مصلحت بر ریاست عارف يا لاريجانی؟

موبنا-  شكي نيست كه دوران رياست ايشان گواه آشكاري است بر درايت، توانمندي و اشراف مقتدرانه‌اي كه در مديريت مجلسي نه چندان بي‌دردسر داشته‌اند.

در بين رجل سياسي كشور نيز ايشان با وجود انتساب به يك جناح، از معدود كساني هستند كه در تعامل با جناح مقابل جانب انصاف را مراعات كرده‌اند. سابقه طولاني مسئوليت‌هاي خطير ايشان در اركان حساس نظام نيز ايشان را به چهره‌اي ملي و در حد و قواره پيشكسوتان عرصه حكومت تبديل كرده است. نمايندگي آقای لاریجانی از شهر مقدس قم و ارتباط تنگاتنگي كه با مراجع عظام و ساير علما دارند، امتياز بزرگ ديگري براي ايشان محسوب مي‌شود.

در مقابل، سرليست فهرست اميد در تهران را داريم كه اگرچه نوع و حجم حضورشان در عرصه‌هاي كلان مملكتي به اندازه آقاي لاريجاني نيست، اما سابقه معاونت اول رئيس محترم دولت اصلاحات و نامزدي اصلاح‌طلبان در انتخابات رياست‌جمهوري اخير را داشته‌اند. حضوري كه اگرچه با كناره‌گيري ايشان به نفع نامزد اعتدال، مجال ورود به عرصه رقابت را از ايشان گرفت، اما با چنان استقبال تحسين آميري از جانب نخبگان و مردم مواجه شد، كه براي انتخابات اخير مجلس، كسي در سرليست بودن ايشان در فهرست اميد ترديدي نداشت.

فهرستي كه با حضور ايشان و البته حمايت لیدر اصلاحات در تهران و برخي شهرهاي ديگر شگفتي‌سازشد. اكنون چه بخواهيم، چه به دلايلي نخواهيم بپذيريم جناب دكتر عارف به نماد اصلاح‌طلباني كه امكان باقي ماندن در عرصه را يافته‌اند، تبديل شده است. بنده نمي‌خواهم به قاعده مالوف اما نه چندان مستدل اختصاص قطعي رياست مجلس به نماينده اول پايتخت تاسي كنم. اما به دلايلي اين جايگاه را حق مسلم جناب عارف مي‌دانم. يكي آنكه اصلاحات بعد از سال‌ها اين امكان را يافت كه در رقابتي سخت به پيروزي چشمگيري دست یابد.

بنابراين حق دارد كه خواهان تصدي يكي از مصادر اصلي نظام يعني رياست بر قوه مقننه باشد. حق اين است كه اين جايگاه در اختيار دكتر عارف قرار گيرد. اما به هرحال آقاي لاريجاني اصولگراست و از نظر حرفه‌اي تداوم حضور ايشان در رياست مجلس باعت تداوم بركنار ماندن اصلاحات از صدر مناصب است. چيزي كه با سهم وسيع اصلاحات در كسب محبوبيت نزد مردم تناسبي ندارد. ضمنا دكتر عارف بايد پس از آزمون‌هاي سختي كه از آنها سربلند بيرون آمد امكان به دست آوردن فرصتي براي به نمايش گذاشتن توانمندي‌هاي خود را داشته باشد.

اگر فرض را هم بر اين بگذاريم كه توان مديريت قوه مقننه در ايشان نباشد كه به باور من چنين نيست بعد از فرصت يك ساله رياست مجلس صحت و سقم اين ادعا نزد همگان آشكار خواهد شد و فرصت رياست مجدد آقاي لاريجاني فراهم خواهد شد. بنابر اين توصيه مي‌كنم اصلاحات به جاي مصلحت انديشي افراطي از فرصتي كه با راي قاطع مردم به درخواست لیدر اين جريان به دست آورده است، نهايت استفاده را ببرد و امكان تصدي رياست يكي از قواي سه گانه نظام را از دست ندهد.

منبع:روزنامه آرمان