موضع دولت در قبال 7 هزار نیروی نامحسوس گشت ارشاد و یک علامت سوال بزرگ
موبنا – پایان فصل سرما و آغاز گرم شدن هوا در ایران به ویژه در تهران با آغاز فصل جدیدی از گشت ارشاد همراه میشود. ونهای پلیس در میادین مهم شهر مستقر میشوند و با نمادهای بدحجابی برخورد میکنند. این طرح امسال رنگ و بویی دیگر به خود گرفت و به جز نیروهای محسوس گشت …
موبنا – پایان فصل سرما و آغاز گرم شدن هوا در ایران به ویژه در تهران با آغاز فصل جدیدی از گشت ارشاد همراه میشود. ونهای پلیس در میادین مهم شهر مستقر میشوند و با نمادهای بدحجابی برخورد میکنند. این طرح امسال رنگ و بویی دیگر به خود گرفت و به جز نیروهای محسوس گشت ارشاد، 7 هزار نیروی نامحسوس گشت ارشاد نیز وارد صحنه شدند تا با بدحجابی، صدای بلند ضبط صوت و … در پایتخت مبارزه کنند.
سردار ساجدینیا رئیس پلیس تهران در مورد وظیه این 7 هزار نفر میگوید:” این افراد در صورت مشاهده موارد ناهنجاری همچون مزاحمت برای نوامیس، آلودگی صوتی، کشف حجاب در خودرو و انجام حرکات نمایشی در خیابان، شماره پلاک خودرو را برداشته و از طریق سامانه پیامکی به مرکز پلیس امنیت اخلاقی اطلاع میدهند سپس از سوی پلیس امنیت با این افراد تماس گرفته و از آنان خواسته میشود که در موعد تعیین شده به پلیس مراجعه کنند.”
حضور این 7 هزار نفر باعث شده است طی دو روز اخیر بسیاری از حقوقدانها، مردم و رسانهها به این مسئله واکنش نشان دهند و سوالهایی را مطرح کنند. در کنار تمام این مسائل و سوالها جدا از خوب و یا بد بودن این طرح یکی از جدیترین سؤالات، نقش دولت در این میان چیست؟ چرا وزیر کشور به عنوان جانشین فرمانده کل قوا در نیروی انتظامی و رئیس شورای امنیت کشور در مورد این مسئله اظهار نظر نمیکند؟ آیا دولت موافق این طرح است؟
وزیر کشور بهعنوان جانشین فرمانده کل قوا در نیروی انتظامی و رییس شورای امنیت کشور از اختیارات گستردهای برخوردار است. ضمن اینکه انتخاب تمامی استانداران، فرمانداران و بخشداران برعهده وزارت کشور است. پس باید او در قبال تصمیمات اجتماعی که در کشور گرفته میشود نقش فعالی داشته باشد و در مسائلی مانند گشت نامحسوس تصمیم ساز و گیرنده باشد نه نظاره گر.
آیا بهتر نیست شخص وزیر کشور نظرات خود را به صورت شفاف در این زمینه اعلام کند تا مردم به خوبی بدانند که دولت موافق این طرح است یا خیر؟
سخنان حسن روحانی در پایان سفر به استان سمنان نشان میدهد که روحانی موافق این طرح نیست. او با اشاره به این طرح میگوید:” طرحهایی در کشور اجرا می شود که بخشی از آن مربوط به دولت می شود و بخشی از طرحها نیز مربوط به دستگاه های دیگر مثل قوه قضائیه یا دیگر نیروهاست. اولین وظیفه ما در قبال مردم احترام به شخصیت و جایگاه و کرامت مردم است. کرامت انسانی را خدا به انسانها داده و این کرامت مقدم بر دین است. کرامت همه باید حفظ شود.”
نباید مردم تصور کنند که موضع رئیس جمهور روحانی فقط در حد حرف است زیرا مردم به عنوان کسانی که به دولت تدبیر و امید رای دادهاند انتظار مواضع اجرایی و نه صرفا نظری دارند. رای دهندگان به روحانی به این دلیل او را انتخاب کردند که سیاست ها در این حوزه تغییر کند.
مردم هرچند با ملاحظات و محدودیتهای او آشنا هستند اما رئیس جمهوری، رئیس قوه اجرایی است و عالی ترین مقام رسمی پس از رهبری. مضافا به اینکه وزیر کشور به عنوان عضو دولت او جانشین فرمانده کل قوا در نیروی انتظامی نیز هست و زیبنده نیست اگر تصور شود این عنوان قابلیت اجرایی ندارد.
مردم امروز به روحانی به دیده کاندیدای انتخابات نمینگرند که درباره طرح های اجتماعی، تنها اظهار نظر میکند بلکه او امروز رئیس جمهور، رئیس شورای عالی امنیت ملی و رئیس وزیر کشور نیز هست.
منبع: عصرایران | نویسنده: مصطفی داننده