نقش والدین در رشد اجتماعی کودک چیست؟

موبنا – دکتر حامد محمدی کنگرانی، روانپزشک و مشاور خانواده و عضو کمیته رسانه انجمن روانپزشکان ایران با بیان این مساله گفت: «با شکل گیری صحیح رشد اجتماعی، کودک مهارت های رفتاری ای را می آموزد که از طریق آنها می تواند با دیگران تعامل داشته باشد.

با توجه به اینکه در زمینه رشد اجتماعی، بیشترین مهارت های اجتماعی اکتسابی است، به همین دلیل در دوران کودکی، تمرین و آموزش بیشتر در برقراری ارتباط با دیگران می تواند نقش مهمی در افزایش مهارت ها و همچنین ضریب هوشی کودک ایفا کند.»
وی با اشاره به اینکه در گذشته کودکان با بازی در کوچه ها با همسالان خود این امکان را به دست می آوردند که مهارت های اجتماعی خود را بیابند و تقویتشان کنند اما این روزها با تغییر شرایط و سبک زندگی، باید برای پرورش و رشد اجتماعی بهتر آنها را برای مدتی به مهد کودک فرستاد، گفت: «با حضور کودکان در مهد و شرکت در گروه آنها مهارت های اجتماعی را بهتر فرا گرفته و یاد می گیرند چگونه با دیگران ارتباط برقرار یا نظر خود با صراحت و شجاعت و بدون پرخاشگری بیان کنند.

همچنین احترام به یکدیگر را می آموزند و اگر در گروه نقش و وظیفه ای به آنها محول شده به درستی آن را انجام دهند.

کودک نباید به گونه ای پرورش یابد که صرفا دارای ضریب هوشی بالایی باشد ولی از نظر کلامی، عاطفی و اجتماعی در سطح پایین قرار داشته باشد چراکه در این صورت دچار مشکلات جدی در آینده خواهد شد.»

این روانپزشک با اشاره به اینکه متاسفانه در جامعه امروزی، برخی از افراد علی رغم داشتن تحصیلات و جایگاه والای اجتماعی قادر به برقراری ارتباط موثر و صحیح با دیگران نیستند که این عدم توانایی فرد به شخصیت او بازمی گردد، توضیح داد: «شخصیت افراد برگرفته از عوامل وراثتی و اکتسابی است که هر دو در شکل گیری شخصیت تقریبا نقش یکسانی دارند.
ولی از آنجا که بخشی از شخصیت فرد یعنی ذات و سرشت فردی، وابسته به ژنتیک و تقریبا غیرقابل تغییر است اما بخش دیگر آن اکتسابی است و در قالب کاراکتر یا منش تظاهر پیدا می کند و قابلیت تغییر را دارد، می توان مهم ترین و مثبت ترین تغییرات را از همان سنین کودکی ایجاد کرد.»
کنگرانی، عضو کمیته رسانه انجمن روانپزشکان ایران در نهایت با تاکید بر اینکه با یادگیری این مهارت های اجتماعی و در نهایت حس همکاری با دیگران کودک در بزرگسالی کمتر دچار مشکل می شود، گفت: «بسیاری از والدین قصد دارند که کودکشان، مستقل بار بیاید درحالی که او دارای ویژگی های رفتاری و شخصیتی وابسته و لوس و با اعتماد به نفس پایین است و قسمت عمده این شکست در پرورش کودک، مربوط به آموزش هایی است که به کودک داده شده است.»
وی در ادامه افزود: «درواقع چگونگی ارتباط و تعامل با دیگران در بزرگسالی، بخش بسیار مهمی از شخصیت هر فرد را به نمایش می گذارد که شکل گیری صحیح آن از همان سنین کودکی امکان پذیر است.
به همین دلیل به والدین توصیه می شود حتما فرزندشان را به مهدکودک بفرستند چراکه در این محیط، کودک نحوه تعامل و برخورد با دیگران و شرکت و همکاری در گروه را یاد می گیرد.»

 منبع: جوان ایرانی