بچه های این روستا مدرسه می خواهند
قلب مادران روستای اسلام آباد سویسه از لحظه خروج فرزندانشان برای رفتن مدرسه، تا زمان برگشتنشان تند میزد و دستهای دعاگویشان رو به آسمان میماند. تا عصر که بچهها به خانه برگردند. آن قدر با تسبیحشان صلوات میفرستند که تعداد صلواتها از دستشان در میرود. همین پارسال بود که ۲ نفر از دانش آموزان نه به مدرسه رسیدند و نه به خانه بازگشتند. دفتر زندگی آن دو وسط جاده اهواز- آبادان بسته شد.
موبنا – روستای آنها مدرسه متوسطه نداشت و هنوز هم ندارد و آنها ناچار بودند برای رفتن به مدرسه، به روستای دیگری بروند؛ رفتند ولی هرگز نرسیدند. روستای اسلام آباد سویسه در جنوب شهرستان تازه تاسیس کارون و در ابتدای جاده اهواز آبادان قرار دارد. ۲ هزار و ۳۳۷ نفر در قالب ۵۳۰ خانوار در این روستا زندگی میکنند و به دلیل نبود آب، امکان کشاورزی برایشان فراهم نیست و ناچارند دامداری کنند.
اهالی این روستا مانند بسیاری از دیگر روستاهای استان با مشکل تامین آب آشامیدنی مواجه و ناچارند آب مورد نیاز خود را بخرند. تنها یک مدرسه قدیمی در مقطع ابتدایی در دو نوبت دختر و پسر در این روستا وجود دارد و دانشآموزان برای طی دورههای متوسطه اول و دوم ناچارند به روستای «ابو ناگه» در آن سوی جاده بروند. مدرسه قدیمی «شهید محمد منتظری» این روستا نیز که قبل از انقلاب ساخته شده، تعریفی ندارد.
قدیمی و خرابه
«عباس» از دانشآموزان کلاس ششم این مدرسه است و مدرسه را این گونه توصیف میکند: «مدرسه خرابه و قدیمیه، میز و نیمکتهامون همه شکسته و بعضی کولرها هم خرابن. ولی از همه مهمتر اینه که ما آسفالت میخوایم. اینجا همش گل و خاکه و اگه بارون بیاد، حتی نمیتونیم بریم مدرسه. بارون که میاد، مدرسه پر از آب میشه، ما جایی برای بازی نداریم و توی همین زمینای پر گل و لای فوتبال بازی میکنیم. »
ترک تحصیل دختران
«خیریه» یکی از زنان روستای اسلام آباد نیز میگوید: دختر بزرگم کلاس ششم است و ما در روستا تنها همین مدرسه را داریم. چون مدرسه متوسط نداریم و فرستادن دختران به مناطق دیگر برایمان ممکن نیست. خب با این مشکلات مجبور میشوند ترک تحصیل کنند.
مدرسه هست و نیست
یکی دیگر از زنان روستا درباره وضعیت مدرسه میگوید: اینجا چیزی هست به نام مدرسه، ولی عملا هیچ امکاناتی ندارد. ما علاوه بر ۲۵ هزار تومان پول کتاب، ۳۵ هزار تومان پول برای پیش دبستانی دادیم.
«عیده» میگوید: یک نفر را به عنوان سرایدار مدرسه گذاشتهاند که ما هم ماهانه به تعداد هر دانشآموز مبلغی را پرداخت میکنیم، ولی هیچ چیز در مدرسه بهتر نشده است. در کلاسها که نظافت انجام نمیشود و لباسهای بچههای ما همیشه خاکی و کثیف است.
او ادامه میدهد: دختر من در مقطع پیش دبستانی درس میخواند و چند وقت پیش به خاطر گرما دچار تهوع شد و از حال رفت. مدرسه حتی آب سالم ندارد و بچهها چارهای ندارند جز اینکه با خود آب ببرند.
خطرات جاده برای رسیدن به مدرسه
دهیار اسلام آباد سویسه درباره وضعیت رفت و آمد دانشآموزان روستا به همشهری میگوید: این روستا به شکل طولی در مسیر جاده اهواز به آبادان واقع شده و طول آن نزدیک به ۳ کیلومتر است.
«فاضل محنایی» ادامه میدهد: به دلیل خطرناک بودن جاده و حوادثی که تا الان رخ داده، اهالی روستا ناچارند برای رفت و آمد کودکانشان از ابتدای روستا تا انتهای آن تاکسی کرایه کنند و به طور میانگین برای هر کودک ماهانه ۳۵ هزار تومان بپردازند.
