هشدار! عدم قبولی نماز تا چهل روز

موبنا – خوراکی که انسان می‎خورد مثل بذری است که در زمین ریخته می‎شود، اگر حلال و پاکیزه باشد اثرش در قلب که به منزله سلطان بدن است ظاهر خواهد شد و قلبی می شود سرشار از صفا و از اعضاء و جوارحش جز خیر و نیکی نمی تراود؛ ولی اگر خوراک پلید و حرام باشد قلب را کدر و تیره خواهد نمود.

اثرات لقمه حرام

۱ـ عدم قبولی نماز تا چهل روز: در حدیثی از پیامبر «صلی الله علیه و آله» نقل شده: «من اکل لقمه حرام لم تقبل له صلوه اربعین لیله» (مجلسی، بحار الانوار، ج۶۳، ص ۳۱۳); کسی که لقمه حرامی می خورد تا چهل روز نماز او در درگاه حق تعالی پذیرفته نمی شود.

۲ـ مستجاب نشدن دعا: در حدیثی قدسی خداوند می فرماید: «فمنک الدعاء و علی الاجابه فلا تحجب عنی دعوه اِلاّ دعوه آکل الحرام» (ابن فهد حلی، عده الداعی، ص۱۷۱); از شما دعا کردن و از من اجابت آن، پس هیچ کس از اجابت من محروم نمی شود، مگر شخص حرام خوار.

در حدیثی قدسی خداوند می فرماید: «فمنک الدعاء و علی الاجابه فلا تحجب عنی دعوه اِلاّ دعوه آکل الحرام» (ابن فهد حلی، عده الداعی، ص۱۷۱); از شما دعا کردن و از من اجابت آن، پس هیچ کس از اجابت من محروم نمی شود، مگر شخص حرام خوار.

۳ـ قساوت قلب و عدم پذیرش حق: در جریان واقعه عاشورا امام حسین «علیه السلام» خطاب به لشکر یزید چنین فرمود: «فقد ملئت بطونکم من الحرام و طبع علی قلوبکم» (مجلسی، بحار الانوار، ج۴۵، ص۸); شکم هایتان از حرام پر شده و قلب هایتان از پذیرش حق گریزان شده است.

۴ـ دوری از خدا: امیر بیان علی «علیه السلام» می فرماید: «من أدخل بطنه النار فأبعده الله» (مجلسی، بحار الانوار، ج۴۰، ص۳۴۰); کسی که در درون آتش (مال حرام) بریزد، خداوند او را از خود دور می کند.

۵ـ متزلزل شدن عبادات: پیامبر اکرم «صلی الله علیه و آله» می فرماید: «العباده مع اکل الحرام کالبناء علی ارمل» (مجلسی، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص ۱۶); عبادت کردن با حرام خواری، همچون بنا کردن بر روی خاک سست است، و روشن است که چنین بنایی با اندکی لرزش، واژگون می شود.

راه پاک شدن فرد از تأثیرات لقمه حرام که ناخواسته خورده شده چیست؟

برای پاک کردن روح و بدن از تأثیرات سوء و ویرانگر لقمه حرام باید در اموری جهد و کوشش شود تا راه تکامل روح و نفس هموار شود، ما در این نوشتار به برخی از این موارد اشاره می کنیم:

۱ـ احیاء حق الله: یکی از توابع و نتایج خوردن لقمه حرام، ضایع شدن حق خداوند است، چرا که انسان با انجام این معصیت، از اوامر الهی سرپیچی کرده و به حریم محرمات الهی تجاوز نموده است و حقی را که خداوند بر عهده او داشته ضایع و پایمال نموده است و برای احیاء نمودن این حق، تنها راه توبه و استغفار است.

در جریان واقعه عاشورا امام حسین «علیه السلام» خطاب به لشکر یزید چنین فرمود: «فقد ملئت بطونکم من الحرام و طبع علی قلوبکم» (مجلسی، بحار الانوار، ج۴۵، ص۸); شکم هایتان از حرام پر شده و قلب هایتان از پذیرش حق گریزان شده است.

۲ـ اداء حق الناس: یکی از اموری که در اسلام مورد تأکید و اهتمام قرار گرفته است، حفظ و حرمت اموال دیگران است و خداوند در قرآن با صراحت، صاحبان ایمان را از این کار ناپسند نهی می کند.

حال با توجه به چنین اهمیتی باید بیان شود که تنها راه رهایی از حقوق ضایع شده دیگران، این است که صاحب حق، راضی شود و حقش به او برگردانده شود.

۳ـ انجام مستحبات: تاکنون بررسی شد که برای پاک شدن از تأثیرات لقمه حرام چه اموری بر ما واجب است، ولی امور مستحبی هم وجود دارد که به واسطه آن، اثرات لقمه حرام در وجود انسان به کلی از بین می رود و راه کمال و سعادت هموارتر می شود، از جمله: سختی دادن بدن و جسم در حدی که اثرات بوجود آمده از آن راه و قوایی که از راه حرام رشد کرده به کلی از بین برود.

خلاصه اینکه:

نتیجه آن که از نظر اخلاقی انسان باید قبل از هر چیز باید مواظبت بر غذاها و لقمه هایی که می خواهد مصرف کند داشته باشد که حرام یا شبهه ناک نباشند که به سختی و درد سر بیفتد و اگر از روی ناچاری و یا جهل و بدون قصد این امر اتفاق افتاد اولا باید یقین به حرمت داشته باشد و اعتنا به شک نکند. ثانیا اگر امکان دارد حق صاحبانشان را بپردازد و از او حلالیت بطلبد و ثالثا در صورت یقین به حرام بودن و عدم دست رسی به صاحب آن به مقداری که مصرف کرده با حاکم شرع مصالح و مقدار پول آن را پرداخت کند.

تبیان

 منبع: تبیان