طرح موفقی که هیچگاه تولید نشد!

موبنا –

هواپیمای «فوک-ولف Fw-42» به عنوان یک بمب‌افکن متوسط دوموتوره ساخته شد و شرکت آلمانی «فوک-وُلف فلوگزویبا» در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی وظیفه طراحی و تولید آن را برعهده داشت. بسیاری از نیروهای هوایی جهان نسبت به این جنگنده ابراز علاقه کردند و اگرچه این پرنده آهنین به واسطه طراحی پیشرفته خود از آزمایش‌های مربوط به تونل‌های هوایی سربلند بیرون آمد، ولی Fw 42 نتوانست هیچ قرارداد رسمی را برای توسعه و تولید انبوه منعقد کند و از این هواپیما هیچ نمونه عملی برای حضور در میادین نبرد تولید نشد.

در سال ۱۹۲۹ شخصی به نام «هینریچ فوک» به سفارش سازمان هوایی دولت رایش طراحی این بمب‌افکن را برعهده گرفت و بر اساس اسناد موجود، طراحی Fw 42 مبتنی بر مدل‌های اولیه هواپیماهای F 19 Ente بود که برای حمل‌ونقل‌های سبک از آنها استفاده می‌شد.

طراحی این هواپیما به گونه‌ای بود که یک بدنه بلند و باریک را در اختیار داشت و موقعیت اسلحه‌ها در هر سر آن قرار گرفته بود. بال‌های بزرگ اصلی و یک بال کوچک عمودی در قسمت پشت هواپیما نصب شده بودند و سه چرخ اصلی به همراه ارابه فرود و مخر بمب‌ها نیز در این قسمت تعبیه شده بود. این هواپیما به گونه‌ای طراحی شده بود که ظرفیت سوار کردن شش فرد نظامی را داشت.

مدل‌های اولیه بمب‌افکن Fw 42 سیستم پایداری عمودی را شامل می‌شد که این سیستم در انتهای بال نصب شده بود. طراحی هواپیما بین سال‌های ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۳ به طول انجامید و در مدل‌های نهایی مخزن بمب از انتها به ابتدای بدنه هواپیما انتقال یافت تا زاویه دید خلبان وسیع‌تر شود و بتواند هنگام حضور در میدان دشمن به صورت دقیق‌تر نشانه‌گیری کند. زمانی که این طراحی به اتمام رسید، آزمایش‌های تونل هوایی آغاز شد و پیکربندی چهارباله هواپیما با دو بال کوچک در قسمت جلو نشان داد که این طراحی متفاوت مزیات چندانی نسبت به دو بال بزرگ در قسمت میانی ندارد و همین مسئله باعث شد انگیزه برای تولید انبوه هواپیما کاهش یابد.

هواپیمای Fw 42 به دو موتور ۱۲ سیلندری BMW VI با توان ۵۶۰ کیلووات مجهز شده بود و موتورهای مایع خنک کننده نیز در آن استفاده می‌شدند تا سرعت بمب‌افکن به ۳۰۰ کیلومتر در ساعت برسد و برد آن ۱۲۰۰ کیلومتر باشد.

برخی از کارشناسان بر این باورند که آمریکایی ها هواپیمای شناسایی راهبردی اس آر-۷۱ بلک برد را با الهام از طرح فوک ولف تولید کرده اند که البته با مقایسه طرح دو هواپیما به نوعی می توان ادعای مذکور را مورد توجه قرار داد.

مهم‌ترین مشخصات بمب‌افکن آلمانی Fw 42 به قرار زیر است:

• تعداد سرنشینان: ۶ نفر
• طول: ۱۷٫۷ متر
• طول بال‌های هواپیما: ۲۵ متر
• ارتفاع: ۴٫۳ متر
• سطح بال: ۱۰۸ متر مربع
• وزن خالی: ۵۶۰۰ کیلوگرم
• حداکثر وزن در هنگام بلند شدن از سطح زمین: ۹۰۰۰ کیلوگرم
• نیروگاه مرکزی: دو موتور BMW VI با سیستم خنک کننده مایع در پیستون‌های موتور، که هر یک از موتورها توان ۵۶۰ کیلوواتی داشته است
• پروانه‌ها: ۴ ملخه، با قطر ۳٫۸ متر
• حداکثر سرعت: ۳۱۰ کیلومتر در ساعت
• سرعت کروز: ۲۶۰ کیلومتر در ساعت
• بُرد: ۱۲۰۰ کیلومتر
• حداکثر ارتفاع پرواز: ۶۰۰۰ متر
• اسلحه: دو مسلسل در قسمت دماغه و دم
• بمب: ۱۰۰۰ کیلوگرم بمب جاسازی شده در قسمت داخلی

 منبع: مجله تصویری سلاح