او اضافه میکند: اگرچه اهالی روستا سعی کردهاند با کاشت نخل، برای روستا محدودهای امن ایجاد کنند، ولی سال گذشته ۲ دانشآموز در حین عبور از جاده جان خود را از دست دادند.
دهیار میگوید: کل اعتبار این روستا مبلغی بین ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان در سال است و با این مبلغ عملا هیچ کاری برای روستا نمیتوان انجام داد. فقط توانستهایم چند کلاس مدرسه را سفیدکاری و رنگ کنیم. همین الان برای ایزوگام سقف مدرسه باید ۲ میلیون تومان هزینه کنیم.
محنایی میافزاید: اداره آموزش و پرورش تنها کاری که میکند، فرستادن معلم است.
تابلو هشدار میخواهیم
محنایی ادامه میدهد: تابلو، چراغ راهنمایی، خط کشی، پل عابر پیاده، گارد ریل و هر چیز دیگری که از جان دانشآموزان و عابران پیاده محافظت کند یا حداقل به رانندگان هشدار دهد، در محدوده روستای ما وجود ندارد.
دهیار اسلام آباد سویسه میگوید: برای نصب یک تابلوی «از سرعت خود بکاهید» و «به مدرسه نزدیک میشوید» به راه و شهرسازی شهرستان کارون نامه نوشتیم، ولی آنها در جواب گفتند کارون، یک شهرستان نوپاست و هر زمان که اعتبارات این اداره تخصیص داده شد، تابلوها را نصب خواهیم کرد.
حل مشکلات در مدت کوتاه شدنی نیست
رئیس آموزش و پرورش شهرستان کارون درباره مشکلات مدرسه روستای اسلام آباد سویسه و دیگر مدارس شهرستان کارون به همشهری میگوید: شهرستان کارون ۲ سال پیش از ناحیه ۳ اهواز مستقل شد. قبل از جدا شدن مسئولان وقت، مشکلات مدارس این منطقه را حل نکرده و اهالی هم پیگیری نکردهاند. حالا که کارون از اهواز جدا شده، همه انتظار دارند مشکلات رفع شود. در حالی که این موضوع طی دو سال مقدور و شدنی نبود.
«عزیز مزرعه» ساخت مدارس را وظیفه اداره آموزش و پرورش نمیداند و میگوید: ساخت و ساز بر عهده آموزش و پروش نیست. اداره مستقلی به نام اداره نوسازی و بازسازی مدارس مسئول این کار است. البته اداره آموزش و پرورش میتواند در طول سال، یک پروژه به این اداره پیشنهاد دهد. ضمن این که اداره آموزش و پرورش کارون در ۲ سال گذشته به کمک اداره نوسازی، سپاه پاسداران و خیران مدرسهساز ۱۲ باب مدرسه در این شهرستان ساخته است.
۶۰ دانشآموز لازم است تا…
رئیس آموزش و پرورش کارون در ادامه میگوید: ما در هر منطقه حتی اگر ۱۰ دانشآموز داشته باشند، یک مدرسه ابتدایی میسازیم و اگر توان ساخت ساختمان نداشته باشیم، کانتینر میفرستیم و معلم اعزام میکنیم. ولی برای دورههای متوسطه اول و دوم باید حداقل ۶۰ دانشآموز برای هر مقطع وجود داشته باشد تا سامانه آموزش و پرورش اجازه اعزام معلم و مدیر را بدهد.
ما در شهرستان ۳۵ روستا داریم و حتی در خود شهر هم این طور نیست که هر خیابان، یک دبیرستان داشته باشد.
اهالی اسلامآباد سویسه امیدوارند
با همه مشکلات، دانشآموزان و خانوادههایشان همچنان امیدوارند. آنها امید دارند که روزی روستای آنها صاحب مدرسه شود؛ مدرسهای تمیز و بزرگ که آب سالم داشته باشد و دانشآموزان مجبور نباشند همراه خود آب آشامیدنی بیاورند. تازه مگر آب خانهها چقدر سالم تر است؟آنها امیدوارند که اعتبار کافی به راه و شهرسازی شهرستان کارون اختصاص یابد تا روستایشان صاحب چند تابلوی هشداردهنده شود. آنها امیدوارند رانندگان قبل از رسیدن به روستا، سرعتشان را کم کنند، مبادا، دفتر زندگی دانشآموز دیگری وسط جاده به آخر برسد.
منبع: همشهری