تجدید انرژی و روحیه انجام شده است یعنی به نوعی این موضوع به ترویج فرهنگ گفتوگو و صمیمت در جامعه کمک کرده است. این استاد دانشگاه اعتیاد به استفاده از اینترنت بویژه شبکههای اجتماعی هنگام حضور در میهمانی را عاملی برای پایان یافتن این دید و بازدیدها میداند. به باور وی، در صورت بروز چنین اتفاقاتی شکافها و گسل خویشاوندی شکل میگیرد و این باعث دور شدن افراد در کل جامعه میشود. پرچمی درباره فاصله گرفتن درونخانوادگی و برونخانوادگی به دلیل وجود واسطهای به نام اینترنت و شبکههای مجازی میافزاید: خشونت اجتماعی یکی از مهمترین اتفاقاتی است که در این بین رخ خواهد داد، چرا که این اپلیکیشنها یا بهطور کلی مشغول شدن افراطی افراد به اینترنت، تعامل رودررو را از بین میبرد. زمانی که تعامل نباشد جامعه از راههای دیگری برای حل تعارضها میان افراد یا اختلاف سلیقهها استفاده میکند که تندی در برخوردها و خشونت از اولین انتخابها خواهد بود. اتفاقاتی که از نگاه کارشناسان در صورت گستردهتر شدن حضور اینترنت و شبکههای اجتماعی در میهمانیها و دید و بازدیدهای ایرانی رخ میدهد آنقدر بد و ناگوار است که هیچ جامعه و خانوادهای آن را نمیپسندد.
روزنامه وطن امروز